ଉଇକିପିଡ଼ିଆ

ବି. ଆର. ଆମ୍ବେଦକର

ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନର ପିତା
(ଭୀମରାଓ ରାମଜୀ ଆମ୍ବେଦକରରୁ ଲେଉଟି ଆସିଛି)

ଭୀମରାଓ ରାମଜୀ ଆମ୍ବେଦକର (୧୪ ଏପ୍ରିଲ ୧୮୯୧ - ୬ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୫୬) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଆଇନଜୀବୀ, ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ, ସମାଜ ସଂସ୍କାରକ ଏବଂ ରାଜନୈତିକ ନେତା ଥିଲେ ଯିଏ ସମ୍ବିଧାନ ସଭା ବିତର୍କରୁ ଭାରତର ସମ୍ବିଧାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିବା କମିଟିର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ, ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁଙ୍କ ପ୍ରଥମ କ୍ୟାବିନେଟରେ ଆଇନ ଏବଂ ନ୍ୟାୟ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ ତ୍ୟାଗ କରିବା ପରେ ଦଳିତ ବୌଦ୍ଧ ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ ।

ବି. ଆର. ଆମ୍ବେଦକର
୧୯୫୦ ଦଶକରେ ଆମ୍ବେଦକର
ସାଂସଦ, ରାଜ୍ୟସଭା ବମ୍ବେ ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟସଭା ସାଂସଦ
କାର୍ଯ୍ୟକାଳ
3 April 1952 – 6 December 1956
ରାଷ୍ଟ୍ରପତିରାଜେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ
ପ୍ରଧାନ ମନ୍ତ୍ରୀଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁ
ପ୍ରଥମ ଆଇନ ଓ ନ୍ୟାୟ ମନ୍ତ୍ରୀ
କାର୍ଯ୍ୟକାଳ
15 August 1947 – 6 October 1951
ରାଷ୍ଟ୍ରପତିରାଜେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ
Governor Generalଲୁଇ ମାଉଣ୍ଟବ୍ୟାଟେନ୍
ସି ରାଜଗୋପାଳଚାରୀ
[[ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ସଭା]ର ସଦସ୍ୟ]]
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀଫିରୋଜ ଖାନ ନୁନ
Legislative positions
ବମ୍ବେ ବିଧାନ ସଭାରେ ବିରୋଧୀ ଦଳ ନେତା
କାର୍ଯ୍ୟକାଳ
1937–1942
୧୯୩୭ ବମ୍ବେ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସି ନିର୍ବାଚନ ବମ୍ବେ ବିଧାନ ସଭା
କାର୍ଯ୍ୟକାଳ
1937–1942
ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀBombay City (Byculla and Parel) General Urban
ବମ୍ବେ ବିଧାନ ପରିଷଦର ସଭ୍ୟ
କାର୍ଯ୍ୟକାଳ
1926 – 1937
ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସବିଶେଷ
ଜନ୍ମ
ଭିଭା ରାମଜୀ ସାକପାଲ

(1891-04-14)୧୪ ଅପ୍ରେଲ ୧୮୯୧
ମହୁ, ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ଇଣ୍ଡିଆ ଏଜେନ୍ସି, ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତ
(ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶ, ଭାରତ)
ମୃତ୍ୟୁ୬ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୫୬(1956-12-06) (ବୟସ ୬୫)
ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ, ଭାରତ[୧][୨]
ସମାଧି ସ୍ଥଳଚୈତ୍ୟ ଭୂମି
19°01′30″N 72°50′02″E / 19.02500°N 72.83389°E / 19.02500; 72.83389
ରାଜନୀତିକ ଦଳସ୍ୱାଧୀନ ଲେବର ପାର୍ଟି
ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ମହାସଂଘ
ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରାଜନୀତିକ
ସମ୍ବନ୍ଧ		ରିପବ୍ଲିକାନ୍ ପାର୍ଟି ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ
ଜୀବନ ସାଥୀ
ସନ୍ତାନଯଶବନ୍ତ
ସମ୍ପର୍କୀୟAmbedkar family
ଶିକ୍ଷାମୁମ୍ବାଇ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ (ବିଏ, ଏମଏ)
କଲମ୍ବିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ (ଏମଏ, ପିଏଚଡି)
ଲଣ୍ଡନ ସ୍କୁଲ ଅଫ୍ ଇକୋନୋମିକ୍ସ (ଏମ୍ ଏସ୍ ସି, ଡିଏସସି)
ଗ୍ରେ'ସ ଇନ୍
ପେଷା
  • ଆଇନଜୀବୀ
  • ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ
  • ରାଜନେତା
  • ସମାଜ ସଂସ୍କାରକ
  • ଲେଖକ
ପୁରସ୍କାରଭାରତ ରତ୍ନ
(୧୯୯୦, ମରଣୋତ୍ତର)
ସନ୍ତକ
ଡାକ ନାମବାବାସାହେବ

ବମ୍ବେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ଏଲଫିନଷ୍ଟନ କଲେଜରୁ ସ୍ନାତକ ହାସଲ କରିବା ପରେ ଆମ୍ବେଦକର କଲମ୍ବିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଏବଂ ଲଣ୍ଡନ ସ୍କୁଲ ଅଫ୍ ଇକୋନୋମିକ୍ସରେ ଅର୍ଥନୀତି ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ, ଯଥାକ୍ରମେ ୧୯୨୭ ଏବଂ ୧୯୨୩ରେ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୨୦ ଦଶକରେ କୌଣସି ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ଏପରି କରିଥିବା ହାତଗଣତି ଭାରତୀୟ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଥିଲେ ।[୩] ସେ ଲଣ୍ଡନର ଗ୍ରେ'ସ ଇନ‌ରେ ଆଇନରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ନେଇଥିଲେ। ତାଙ୍କର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ କ୍ୟାରିୟରରେ ସେ ଜଣେ ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ, ପ୍ରଫେସର ଏବଂ ଆଇନଜୀବୀ ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜୀବନ ତାଙ୍କର ରାଜନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନିତ ହୋଇଥିଲା; ବିଭାଜନ ପାଇଁ ପ୍ରଚାର ଓ ଆଲୋଚନା, ପତ୍ରିକା ପ୍ରକାଶନ, ଦଳିତମାନଙ୍କ ପାଇଁ ରାଜନୈତିକ ଅଧିକାର ଏବଂ ସାମାଜିକ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ସମର୍ଥନ କରିବା ଏବଂ ଭାରତ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାରେ ଯୋଗଦାନ କରିବାରେ ସେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୫୬ ମସିହାରେ ସେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରି ଦଳିତଙ୍କ ଗଣ ଧର୍ମାନ୍ତରଣ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ।[୪]

୧୯୯୦ମସିହାରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ମରଣୋତ୍ତର ଭାବେ ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ବେସାମରିକ ସମ୍ମାନ ଭାରତ ରତ୍ନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା। ଅନୁଗାମୀମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିଥିବା ଜୟ ଭୀମ (ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ "ଜୟ ଭୀମ") ତାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନିତ କରିଥାଏ । ତାଙ୍କୁ ବାବାସାହେବ ନାମରେ ମଧ୍ୟ ସମ୍ବୋଧିତ କରାଯାଏ, ଯାହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି "ସମ୍ମାନଜନକ ପିତା"।

ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ

ସମ୍ପାଦନା

ଆମ୍ବେଦକର ୧୮୯୧ ମସିହା ଏପ୍ରିଲ ୧୪ ତାରିଖରେ ମହୁ (ବର୍ତ୍ତମାନ ସରକାରୀ ଭାବେ ଡକ୍ଟର ଆମ୍ବେଦକର ନଗର ନାମରେ ପରିଚିତ) ସହର ଓ ସାମରିକ କ୍ୟାଣ୍ଟନମେଣ୍ଟରେ (ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶରେ) ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।[୫] ସେ ସୁବେଦାର ପାହ୍ୟାରେ ଥିବା ଜଣେ ସେନା ଅଧିକାରୀ ରାମଜୀ ମାଲୋଜୀ ସାକପାଲ ଏବଂ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ମୁରବାଦକରଙ୍କ କନ୍ୟା ଭୀମାବାଇ ସାକପାଲଙ୍କ ୧୪ତମ ଏବଂ ଶେଷ ସନ୍ତାନ ଥିଲେ ।[୬] ତାଙ୍କ ପରିବାର ଆଧୁନିକ ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ରତ୍ନଗିରି ଜିଲ୍ଲାର ଆମ୍ବାଡାୱେ (ମନ୍ଦନଗଡ ତାଲୁକା) ସହରର ମରାଠୀ ଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକର ଏକ ମହାର (ଦଳିତ) ଜାତିରେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା ଏବଂ ସାମାଜିକ-ଅର୍ଥନୈତିକ ଭେଦଭାବର ଶିକାର କରାଯାଉଥିଲା ।[୭] ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ବ୍ରିଟିଶ ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀର ସେନାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପିତା ମହୁ କ୍ୟାଣ୍ଟନମେଣ୍ଟରେ ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତୀୟ ସେନାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।[୮] ଯଦିଓ ସେମାନେ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପଢୁଥିଲେ, ଆମ୍ବେଦକର ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଅଲଗା କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଶିକ୍ଷକମାନେ ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ କିମ୍ବା ସାହାଯ୍ୟ କରିନଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଲାସ୍ ଭିତରେ ବସିବାକୁ ଦିଆଯାଉନଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଣି ପିଇବାର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଉଚ୍ଚ ଜାତିର କାହାକୁ ସେହି ପାଣିକୁ ଉଚ୍ଚତାରୁ ଢାଳିବାକୁ ପଡୁଥିଲା କାରଣ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଣି କିମ୍ବା ସେଥିରେ ଥିବା ପାତ୍ରକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିବାକୁ ଦିଆଯାଉନଥିଲା । ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧାରଣତଃ ସ୍କୁଲ ପିଅନଦ୍ୱାରା ଯୁବ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପାଇଁ କରାଯାଉଥିଲା ଏବଂ ଯଦି ପିଅନ ଉପଲବ୍ଧ ନଥିଲା ତେବେ ତାଙ୍କୁ ବିନା ପାଣିରେ ଯିବାକୁ ପଡୁଥିଲା; ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ତାଙ୍କ ଲେଖାରେ ପରିସ୍ଥିତିକୁ "ନୋ ପିଅନ, ନୋ ୱାଟର" ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ।[୯] ତାଙ୍କୁ ଏକ ବସ୍ତାରେ ବସିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା, ଯାହାକୁ ତାଙ୍କୁ ନିଜ ସହ ଘରକୁ ନେବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା।[୧୦]

ରାମଜୀ ସାକପାଲ ୧୮୯୪ରେ ଅବସର ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ସତାରାକୁ ଚାଲି ଆସିଥିଲେ । ଏହାର କିଛି ସମୟ ପରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମା'ଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଥିଲା। ପିଲାମାନଙ୍କର ଯତ୍ନ ସେମାନଙ୍କ ମାଉସୀ ନେଉଥିଲେ ଏବଂ କଠିନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ରହୁଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ତିନି ପୁଅ ବଳରାମ, ଆନନ୍ଦରାଓ ଏବଂ ଭୀମରାଓ ଏବଂ ଦୁଇ ଝିଅ ମଞ୍ଜୁଳା ଓ ତୁଳାସା ବଞ୍ଚିଥିଲେ। ନିଜ ଭାଇ ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେବଳ ଆମ୍ବେଦକର ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ହାଇସ୍କୁଲକୁ ଯାଇଥିଲେ। ତାଙ୍କର ମୂଳ ଉପନାମ ସାକପାଲ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପିତା ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ତାଙ୍କ ନାମ ଅମ୍ବାଦାବେକର ନାମରେ ପଞ୍ଜୀକୃତ କରିଥିଲେ, ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ରତ୍ନଗିରି ଜିଲ୍ଲାର ତାଙ୍କ ପୈତୃକ ଗ୍ରାମ 'ଅମ୍ବାଦାୱେ'ରୁ ଆସିଛନ୍ତି ।[୧୧][୧୨][୧୩][୧୪] ତାଙ୍କର ମରାଠୀ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଶିକ୍ଷକ କୃଷ୍ଣଜୀ କେଶବ ଆମ୍ବେଦକର ସ୍କୁଲ ରେକର୍ଡରେ ନିଜର ଉପନାମ 'ଅମ୍ବାଦାବେକର'ରୁ ନିଜ ଉପନାମ 'ଆମ୍ବେଦକର'ରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ।[୧୫][୧୬][୧୭][୧୮][୧୯]

ଶିକ୍ଷା

ସମ୍ପାଦନା
 
Ambedkar as a student

୧୮୯୭ରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପରିବାର ମୁମ୍ବାଇ ଚାଲିଗଲେ ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ବେଦକର ଏଲଫିନଷ୍ଟନ ହାଇସ୍କୁଲରେ ନାମ ଲେଖାଇଥିବା ଏକମାତ୍ର ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୦୬ ମସିହାରେ, ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରାୟ ୧୫ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା, ସେ ରମାବାଇ ନାମକ ଜଣେ ନଅ ବର୍ଷର ଝିଅକୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଚଳିତ ପରମ୍ପରା ଅନୁଯାୟୀ ଦମ୍ପତିଙ୍କ ପିତାମାତା ଏହି ଯୋଗାଡ଼ କରିଥିଲେ।[୨୦]

୧୯୦୭ ମସିହାରେ ସେ ମାଟ୍ରିକ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ପରବର୍ଷ ସେ ବମ୍ବେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ସହ ଅନୁବନ୍ଧିତ ଏଲଫିନଷ୍ଟନ କଲେଜରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ମତରେ ଏହା କରିବାରେ ତାଙ୍କ ମହାର ଜାତିର ପ୍ରଥମ ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇଥିଲେ । ଯେତେବେଳେ ସେ ତାଙ୍କର ଇଂରାଜୀ ଚତୁର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ, ତାଙ୍କ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଲୋକମାନେ ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ କାରଣ ସେମାନେ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ ସେ "ମହାନ ଉଚ୍ଚତା"ରେ ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି, ଯାହା "ଅନ୍ୟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଶିକ୍ଷାର ସ୍ଥିତି ତୁଳନାରେ ଏକ ସୁଯୋଗ ନୁହେଁ"। ତାଙ୍କ ସଫଳତାକୁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ପକ୍ଷରୁ ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ଏକ ସାର୍ବଜନୀନ ସମାରୋହ ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଏହି ଅବସରରେ ତାଙ୍କୁ ଲେଖକ ତଥା ପାରିବାରିକ ବନ୍ଧୁ ଦାଦା କେଲୁସ୍କର ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ଜୀବନୀ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ।[୨୧]

୧୯୧୨ ମସିହାରେ ସେ ବମ୍ବେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଅର୍ଥନୀତି ଓ ରାଜନୀତି ବିଜ୍ଞାନରେ ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ ଏବଂ ବରୋଦା ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ସହିତ ଚାକିରି କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିଲେ । ୨ ଫେବୃଆରୀ ୧୯୧୩ରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିବା ତାଙ୍କ ଅସୁସ୍ଥ ବାପାଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଶୀଘ୍ର ମୁମ୍ବାଇ ଫେରିବାକୁ ପଡିଲା ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ତାଙ୍କ ଯୁବ ପରିବାରକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରିଥିଲେ ଏବଂ କାମ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ।[୨୨]

 
କଲମ୍ବିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଆମ୍ବେଦକର, ୧୯୧୬

୧୯୧୩ ମସିହାରେ, ୨୨ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ନ୍ୟୁୟର୍କ ସହରର କଲମ୍ବିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ପ୍ରଦାନ କରିବା ପାଇଁ ଡିଜାଇନ୍ କରାଯାଇଥିବା ସୟାଜିରାଓ ଗାଏକୱାଡ ତୃତୀୟ (ବରୋଦା)ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପିତ ଏକ ଯୋଜନା ଅଧୀନରେ ତିନି ବର୍ଷ ପାଇଁ ପ୍ରତି ମାସରେ ୧୧.୫୦ ପାଉଣ୍ଡ (ଷ୍ଟର୍ଲିଂ) ବରୋଦା ଷ୍ଟେଟ୍ ସ୍କଲାରସିପ୍ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା । ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିବା ମାତ୍ରେ ସେ ଲିଭିଂଷ୍ଟନ ହଲରେ ରହୁଥିବା କୋଠରୀରେ ଜଣେ ପାର୍ସୀ ନଭାଲ ଭାଥେନାଙ୍କ ସହ ବସବାସ କରିଥିଲେ, ଯିଏ କି ଆଜୀବନ ବନ୍ଧୁ ହେବାକୁ ଯାଉଥିଲେ । ୧୯୧୫ ମସିହା ଜୁନ୍ ମାସରେ ସେ ଅର୍ଥନୀତି ଏବଂ ସମାଜବିଜ୍ଞାନ, ଇତିହାସ, ଦର୍ଶନ ଓ ମାନବବିଜ୍ଞାନର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିଷୟରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର କରି ଏମଏ ପାସ୍ କରିଥିଲେ । ସେ ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତୀୟ ବାଣିଜ୍ୟ ନାମକ ଏକ ଥିସିସ୍ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକର ଜନ୍ ଡେଭି ଏବଂ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଉପରେ ତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ ।[୨୩]

୧୯୧୬ ମସିହାରେ ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପାଇଁ ନ୍ୟାସନାଲ ଡିଭିଡେଣ୍ଡ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ - ଏ ହିଷ୍ଟ୍ରିକାଲ ଆଣ୍ଡ ଆନାଲିଟିକାଲ ଷ୍ଟଡି ନାମକ ଦ୍ୱିତୀୟ ମାଷ୍ଟର ଥିସିସ୍ ଶେଷ କରିଥିଲେ । ମେ' ୯ ତାରିଖରେ ସେ ମାନବବିଜ୍ଞାନୀ ଆଲେକଜାଣ୍ଡର ଗୋଲଡେନୱେଜରଙ୍କଦ୍ୱାରା ଆୟୋଜିତ ଏକ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର ପୂର୍ବରୁ 'କାଷ୍ଟସ୍ ଇନ୍ ଇଣ୍ଡିଆ: ସେମାନଙ୍କର ମେକାନିଜମ୍, ଜେନେସିସ୍ ଆଣ୍ଡ ଡେଭଲପମେଣ୍ଟ' ନାମକ ଏକ ପ୍ରବନ୍ଧ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ।[୨୪] ଆମ୍ବେଦକର ୧୯୨୭ ମସିହାରେ କଲମ୍ବିଆରେ ଅର୍ଥନୀତିରେ ପିଏଚଡି ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ ।[୩]

 
ଆମ୍ବେଦକର (ମଝି ଲାଇନରେ, ପ୍ରଥମେ ଡାହାଣରୁ) ଲଣ୍ଡନ ସ୍କୁଲ ଅଫ୍ ଇକୋନୋମିକ୍ସର ପ୍ରଫେସର ଏବଂ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ (୧୯୧୬-୧୭)

ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୧୬ରେ, ସେ ଗ୍ରେ'ସ ଇନ‌ରେ ବାର୍ ପାଠ୍ୟକ୍ରମରେ ନାମ ଲେଖାଇଥିଲେ ଏବଂ ସେହି ସମୟରେ ଲଣ୍ଡନ ସ୍କୁଲ ଅଫ୍ ଇକୋନୋମିକ୍ସରେ ନାମ ଲେଖାଇଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସେ ଏକ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ଥିସିସ୍ ଉପରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଜୁନ୍ ୧୯୧୭ରେ ବରୋଦାରୁ ସ୍କଲାରସିପ୍ ଶେଷ ହେବାରୁ ସେ ଭାରତ ଫେରିଆସିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ସଂଗ୍ରହ ସେ ଥିବା ଜାହାଜଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଏକ ଜାହାଜରେ ପଠାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ସେହି ଜାହାଜକୁ ଏକ ଜର୍ମାନ ବୁଡ଼ାଜାହାଜଦ୍ୱାରା ଟର୍ପିଡୋଦ୍ୱାରା ବୁଡ଼େଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା ।[୨୨] ୪ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କର ଥିସିସ୍ ଦାଖଲ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଲଣ୍ଡନ ଫେରିବାକୁ ଅନୁମତି ପାଇଥିଲେ। ପ୍ରଥମ ସୁଯୋଗରେ ଫେରି ୧୯୨୧ ମସିହାରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଥିସିସ୍ ଥିଲା "ଟଙ୍କାର ସମସ୍ୟା: ଏହାର ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ଏହାର ସମାଧାନ"।[୨୫] ୧୯୨୩ ମସିହାରେ ସେ ଡି ଏସସି ପୂରଣ କରିଥିଲେ । ଅର୍ଥନୀତିରେ ଯାହା ଲଣ୍ଡନ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ପୁରସ୍କୃତ ହୋଇଥିଲା, ଏବଂ ସେହି ବର୍ଷ ଗ୍ରେଙ୍କ ଇନ‌ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କୁ ବାର‌କୁ ଡକାଯାଇଥିଲା ।[୩]

ଅସ୍ପୃଶ୍ୟତାକୁ ବିରୋଧ

ସମ୍ପାଦନା
 
ଆମ୍ବେଦକର ୧୯୨୨ ମସିହାରେ ବ୍ୟାରିଷ୍ଟର ଭାବରେ

ଯେହେତୁ ଆମ୍ବେଦକର ବରୋଦା ରାଜାଙ୍କଦ୍ୱାରା ଶିକ୍ଷିତ ଥିଲେ, ସେ ଏହାର ସେବା କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ଥିଲେ । ତାଙ୍କୁ ଗାଇକୱାଡର ସାମରିକ ସଚିବ ନିଯୁକ୍ତ କରାଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କୁ ଇସ୍ତଫା ଦେବାକୁ ପଡିଥିଲା । ଏହି ଘଟଣାକୁ ସେ ତାଙ୍କ ଆତ୍ମଜୀବନୀ ୱେଟିଂ ଫର୍ ଏ ଭିସାରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି।[୨୬] ଏହାପରେ ସେ ନିଜ ବଢୁଥିବା ପରିବାର ପାଇଁ ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରିବାର ଉପାୟ ଖୋଜିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ । ସେ ଜଣେ ଘରୋଇ ଶିକ୍ଷକ, ଆକାଉଣ୍ଟାଣ୍ଟ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ଏକ ନିବେଶ ପରାମର୍ଶ ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ଗ୍ରାହକମାନେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ସେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ସେତେବେଳେ ଏହା ବିଫଳ ହୋଇଥିଲା ।[୨୭] ୧୯୧୮ ମସିହାରେ ସେ ମୁମ୍ବାଇର ସିଡେନହାମ୍ କଲେଜ ଅଫ୍ କମର୍ସ ଆଣ୍ଡ ଇକୋନୋମିକ୍ସରେ ରାଜନୈତିକ ଅର୍ଥନୀତିର ପ୍ରଫେସର ହୋଇଥିଲେ । ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ସହ ସେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଅଧ୍ୟାପକମାନେ ତାଙ୍କ ସହ ସମାନ ପିଇବା ପାତ୍ର ବ୍ୟବହାରର ବିରୋଧ କରିଥିଲେ।[୨୮]

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ଭାରତ ସରକାର ଆଇନ ୧୯୧୯ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିବା ସାଉଥବରୋ କମିଟି ଆଗରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ଶୁଣାଣି ସମୟରେ ଆମ୍ବେଦକର ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ପାଇଁ ପୃଥକ ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀ ସୃଷ୍ଟି ଓ ସଂରକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଯୁକ୍ତି ବାଢ଼ିଥିଲେ।[୨୯] ୧୯୨୦ ମସିହାରେ ସେ କୋହ୍ଲାପୁରର ଶାହୁ ଅର୍ଥାତ୍ ଶାହୁ ଚତୁର୍ଥ (୧୮୭୪-୧୯୨୨)ଙ୍କ ସହାୟତାରେ ମୁମ୍ବାଇରେ ସାପ୍ତାହିକ ମୁକ୍ନାୟକ (ଲିଡର ଅଫ୍ ଦି ସାଇଲେଣ୍ଟ)ର ପ୍ରକାଶନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ।[୩୦]

ଆମ୍ବେଦକର ଜଣେ ଆଇନଜୀବୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୨୬ ମସିହାରେ ସେ ତିନି ଜଣ ଅଣବ୍ରାହ୍ମଣ ନେତାଙ୍କୁ ସଫଳତାର ସହ ରକ୍ଷା କରିଥିଲେ ଯେଉଁମାନେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଉପରେ ଭାରତକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଥିବା ଅଭିଯୋଗ ଆଣିଥିଲେ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଅପମାନଜନକ ମାମଲା ରୁଜୁ କରାଯାଇଥିଲା । ଧନଞ୍ଜୟ କିର ଲେଖିଛନ୍ତି, "ଏହି ବିଜୟ ଉଭୟ ସାମାଜିକ ଏବଂ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ଗ୍ରାହକ ଏବଂ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପାଇଁ ଚମତ୍କାର ଥିଲା"।[୩୧]

 
ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଆଇନ ଓ ନ୍ୟାୟ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବେ ଶପଥ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି

ବମ୍ବେ ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟରେ ଆଇନ ଅଧ୍ୟାପନା କରିବା ସମୟରେ ସେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ସଂଗଠିତ ପ୍ରୟାସ ଥିଲା ଶିକ୍ଷା ଓ ସାମାଜିକ-ଅର୍ଥନୈତିକ ଉନ୍ନତିକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ସହିତ ସେହି ସମୟରେ ଅବସାଦଗ୍ରସ୍ତ ଶ୍ରେଣୀ କୁହାଯାଉଥିବା "ବହିଷ୍କୃତ"ମାନଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ ବହିଶ୍କୃତ ହିତାକାରିଣୀ ସଭା ପ୍ରତିଷ୍ଠା ।[୩୨] ଦଳିତ ଅଧିକାରର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ସେ ମୁକ୍ ନାୟକ, ବହିଶ୍କୃତ ଭାରତ ଓ ସମାନତା ଜନତା ଭଳି ଅନେକ ପତ୍ରିକା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ।[୩୩]

୧୯୨୫ ମସିହାରେ ସର୍ବ-ୟୁରୋପୀୟ ସାଇମନ କମିଶନସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ବମ୍ବେ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସି କମିଟିରେ ନିଯୁକ୍ତ କରାଯାଇଥିଲା ।[୩୪] ଏହି କମିଶନ ସମଗ୍ର ଭାରତରେ ତୀବ୍ର ପ୍ରତିବାଦ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା ଏବଂ ଏହାର ରିପୋର୍ଟକୁ ଅଧିକାଂଶ ଭାରତୀୟ ଅଣଦେଖା କରିଥିବା ବେଳେ ଆମ୍ବେଦକର ନିଜେ ଭବିଷ୍ୟତ ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ପାଇଁ ଏକ ପୃଥକ ସୁପାରିସ ଲେଖିଥିଲେ ।[୩୫]

୧୯୨୭ ବେଳକୁ ଆମ୍ବେଦକର ଅସ୍ପୃଶ୍ୟତା ବିରୋଧରେ ସକ୍ରିୟ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ। ସାର୍ବଜନୀନ ପାନୀୟ ଜଳ ସମ୍ପଦକୁ ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଜନ ଆନ୍ଦୋଳନ ଓ ଶୋଭାଯାତ୍ରାରୁ ସେ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ସେ ହିନ୍ଦୁ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ଅଧିକାର ପାଇଁ ସଂଘର୍ଷ ମଧ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ସହରର ମୁଖ୍ୟ ପାଣି ଟାଙ୍କିରୁ ପାଣି ଉଠାଇବା ପାଇଁ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଅଧିକାର ପାଇଁ ଲଢ଼ିବା ପାଇଁ ସେ ମହାଡରେ ସତ୍ୟାଗ୍ରହର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ।[୩୬] ୧୯୨୭ ମସିହାର ଶେଷ ଭାଗରେ ଏକ ସମ୍ମିଳନୀରେ ଆମ୍ବେଦକର ଜାତିଗତ ଭେଦଭାବ ଏବଂ "ଅସ୍ପୃଶ୍ୟତା"କୁ ଆଦର୍ଶଗତ ଭାବରେ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ କ୍ଲାସିକ୍ ହିନ୍ଦୁ ଗ୍ରନ୍ଥ ମନୁସ୍ମୃତି (ମନୁର ନିୟମ)କୁ ସର୍ବସାଧାରଣରେ ନିନ୍ଦା କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ପ୍ରାଚୀନ ଗ୍ରନ୍ଥର ନକଲକୁ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ଜାଳିଥିଲେ । ୨୫ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୨୭ରେ ସେ ହଜାର ହଜାର ଅନୁଗାମୀଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ମନୁସ୍ମୃତିର ନକଲ ଜାଳିଥିଲେ ।[୩୭][୩୮] ତେଣୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଡିସେମ୍ବର ୨୫ ତାରିଖକୁ ଆମ୍ବେଦକରବାଦୀ ଓ ଦଳିତମାନେ ମନୁସ୍ମୃତି ଦହନ ଦିବସ (ମନୁସ୍ମୃତି ଦହନ ଦିବସ) ଭାବେ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି।[୩୯][୪୦]

୧୯୩୦ ମସିହାରେ ଆମ୍ବେଦକର ତିନି ମାସର ପ୍ରସ୍ତୁତି ପରେ କଳାରାମ ମନ୍ଦିର ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ପ୍ରାୟ ୧୫,୦୦୦ ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ କଳାରାମ ମନ୍ଦିର ସତୀଗ୍ରହରେ ଏକାଠି ହୋଇ ନାସିକର ଅନ୍ୟତମ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶୋଭାଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ। ଏହି ଶୋଭାଯାତ୍ରାର ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଥିଲେ ଏକ ସାମରିକ ବ୍ୟାଣ୍ଡ ଏବଂ ଏକ ସ୍କାଉଟ୍ ଦଳ; ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମହିଳା ଓ ପୁରୁଷମାନେ ଶୃଙ୍ଖଳା, ଶୃଙ୍ଖଳା ଓ ସଂକଳ୍ପ ନେଇ ଚାଲିଥିଲେ। ସେମାନେ ଗେଟ‌ରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲେ।[୪୧]

ପୁନା ଚୁକ୍ତି

ସମ୍ପାଦନା
 
୨୪ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯୩୨ରେ ପୁନାର ୟେରୱାଡା ଜେଲରେ ଏମ.ଆର ଜୟକର, ତେଜ ବାହାଦୁର ସପ୍ରୁ ଏବଂ ଆମ୍ବେଦକର, ଯେଉଁଦିନ ପୁନା ଚୁକ୍ତି ସ୍ୱାକ୍ଷରିତ ହୋଇଥିଲା

୧୯୩୨ ମସିହାରେ ବ୍ରିଟିଶ ଔପନିବେଶିକ ସରକାର ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ପୁରସ୍କାରରେ "ଅବସାଦଗ୍ରସ୍ତ ଶ୍ରେଣୀ" ପାଇଁ ଏକ ପୃଥକ ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀ ଗଠନ କରିବାକୁ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ । ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ପୃଥକ ଭୋଟରଙ୍କୁ ତୀବ୍ର ବିରୋଧ କରି କହିଥିଲେ ଯେ ଏଭଳି ବ୍ୟବସ୍ଥା ହିନ୍ଦୁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ବିଭାଜିତ କରିବ ବୋଲି ସେ ଭୟ କରୁଥିଲେ ।[୪୨][୪୩][୪୪] ପୁନାର ୟେରଓ୍ୱାଡା ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ଜେଲରେ ବନ୍ଦୀ ଥିବା ବେଳେ ଗାନ୍ଧୀ ଉପବାସ କରି ପ୍ରତିବାଦ କରିଥିଲେ। ଅନଶନ ପରେ କଂଗ୍ରେସର ରାଜନେତା ଏବଂ ମଦନ ମୋହନ ମାଲବ୍ୟ ଏବଂ ପାଲୱାନକର ବାଲୁଙ୍କ ପରି କର୍ମୀମାନେ ୟେରଓ୍ୱାଡାଠାରେ ଆମ୍ବେଦକର ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମର୍ଥକଙ୍କ ସହ ମିଳିତ ବୈଠକ ଆୟୋଜନ କରିଥିଲେ।[୪୫] ୨୫ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯୩୨ରେ, ପୁନା ଚୁକ୍ତି ନାମରେ ପରିଚିତ ଏହି ଚୁକ୍ତି ଆମ୍ବେଦକର (ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅବହେଳିତ ବର୍ଗଙ୍କ ତରଫରୁ) ଏବଂ ମଦନ ମୋହନ ମାଲବ୍ୟ (ଅନ୍ୟ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ତରଫରୁ) ମଧ୍ୟରେ ସ୍ୱାକ୍ଷରିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଚୁକ୍ତିରେ ସାଧାରଣ ଭୋଟରଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅସ୍ଥାୟୀ ବିଧାନ ସଭାରେ ଅବହେଳିତ ବର୍ଗଙ୍କ ପାଇଁ ସଂରକ୍ଷିତ ଆସନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ରାମସେ ମ୍ୟାକଡୋନାଲ୍ଡଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ଔପନିବେଶିକ ସରକାରଙ୍କଦ୍ୱାରା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ପୁରସ୍କାରରେ ଆବଣ୍ଟିତ ହୋଇଥିବା ୭୧ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଅବହେଳିତ ଶ୍ରେଣୀକୁ ବିଧାନ ସଭାରେ ୧୪୮ଟି ଆସନ ମିଳିଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଭାରତ ଆଇନ ୧୯୩୫ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ୧୯୫୦ ଅନୁଯାୟୀ ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ଓ ଜନଜାତି କୁହାଯାଉଥିବା ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶାଇବା ପାଇଁ ଏହି ଲେଖାରେ "ଅବସାଦଗ୍ରସ୍ତ ଶ୍ରେଣୀ" ଶବ୍ଦ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥିଲା ।[୪୬] ପୁନା ଚୁକ୍ତିରେ ନୀତିଗତ ଭାବରେ ଏକ ସମନ୍ୱିତ ଭୋଟର ଗଠନ କରାଯାଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଥମିକ ଓ ମାଧ୍ୟମିକ ନିର୍ବାଚନରେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନେ ଅଭ୍ୟାସରେ ନିଜର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଚୟନ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଇଥିଲେ ।[୪୭]

ରାଜନୈତିକ ଜିବନୀ

ସମ୍ପାଦନା
 
୧୯୩୪ ମସିହା ଫେବୃଆରୀ ମାସରେ ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କ ପରିବାର ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସହ ରାଜଗ୍ରାହରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ। ବାମରୁ – ଯଶବନ୍ତ (ପୁଅ), ଆମ୍ବେଦକର, ରମାବାଇ (ପତ୍ନୀ), ଲକ୍ଷ୍ମୀବାଇ (ତାଙ୍କ ବଡ଼ ଭାଇ, ବଳରାମଙ୍କ ପତ୍ନୀ), ମୁକୁନ୍ଦ (ପୁତୁରା) ଏବଂ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପ୍ରିୟ କୁକୁର, ଟବି
 
ଆମ୍ବେଦକର କଲମ୍ବିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଦ୍ୱିଶତବାର୍ଷିକୀ, ୧୯୫୪ ଅବସରରେ ନୂଆଦିଲ୍ଲୀରେ ଏକ ଆଲୋଚନାଚକ୍ରକୁ ସମ୍ବୋଧିତ କରିଥିଲେ

୧୯୩୫ ମସିହାରେ ଆମ୍ବେଦକର ବମ୍ବେର ସରକାରୀ ଆଇନ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ଦିଲ୍ଲୀ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ରାମଜସ କଲେଜର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ଶ୍ରୀ ରାୟ କେଦାରନାଥଙ୍କ ଦେହାନ୍ତ ପରେ ଏହାର ପରିଚାଳନା ସମିତିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।[୪୮] ବମ୍ବେ (ଯାହାକୁ ଆଜି ମୁମ୍ବାଇ କୁହାଯାଏ)ରେ ବସବାସ କରି ଆମ୍ବେଦକର ଏକ ଘର ନିର୍ମାଣର ତଦାରଖ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପାଠାଗାରରେ ୫୦,୦ରୁ ଅଧିକ ପୁସ୍ତକ ମହଜୁଦ ରଖିଥିଲେ ।[୪୯] ସେହି ବର୍ଷ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ରମାବାଇଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଥିଲା। ପନ୍ଧରପୁର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରାରେ ଯିବା ତାଙ୍କର ଦୀର୍ଘଦିନର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ପନ୍ଧରପୁର ପରିବର୍ତ୍ତେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ନୂତନ ପନ୍ଧରପୁର ସୃଷ୍ଟି କରିବେ ଯାହା ସେମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରେ । ଅକ୍ଟୋବର ୧୩ରେ ନାସିକରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ୟେଓଲା ଧର୍ମପରିବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ମିଳନୀରେ ଆମ୍ବେଦକର ଏକ ଭିନ୍ନ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରିବା ସହ ତାଙ୍କ ଅନୁଗାମୀମାନଙ୍କୁ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ ଛାଡିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ ଦେଇଥିଲେ ।[୪୯] ସମଗ୍ର ଭାରତରେ ଅନେକ ସାଧାରଣ ସଭାରେ ସେ ତାଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ଦୋହରାଇଥିଲେ।

୧୯୩୬ମସିହାରେ ଆମ୍ବେଦକର ସ୍ୱାଧୀନ ଲେବର ପାର୍ଟି ଗଠନ କରିଥିଲେ, ଯାହା ୧୯୩୭ ବମ୍ବେ ନିର୍ବାଚନରେ ୧୩ଟି ସଂରକ୍ଷିତ ଓ ୪ଟି ସାଧାରଣ ଆସନ ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ବିଧାନ ସଭାକୁ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା କରିଥିଲା ଏବଂ ଯଥାକ୍ରମେ ୧୧ ଓ ୩ଟି ଆସନ ହାସଲ କରିଥିଲା ।[୫୦]

ଆମ୍ବେଦକର ୧୫ ମଇ ୧୯୩୬ରେ ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ 'ଜାତିର ଉଚ୍ଛେଦ' ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ।[୫୧] ଏଥିରେ ହିନ୍ଦୁ ଧାର୍ମିକ ନେତା ଏବଂ ସାଧାରଣତଃ ଜାତିପ୍ରଥାକୁ ତୀବ୍ର ସମାଲୋଚନା କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ "ଗାନ୍ଧୀଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା" କରାଯାଇଥିଲା।[୫୨] ପରେ ୧୯୫୫ ମସିହାରେ ବିବିସିର ଏକ ସାକ୍ଷାତକାରରେ ସେ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଇଂରାଜୀ ଭାଷା କାଗଜପତ୍ରରେ ଜାତି ପ୍ରଥା ବିରୋଧରେ ଲେଖିଥିବା ଅଭିଯୋଗ ଆଣିଥିଲେ ଏବଂ ଗୁଜରାଟୀ ଭାଷା କାଗଜପତ୍ରରେ ଏହାର ସମର୍ଥନରେ ଲେଖିଥିଲେ।[୫୩] ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କ ଲେଖାରେ ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁଙ୍କୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବୋଲି ସଚେତନ ଥିବା ମଧ୍ୟ ଅଭିଯୋଗ କରିଛନ୍ତି।[୫୪]

ଏହି ସମୟରେ ଆମ୍ବେଦକର କୋଙ୍କଣରେ ପ୍ରଚଳିତ ଖୋଟି ପ୍ରଥା ବିରୋଧରେ ମଧ୍ୟ ଲଢ଼େଇ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ଖୋଟ୍ ବା ସରକାରୀ ରାଜସ୍ୱ ସଂଗ୍ରହକାରୀମାନେ ନିୟମିତ ଭାବେ କୃଷକ ଏବଂ ଭାଗଚାଷୀଙ୍କୁ ଶୋଷଣ କରୁଥିଲେ। ୧୯୩୭ମସିହାରେ ଆମ୍ବେଦକର ବମ୍ବେ ବିଧାନ ସଭାରେ ସରକାର ଓ କୃଷକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସିଧାସଳଖ ସମ୍ପର୍କ ସୃଷ୍ଟି କରି ଖୋଟି ପ୍ରଥାକୁ ଉଚ୍ଛେଦ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏକ ବିଲ୍ ଆଗତ କରିଥିଲେ।[୫୫]

ଆମ୍ବେଦକର ପ୍ରତିରକ୍ଷା ପରାମର୍ଶଦାତା କମିଟି ଏବଂ ଭାଇସରୟ କାର୍ଯ୍ୟନିର୍ବାହୀ ପରିଷଦରେ ଶ୍ରମ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।[୫୬][୫୬] ମୁକ୍ତି ଦିବସ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପୂର୍ବରୁ ଆମ୍ବେଦକର କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ଏଥିରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲେ: "ମୁଁ ଶ୍ରୀ ଜିନ୍ନାଙ୍କ ବୟାନ ପଢ଼ିଥିଲି ଏବଂ ମୁଁ ଲଜ୍ଜିତ ଅନୁଭବ କଲି ଯେ ସେ ମୋ ଉପରେ ଶୋଭାଯାତ୍ରା ଚୋରି କରିବାକୁ ଏବଂ ମୋତେ ସେହି ଭାଷା ଏବଂ ଭାବନାରୁ ଲୁଟିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଇଛନ୍ତି ଯାହାକୁ ମୁଁ ଶ୍ରୀ ଜିନ୍ନାଙ୍କଠାରୁ ଅଧିକ ବ୍ୟବହାର କରିବାର ଅଧିକାର ପାଇଥିଲି। ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଯେଉଁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟମାନଙ୍କ ସହିତ କାମ କରିଥିଲେ ସେମାନେ ଭାରତୀୟ ମୁସଲମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ କଂଗ୍ରେସ ନୀତିଦ୍ୱାରା ୨୦ ଗୁଣ ଅଧିକ ନିର୍ଯାତିତ ହୋଇଥିଲେ; ସେ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି ଯେ ସେ କଂଗ୍ରେସକୁ ସମାଲୋଚନା କରୁଛନ୍ତି, ସମସ୍ତ ହିନ୍ଦୁଙ୍କୁ ନୁହେଁ।[୫୭] ଜିନ୍ନା ଏବଂ ଆମ୍ବେଦକର ମିଳିତ ଭାବେ ବମ୍ବେର ଭିଣ୍ଡି ବଜାରରେ ଆୟୋଜିତ ମୁକ୍ତି ଦିବସ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମକୁ ସମ୍ବୋଧିତ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ଉଭୟ କଂଗ୍ରେସ ଦଳକୁ "ଜ୍ୱଳନ୍ତ" ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଜଣେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷକଙ୍କ ମତରେ ଇସଲାମ ଏବଂ ହିନ୍ଦୁଧର୍ମ ଅସମ୍ଭାଳ ବୋଲି ମତ ଦେଇଥିଲେ।[୫୭][୫୮]

ମୁସଲିମ୍ ଲିଗ‌ର ଲାହୋର ପ୍ରସ୍ତାବ (୧୯୪୦) ପରେ ଆମ୍ବେଦକର ପାକିସ୍ତାନ ଉପରେ 'ଥୋଟ୍ସ ଅନ୍ ପାକିସ୍ତାନ' ଶୀର୍ଷକ ୪୦୦ ପୃଷ୍ଠାର ଏକ ଟ୍ରାକ୍ଟ ଲେଖିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଏହାର ସମସ୍ତ ଦିଗରେ 'ପାକିସ୍ତାନ'ର ଧାରଣାକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଆମ୍ବେଦକର ଯୁକ୍ତି କରିଥିଲେ ଯେ ହିନ୍ଦୁମାନେ ପାକିସ୍ତାନକୁ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଉଚିତ୍ । ସେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ମୁସଲମାନ ଏବଂ ଅଣମୁସଲମାନ ସଂଖ୍ୟାଗରିଷ୍ଠ ଅଂଶକୁ ଅଲଗା କରିବା ପାଇଁ ପଞ୍ଜାବ ଏବଂ ବଙ୍ଗଳାର ପ୍ରାଦେଶିକ ସୀମାପୁନଃ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରାଯିବା ଉଚିତ୍ । ସେ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କର ପ୍ରାଦେଶିକ ସୀମା ପୁନଃନିର୍ଦ୍ଧାରଣରେ କୌଣସି ଆପତ୍ତି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଯଦି ସେମାନେ ତାହା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ "ନିଜ ଦାବିର ପ୍ରକୃତିକୁ ବୁଝି ପାରିନଥିଲେ"। ପଣ୍ଡିତ ଭେଙ୍କଟ ଧୁଲିପାଲା କହିଛନ୍ତି ଯେ ପାକିସ୍ତାନ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତାଧାରା "ଏକ ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଭାରତୀୟ ରାଜନୀତିକୁ ଦୋହଲାଇ ଦେଇଥିଲା"। ଏହା ମୁସଲିମ୍ ଲିଗ୍ ଏବଂ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସ ମଧ୍ୟରେ ଆଲୋଚନାର ଗତିପଥ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିଥିଲା ଏବଂ ଭାରତ ବିଭାଜନ ପାଇଁ ମାର୍ଗ ପ୍ରଶସ୍ତ କରିଥିଲା ।[୫୯][୬୦]

ତାଙ୍କ ରଚନାରେ ଶୁଦ୍ରମାନେ କିଏ ଥିଲେ?ଆମ୍ବେଦକର ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନଙ୍କ ଗଠନ ବିଷୟରେ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ । ଜାତି ପ୍ରଥାର ରୀତିନୀତିରେ ସର୍ବନିମ୍ନ ଜାତି ରହୁଥିବା ଶୁଦ୍ର ଓ ଅତି ଶୁଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ସେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ଭାବରେ ଦେଖିଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କ ରାଜନୈତିକ ଦଳକୁ ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ମହାସଂଘରେ ପରିଣତ କରିବାର ତଦାରଖ କରିଥିଲେ, ଯଦିଓ ୧୯୪୬ ମସିହାରେ ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ଏହା ଖରାପ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ବଙ୍ଗଳାର ସମ୍ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ମୁସଲିମ୍ ଲିଗ୍ କ୍ଷମତାରେ ଥିଲା ।[୬୧]

ଜଗଜୀବନ ରାମଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଇନ୍ଦ୍ରାଣୀ ଜଗଜୀବନ ରାମ ତାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ଲେଖିଛନ୍ତି ଯେ ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କୁ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତରେ ନେହେରୁଙ୍କ କ୍ୟାବିନେଟରେ ସାମିଲ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କରିବାକୁ ରାଜି କରାଇଥିଲେ। ପ୍ରଥମେ ଜଗଜୀବନ ରାମ ବଲ୍ଲଭଭାଇ ପଟେଲଙ୍କ ସହ ପରାମର୍ଶ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ କ୍ୟାବିନେଟରେ ସାମିଲ କରିବା ପାଇଁ ନେହେରୁଙ୍କୁ ସୁପାରିସ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ଆମ୍ବେଦକର "କଂଗ୍ରେସ ଏବଂ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ଶତ୍ରୁତା ତ୍ୟାଗ କରିଛନ୍ତି"। ଗାନ୍ଧୀ ନେହେରୁଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନାମ ସୁପାରିସ କରିବା ପରେ ଶେଷରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ପ୍ରଥମ ନେହେରୁ ମନ୍ତ୍ରିମଣ୍ଡଳରେ ଭାରତର ଆଇନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରାଯାଇଥିଲା ।[୬୨][୬୩]

ଆମ୍ବେଦକର ୧୯୫୨ ମସିହାର ବମ୍ବେ ଉତ୍ତର ପ୍ରଥମ ଭାରତୀୟ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପୂର୍ବତନ ସହାୟକ ତଥା କଂଗ୍ରେସ ପାର୍ଟି ପ୍ରାର୍ଥୀ ନାରାୟଣ କାଜରୋଲ୍କରଙ୍କଠାରୁ ପରାଜିତ ହୋଇଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକର ରାଜ୍ୟସଭାର ସଦସ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ, ବୋଧହୁଏ ନିଯୁକ୍ତ ସଦସ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ। ୧୯୫୪ ମସିହାରେ ଭଣ୍ଡାରାରୁ ହୋଇଥିବା ଉପନିର୍ବାଚନରେ ସେ ପୁଣି ଥରେ ଲୋକ ସଭାକୁ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ତୃତୀୟ ସ୍ଥାନରେ ରହିଥିଲେ (କଂଗ୍ରେସ ପାର୍ଟି ବିଜୟୀ ହୋଇଥିଲା)। ୧୯୫୭ରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନ ବେଳକୁ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।

ଆମ୍ବେଦକର ଦକ୍ଷିଣ ଏସିଆରେ ଇସଲାମିକ ପ୍ରଥାକୁ ମଧ୍ୟ ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ। ଭାରତ ବିଭାଜନକୁ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ଦର୍ଶାଇ ସେ ବାଲ୍ୟ ବିବାହ ଏବଂ ମୁସଲମାନ ସମାଜରେ ମହିଳାଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉଥିବା ଅସଦାଚରଣକୁ ନିନ୍ଦା କରିଥିଲେ।

ବହୁବିବାହ ଓ ଉପପତ୍ନୀର ମହାନ ଓ ଅନେକ ଦୁଷ୍କର୍ମକୁ କୌଣସି ଶବ୍ଦ ଯଥେଷ୍ଟ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରିପାରିବ ନାହିଁ ଏବଂ ବିଶେଷ କରି ଜଣେ ମୁସଲମାନ ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁଃଖର ଉତ୍ସ ଭାବରେ । ଜାତି ପ୍ରଥାକୁ ଆପଣାନ୍ତୁ। ସମସ୍ତେ ଅନୁମାନ କରନ୍ତି ଯେ ଇସଲାମ ଦାସତ୍ୱ ଏବଂ ଜାତିରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ଉଚିତ୍ । [...] [ଦାସତ୍ୱ ଥିବା ବେଳେ] ଏହାର ଅଧିକାଂଶ ସମର୍ଥନ ଇସଲାମ ଏବଂ ଇସଲାମିକ ଦେଶମାନଙ୍କରୁ ମିଳିଥିଲା । ଯଦିଓ କୋରାନରେ ଥିବା ଦାସମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ନ୍ୟାୟଏବଂ ମାନବିକ ବ୍ୟବହାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ନବିଙ୍କ ପ୍ରେସ୍କ୍ରିପ୍ସନ୍ ପ୍ରଶଂସନୀୟ, କିନ୍ତୁ ଇସଲାମରେ ଏପରି କିଛି ନାହିଁ ଯାହା ଏହି ଅଭିଶାପକୁ ଉଚ୍ଛେଦ କରିବାକୁ ସମର୍ଥନ କରେ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଦାସତ୍ୱ ଚାଲିଯାଇଛି, ମୁସଲମାନ (ମୁସଲମାନ) ମଧ୍ୟରେ ଜାତି ବଜାୟ ରହିଛି।[୬୪]

ଭାରତର ସମ୍ବିଧାନ ରଚନା

ସମ୍ପାଦନା
 
ଡ୍ରାଫ୍ଟିଂ କମିଟିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଆମ୍ବେଦକର ୨୫ ନଭେମ୍ବର ୧୯୪୯ରେ ସମ୍ବିଧାନ ସଭାର ସଭାପତି ରାଜେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦଙ୍କ ନିକଟରେ ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନର ଚୂଡ଼ାନ୍ତ ଡ୍ରାଫ୍ଟ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ

୧୯୪୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖରେ ଭାରତର ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ନୂତନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ଭାରତର ଆଇନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ; ଏହାର ଦୁଇ ସପ୍ତାହ ପରେ ତାଙ୍କୁ ଭବିଷ୍ୟତଭାରତ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପାଇଁ ସମ୍ବିଧାନର ଡ୍ରାଫ୍ଟିଂ କମିଟିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଭାବେ ନିଯୁକ୍ତ କରାଯାଇଥିଲା।

୨୫ ନଭେମ୍ବର ୧୯୪୯ରେ ଆମ୍ବେଦକର ସମ୍ବିଧାନ ସଭାରେ ତାଙ୍କ ଶେଷ ଭାଷଣରେ କହିଥିଲେ:[୬୫]

 

ମୋତେ ଯେଉଁ ଶ୍ରେୟ ଦିଆଯାଉଛି ତାହା ପ୍ରକୃତରେ ମୋର ନୁହେଁ। ଏହା ଆଂଶିକ ଭାବେ ସମ୍ବିଧାନ ସଭାର ସାମ୍ବିଧାନିକ ପରାମର୍ଶଦାତା ସାର୍ [ବି.ଏନ୍.ରାଉ]ଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଅଛି, ଯିଏ ଡ୍ରାଫ୍ଟିଂ କମିଟିର ବିଚାର ପାଇଁ ସମ୍ବିଧାନର ଏକ କଠୋର ଡ୍ରାଫ୍ଟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ।

ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ନାଗରିକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ନାଗରିକ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ଏବଂ ସୁରକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରିଛି, ଯେଉଁଥିରେ ଧର୍ମର ସ୍ୱାଧୀନତା, ଅସ୍ପୃଶ୍ୟତା ଉଚ୍ଛେଦ ଏବଂ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଭେଦଭାବକୁ ନିଷିଦ୍ଧ କରିବା ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ଆମ୍ବେଦକର ସେହି ମନ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନ୍ୟତମ ଯିଏ କି ମହିଳାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବ୍ୟାପକ ଅର୍ଥନୈତିକ ଏବଂ ସାମାଜିକ ଅଧିକାର ପାଇଁ ଯୁକ୍ତି କରିଥିଲେ ଏବଂ ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ଏବଂ ଜନଜାତି ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପଛୁଆ ବର୍ଗର ସଦସ୍ୟଙ୍କ ପାଇଁ ସିଭିଲ ସର୍ଭିସ, ସ୍କୁଲ ଏବଂ କଲେଜରେ ଚାକିରି ସଂରକ୍ଷଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରଚଳନ ପାଇଁ ବିଧାନ ସଭାର ସମର୍ଥନ ହାସଲ କରିଥିଲେ। ଏହି ପଦକ୍ଷେପ ମାଧ୍ୟମରେ ଭାରତର ଅବହେଳିତ ବର୍ଗଙ୍କ ପାଇଁ ସାମାଜିକ-ଅର୍ଥନୈତିକ ଅସମାନତା ଏବଂ ସୁଯୋଗର ଅଭାବ ଦୂର ହେବ ବୋଲି ଭାରତର ସାଂସଦମାନେ ଆଶା ବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି।[୬୬] ୧୯୪୯ ମସିହା ନଭେମ୍ବର ୨୬ ତାରିଖରେ ସମ୍ବିଧାନ ସଭାରେ ସମ୍ବିଧାନ ଗୃହୀତ ହୋଇଥିଲା ।[୬୭]

ଆମ୍ବେଦକର ୧୯୫୩ ମସିହାରେ ସଂସଦ ଅଧିବେଶନ ସମୟରେ ସମ୍ବିଧାନ ପ୍ରତି ନିଜର ଅସନ୍ତୋଷ ପ୍ରକାଶ କରି କହିଥିଲେ ଯେ "ଲୋକମାନେ ମୋତେ ସବୁବେଳେ କହୁଛନ୍ତି "ହେ ତୁମେ ସମ୍ବିଧାନର ନିର୍ମାତା"। ମୋର ଉତ୍ତର ହେଉଛି ମୁଁ ଏକ ହ୍ୟାକ୍ ଥିଲି । ମୋତେ ଯାହା କରିବାକୁ କୁହାଗଲା, ମୁଁ ମୋଇଚ୍ଛା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବହୁତ କିଛି କରିଥିଲି। ଆମ୍ବେଦକର ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି, "ମୁଁ କହିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି ଯେ ମୁଁ ପ୍ରଥମ ବ୍ୟକ୍ତି ହେବି ଯିଏ ଏହାକୁ ପୋଡ଼ିଦେବି। ମୁଁ ଏହା ଚାହୁଁନାହିଁ । ଏହା କାହାପାଇଁ ଉପଯୋଗୀ ନୁହେଁ।[୬୮][୬୯]

ଅର୍ଥନୀତି

ସମ୍ପାଦନା

ଆମ୍ବେଦକର ହେଉଛନ୍ତି ପ୍ରଥମ ଭାରତୀୟ ଯିଏ ବିଦେଶରେ ଅର୍ଥନୀତିରେ ଡକ୍ଟରେଟ ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ ।[୭୦] ଶିଳ୍ପାୟନ ଓ କୃଷି ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଭାରତୀୟ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ବଢ଼ାଇପାରିବ ବୋଲି ସେ ଯୁକ୍ତି ବାଢ଼ିଥିଲେ।[୭୧] ଭାରତର ପ୍ରାଥମିକ ଉଦ୍ୟୋଗ ଭାବେ କୃଷି କ୍ଷେତ୍ରରେ ପୁଞ୍ଜିନିବେଶ ଉପରେ ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ । [ଉଦାହରଣ ଆବଶ୍ୟକ] ଆମ୍ବେଦକର ଜାତୀୟ ଅର୍ଥନୈତିକ ଏବଂ ସାମାଜିକ ବିକାଶ ପାଇଁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ, ଶିକ୍ଷା, ସାର୍ବଜନୀନ ସ୍ୱଚ୍ଛତା, ଗୋଷ୍ଠୀ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ, ଆବାସିକ ସୁବିଧାକୁ ମୌଳିକ ସୁବିଧା ଭାବରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇଥିଲେ ।[୭୧] ତାଙ୍କର ଡିଏସସି ଥିସିସ, ଦ ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ଅଫ୍ ଦି ରୁପି: ଏହାର ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ସମାଧାନ (୧୯୨୩) ଟଙ୍କାର ମୂଲ୍ୟ ହ୍ରାସର କାରଣକୁ ପରୀକ୍ଷଣ କରେ । ଏହି ଗବେଷଣାପତ୍ରରେ ସେ ସଂଶୋଧିତ ଆକାରରେ ସୁନା ମାନକ ସପକ୍ଷରେ ଯୁକ୍ତି ବାଢ଼ିଥିଲେ ଏବଂ କିନ୍ସ ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ଭାରତୀୟ ମୁଦ୍ରା ଓ ଅର୍ଥ (୧୯୦୯)ରେ ଯେଉଁ ସୁନା-ବିନିମୟ ମାନକକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ, ତାହାକୁ ବିରୋଧ କରି ଏହା କମ୍ ସ୍ଥିର ବୋଲି ଦାବି କରିଥିଲେ। ସେ ଟଙ୍କାର ଆଉ ସମସ୍ତ ମୁଦ୍ରା ବନ୍ଦ କରିବା ଏବଂ ସୁନା ମୁଦ୍ରା ତିଆରି କରିବାକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ, ଯାହା ମୁଦ୍ରା ଦର ଏବଂ ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବ ବୋଲି ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ।[୭୨]

ସେ ତାଙ୍କ ପିଏଚଡି ଗବେଷଣାପତ୍ର ଦି ଇଭୋଲ୍ୟୁସନ ଅଫ୍ ପ୍ରୋଭିନ୍ସିଆଲ ଫାଇନାନ୍ସ ଇନ୍ ବ୍ରିଟିଶ ଇଣ୍ଡିଆରେ ରାଜସ୍ୱର ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିଥିଲେ । ଏହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ସେ ବ୍ରିଟିଶ ଉପନିବେଶସରକାରଦ୍ୱାରା ଭାରତରେ ଆର୍ଥିକ ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିଥିଲେ ।[୭୨][୭୩] ଅର୍ଥ ସମ୍ପର୍କରେ ତାଙ୍କର ମତ ଥିଲା ଯେ ସରକାରମାନେ ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବା ଉଚିତ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ଖର୍ଚ୍ଚରେ "ବିଶ୍ୱସ୍ତତା, ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଅର୍ଥନୀତି" ରହିବା ଉଚିତ୍ । "ବିଶ୍ୱସ୍ତତା" ଅର୍ଥାତ୍ ସରକାରମାନେ ପ୍ରଥମେ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବାର ମୂଳ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଯଥାସମ୍ଭବ ଅର୍ଥ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍ । "ଜ୍ଞାନ" ଅର୍ଥାତ୍ ଏହାକୁ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ଯଥାସମ୍ଭବ ବ୍ୟବହାର କରାଯିବା ଉଚିତ, ଏବଂ "ଅର୍ଥନୀତି" ଅର୍ଥାତ୍ ପାଣ୍ଠିକୁ ବ୍ୟବହାର କରାଯିବା ଉଚିତ ଯାହାଦ୍ୱାରା ସେଥିରୁ ସର୍ବାଧିକ ମୂଲ୍ୟ ଉତ୍ତୋଳନ କରାଯାଇପାରିବ ।[୭୪]

ଆମ୍ବେଦକର ନିମ୍ନ ଆୟବର୍ଗଙ୍କ ପାଇଁ ଆୟକରକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ। ଅର୍ଥନୀତିକୁ ସ୍ଥିର କରିବା ପାଇଁ ସେ ଜମି ରାଜସ୍ୱ ଟିକସ ଏବଂ ଉତ୍ପାଦ ଶୁଳ୍କ ନୀତିରେ ଯୋଗଦାନ କରିଥିଲେ । ସେ ଭୂମି ସଂସ୍କାର ଏବଂ ରାଜ୍ୟର ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମତରେ ଜାତିପ୍ରଥା, ଶ୍ରମିକ ବିଭାଜନ ଏବଂ ଶ୍ରେଣୀଗତ ପ୍ରକୃତି କାରଣରୁ, ଶ୍ରମର ଗତିବିଧି (ଉଚ୍ଚ ଜାତିମାନେ ନିମ୍ନ ଜାତିର ବୃତ୍ତି କରିବେ ନାହିଁ) ଏବଂ ପୁଞ୍ଜି ପରିବହନରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରେ (ନିବେଶକମାନେ ପ୍ରଥମେ ନିଜ ଜାତି ବୃତ୍ତିରେ ନିବେଶ କରିବେ ବୋଲି ଧରି ନିଅନ୍ତୁ)। ତାଙ୍କର ରାଜ୍ୟ ସମାଜବାଦର ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ତିନୋଟି କଥା ଥିଲା: କୃଷି ଜମିର ରାଜ୍ୟ ମାଲିକାନା, ରାଜ୍ୟଦ୍ୱାରା ଉତ୍ପାଦନ ପାଇଁ ସମ୍ବଳର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ଜନସଂଖ୍ୟାକୁ ଏହି ସମ୍ବଳର ନ୍ୟାୟପୂର୍ଣ୍ଣ ବଣ୍ଟନ । ଏକ ସ୍ଥିର ଟଙ୍କା ସହିତ ଏକ ମୁକ୍ତ ଅର୍ଥନୀତି ଉପରେ ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ଯାହାକୁ ଭାରତ ନିକଟରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛି । ସେ ଭାରତୀୟ ଅର୍ଥନୀତିର ବିକାଶ ପାଇଁ ଜନ୍ମ ନିୟନ୍ତ୍ରଣକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏହାକୁ ଭାରତ ସରକାର ପରିବାର ନିୟୋଜନ ପାଇଁ ଜାତୀୟ ନୀତି ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶ ପାଇଁ ମହିଳାଙ୍କ ସମାନ ଅଧିକାର ଉପରେ ସେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ ।

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଅନେକ ଚିନ୍ତାଧାରା ଅଷ୍ଟ୍ରିଆର ଅର୍ଥନୀତି ବିଦ୍ୟାଳୟ ପ୍ରତି ଗଭୀର ଆଗ୍ରହକୁ ପ୍ରତିଫଳିତ କରିଥିଲା । ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା କାର୍ଲ ମେଙ୍ଗର, ଲୁଡୱିଗ୍ ଭନ୍ ମିସେସ୍, ଫ୍ରେଡରିକ୍ ହାଏକ୍ ଏବଂ ୱିଲିୟମ୍ ଗ୍ରାହାମ ସୁମନରଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା ସହିତ ନିକଟତର ଥିଲା। ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମାଗଣା ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମେଙ୍ଗରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଗୋପାଳ କୃଷ୍ଣ ଗୋଖଲେଙ୍କ ଅର୍ଥ ଏବଂ ଅର୍ଥ ଉପରେ ଗ୍ରନ୍ଥ ଉପରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ଅର୍ଥର ଭିନ୍ନ ଗୁଣବତ୍ତାକୁ ପୃଥକ କରିବା ବିଷୟରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମତ ମେଙ୍ଗରଙ୍କ ଅର୍ଥର ବିକ୍ରୟ-କ୍ଷମତାର ଧାରଣାଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲା ଯାହା ମେଙ୍ଗରଙ୍କ ପ୍ରବନ୍ଧ 'ଅର୍ଥର ଉତ୍ପତ୍ତି ଉପରେ'ରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । ମାଗଣା ବ୍ୟାଙ୍କିଂ ପାଇଁ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ସୁପାରିସକୁ ଉଭୟ ରୟାଲ କମିଶନ ଏବଂ ଭାରତ ସରକାର ଅଣଦେଖା କରିଥିଲେ।[୭୫]

ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ 'ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତରେ ପ୍ରାଦେଶିକ ଅର୍ଥର ବିକାଶ' ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖିଛନ୍ତି, "ସମଗ୍ର ଭାରତ ପାଇଁ ଏକ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ପାଖରେ ଏହା ଅଧୀନରେ ଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଦେଶରେ ପ୍ରଚଳିତ ସମସ୍ତ ପରିସ୍ଥିତିର ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଅଭିଜ୍ଞତା ଅଛି ବୋଲି କୁହାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। ତେଣୁ ଏହା ଅସ୍ଥାୟୀ ସରକାରଙ୍କ ତୁଳନାରେ ପ୍ରାଦେଶିକ ପ୍ରଶାସନର ମାମଲାଗୁଡ଼ିକର ମୁକାବିଲା କରିବା ପାଇଁ କମ୍ ଦକ୍ଷ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ପାଲଟିଯାଏ ।'[୭୫]

ଚାଷ ଜମି ବିଷୟରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମତ ଥିଲା ଯେ ଏହାର ଅତ୍ୟଧିକ ଅଚଳ ଅଛି, କିମ୍ବା ଏହାର ସଠିକ ଉପଯୋଗ ହେଉନାହିଁ । ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ଯେ ଉତ୍ପାଦନ କାରକଗୁଡିକର ଏକ "ଆଦର୍ଶ ଅନୁପାତ" ଅଛି ଯାହା ଚାଷ ଜମିକୁ ଅଧିକ ଉତ୍ପାଦନଶୀଳ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବ | ଏଥିପାଇଁ ସେ ସମୟରେ କୃଷି କ୍ଷେତ୍ରରେ ରହୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ଏକ ବଡ଼ ଅଂଶକୁ ଏକ ବଡ଼ ସମସ୍ୟା ଭାବେ ଦେଖିଥିଲେ। ତେଣୁ ଅର୍ଥନୀତିର ଶିଳ୍ପାୟନ କରି ଏହି କୃଷି ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟତ୍ର ଅଧିକ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ସେ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ। [ଉଦାହରଣ ଆବଶ୍ୟକ] ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମତରେ ଅତିରିକ୍ତ ଶ୍ରମକୁ କୃଷି ଚ୍ୟାନେଲରୁ ଅଣକୃଷି ଚ୍ୟାନେଲକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି।[୭୬]

ଆମ୍ବେଦକର ଜଣେ ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ ଭାବରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୨୧ ମସିହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଣେ ବୃତ୍ତିଗତ ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ଜଣେ ରାଜନୈତିକ ନେତା ହୋଇଥିଲେ । ସେ ଅର୍ଥନୀତି ଉପରେ ତିନୋଟି ପୁସ୍ତକ ଲେଖିଥିଲେ:

  • ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀର ପ୍ରଶାସନ ଓ ଅର୍ଥ
  • ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତରେ ପ୍ରାଦେଶିକ ଅର୍ଥର ବିକାଶ [ସମ୍ପାଦନା]
  • ଟଙ୍କାର ସମସ୍ୟା: ଏହାର ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ଏହାର ସମାଧାନ[୭୭][୭୮]

ବିବାହ

ସମ୍ପାଦନା
 
୧୯୪୮ରେ ପତ୍ନୀ ସବିତାଙ୍କ ସହ ଆମ୍ବେଦକର

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ନୀ ରମାବାଇଙ୍କର ୧୯୩୫ ମସିହାରେ ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ୧୯୪୦ ଦଶକର ଶେଷ ଭାଗରେ ଭାରତର ସମ୍ବିଧାନର ଡ୍ରାଫ୍ଟ ସମାପ୍ତ କରିବା ପରେ, ସେ ନିଦ୍ରା ଅଭାବରେ ପୀଡ଼ିତ ଥିଲେ, ଗୋଡରେ ନ୍ୟୁରୋପାଥିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ଇନସୁଲିନ ଏବଂ ହୋମିଓପ୍ୟାଥିକ ଔଷଧ ଖାଉଥିଲେ । ସେ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବମ୍ବେ ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ସେଠାରେ ଶାରଦା କବୀରଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ, ଯାହାଙ୍କୁ ସେ ୧୫ ଏପ୍ରିଲ ୧୯୪୮ରେ ନୂଆଦିଲ୍ଲୀରେ ଥିବା ତାଙ୍କ ବାସଭବନରେ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ଜଣେ ଭଲ ରୋଷେୟା ଏବଂ ତାଙ୍କ ଯତ୍ନ ନେବା ପାଇଁ ଡାକ୍ତରୀ ଜ୍ଞାନ ଥିବା ଜଣେ ସାଥୀଙ୍କୁ ଡାକ୍ତରମାନେ ସୁପାରିସ କରିଥିଲେ।[୭୯] She adopted the name Savita Ambedkar and cared for him the rest of his life.[୮୦] 'ମାଇ' କୁହାଯାଉଥିବା ସବିତା ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ୨୦୦୩ ମସିହା ମେ ୨୯ ତାରିଖରେ ମୁମ୍ବାଇରେ ୯୩ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଥିଲା।[୮୧]

ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମଗ୍ରହଣ

ସମ୍ପାଦନା
 
ଆମ୍ବେଦକର ଏକ ଗଣ ଧର୍ମାନ୍ତର ସମାରୋହରେ ଭାଷଣ ଦେଇଥିଲେ

ଆମ୍ବେଦକର ଶିଖ୍ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରିଥିଲେ, ଯାହା ଅତ୍ୟାଚାରର ବିରୋଧକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିଥିଲା ଏବଂ ତେଣୁ ଅନୁସୂଚିତ ଜାତିର ନେତାମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରିଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଶିଖ ନେତାମାନଙ୍କ ସହ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପରେ ସେ ନିଷ୍ପତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶ୍ରେଣୀର ଶିଖ୍ ମାନ୍ୟତା ମିଳିପାରେ ।[୮୨]

ବରଂ ୧୯୫୦ ମସିହାବେଳକୁ ସେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ପ୍ରତି ନିଜର ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଏବଂ ବୌଦ୍ଧମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱ ଫେଲୋସିପ୍ ବୈଠକରେ ଯୋଗ ଦେବା ପାଇଁ ସିଲୋନ (ବର୍ତ୍ତମାନ ଶ୍ରୀଲଙ୍କା) ଯାଇଥିଲେ ।[୮୩] ପୁଣେ ନିକଟରେ ଏକ ନୂତନ ବୌଦ୍ଧ ବିହାର ଲୋକାର୍ପଣ କରିବା ସମୟରେ ଆମ୍ବେଦକର ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ ଯେ ସେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଉପରେ ଏକ ପୁସ୍ତକ ଲେଖୁଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହା ଶେଷ ହେବା ପରେ ସେ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ।[୮୪] ୧୯୫୪ ମସିହାରେ ସେ ଦୁଇଥର ବର୍ମା ଗସ୍ତ କରିଥିଲେ। ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପାଇଁ ରଙ୍ଗୁନରେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀଙ୍କ ବିଶ୍ୱ ଫେଲୋସିପର ତୃତୀୟ ସମ୍ମିଳନୀରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ।[୮୫] ୧୯୫୫ ମସିହାରେ ସେ ଭାରତୀୟ ବୌଦ୍ଧ ମହାସଭା ବା ବୌଦ୍ଧ ସମାଜ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ ।[୮୬] ୧୯୫୬ ମସିହାରେ ସେ ମରଣୋତ୍ତର ଭାବେ ପ୍ରକାଶିତ ତାଙ୍କର ଶେଷ ପୁସ୍ତକ ବୁଦ୍ଧ ଓ ତାଙ୍କର ଧମ୍ମ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଥିଲେ ।[୮୬]

ଶ୍ରୀଲଙ୍କା ବୌଦ୍ଧ ଭିକ୍ଷୁ ହମଲାୱା ସଦ୍ଧାତିସାଙ୍କ ସହ ସାକ୍ଷାତ ପରେ,[୮୭] ଆମ୍ବେଦକର ୧୪ ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୫୬ରେ ନାଗପୁରରେ ନିଜ ପାଇଁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମର୍ଥକଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ସାର୍ବଜନୀନ ସମାରୋହର ଆୟୋଜନ କରିଥିଲେ । ପାରମ୍ପରିକ ଢଙ୍ଗରେ ଜଣେ ବୌଦ୍ଧ ଭିକ୍ଷୁଙ୍କଠାରୁ ତିନୋଟି ଆଶ୍ରୟ ଓ ପାଞ୍ଚଟି ଉପଦେଶ ଗ୍ରହଣ କରି ଆମ୍ବେଦକର ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସହ ମିଶି ନିଜର ଧର୍ମପରିବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଥିଲେ । ଏହାପରେ ସେ ତାଙ୍କ ଚାରିପାଖରେ ଏକାଠି ହୋଇଥିବା ପ୍ରାୟ ୫ ଲକ୍ଷ ସମର୍ଥକଙ୍କୁ ଧର୍ମାନ୍ତରିତ କରିବାକୁ ଆଗେଇ ଆସିଥିଲେ.[୮୪][୮୮] ସେ ତିନୋଟି ରତ୍ନ ଏବଂ ପାଞ୍ଚଟି ଉପଦେଶ ପରେ ଏହି ଧର୍ମାନ୍ତରିତମାନଙ୍କ ପାଇଁ ୨୨ଟି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିଥିଲେ। ଏହାପରେ ସେ ନେପାଳର କାଠମାଣ୍ଡୁ ଯାଇ ଚତୁର୍ଥ ବିଶ୍ୱ ବୌଦ୍ଧ ସମ୍ମିଳନୀରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ।[୮୫] ବୁଦ୍ଧ ବା କାର୍ଲ ମାର୍କସ ଏବଂ "ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତରେ ବିପ୍ଳବ ଓ ପ୍ରତିବିପ୍ଳବ" ଉପରେ ତାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରହିଥିଲା ।

 
ବି.ଆର.ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମହାପରିନିର୍ବାଣ

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ୧୯୪୮ ମସିହାରୁ ମଧୁମେହ ରୋଗ ଥିଲା। ଔଷଧର ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଓ ଦୃଷ୍ଟିଶକ୍ତି ଖରାପ ଥିବାରୁ ସେ ୧୯୫୪ ମସିହା ଜୁନ୍ରୁ ଅକ୍ଟୋବର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶଯ୍ୟାରେ ରହିଥିଲେ।[୮୪] ୧୯୫୫ ମସିହାରେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟାବସ୍ଥା ବିଗିଡ଼ି ଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ଅନ୍ତିମ ପାଣ୍ଡୁଲିପି 'ବୁଦ୍ଧ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଧମ୍ମ' ଶେଷ କରିବାର ତିନି ଦିନ ପରେ, ଆମ୍ବେଦକର ୬ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୫୬ରେ ଦିଲ୍ଲୀସ୍ଥିତ ତାଙ୍କ ବାସଭବନରେ ଶୋଇଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ ।[୮୯]

ଡିସେମ୍ବର ୭ରେ ଦାଦର ଚୌପାଟି ବେଳାଭୂମିରେ ଏକ ବୌଦ୍ଧ ଶବ ସତ୍କାର ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥିଲା, ଯେଉଁଥିରେ ୫୦ ଲକ୍ଷ ଦୁଃଖୀ ଲୋକ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ।[୯୦][୯୧] ୧୯୫୬ ମସିହା ଡିସେମ୍ବର ୧୬ ତାରିଖରେ ଏକ ଧର୍ମାନ୍ତରଣ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥିଲା, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଶବଦାହକାରୀମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।[୯୨][୯୨]

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପରିବାରରେ ତାଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ପତ୍ନୀ ସବିତା ଆମ୍ବେଦକର (ମାଇସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା), ଯିଏ କି ୨୦୦୩ରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯଶବନ୍ତ ଆମ୍ବେଦକର (ଭୈୟାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର ନାମରେ ପରିଚିତ), ଯିଏ କି ୧୯୭୭ରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ ।[୯୩][୯୪] ସବିତା ଓ ଯଶବନ୍ତ ବି.ଆର.ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କଦ୍ୱାରା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ସାମାଜିକ-ଧାର୍ମିକ ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଆଗକୁ ବଢ଼ାଇଥିଲେ। ଯଶବନ୍ତ ବୌଦ୍ଧ ସୋସାଇଟି ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ (୧୯୫୭-୧୯୭୭)ର ଦ୍ୱିତୀୟ ସଭାପତି ଏବଂ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ବିଧାନ ପରିଷଦ (୧୯୬୦-୧୯୬୬)ର ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।[୯୫][୯୬] ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ବଡ଼ ନାତି ପ୍ରକାଶ ଯଶବନ୍ତ ଆମ୍ବେଦକର ବୌଦ୍ଧ ସୋସାଇଟି ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆର ମୁଖ୍ୟ ଉପଦେଷ୍ଟା, ବଞ୍ଚିତ ବହୁଜନ ଆଘାଡିର[୯୭][୯୮] ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ଭାରତୀୟ ସଂସଦର ଉଭୟ ଗୃହରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ।[୯୯][୯୮] ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ସାନ ନାତି ଆନନ୍ଦରାଜ ଆମ୍ବେଦକର ରିପବ୍ଲିକାନ ସେନା (ଟ୍ରାନ: ଦ ରିପବ୍ଲିକାନ ଆର୍ମି)ର ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଛନ୍ତି।[୧୦୦]

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ନୋଟ୍ ଏବଂ କାଗଜପତ୍ର ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଟାଇପସ୍କ୍ରିପ୍ଟ ଏବଂ ହସ୍ତଲିଖିତ ଡ୍ରାଫ୍ଟ ମିଳିଥିଲା ଏବଂ ଧୀରେ ଧୀରେ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଥିଲା । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ୱେଟିଂ ଫର୍ ଏ ଭିସା, ଯାହା ବୋଧହୁଏ ୧୯୩୫ରୁ ୧୯୩୬ ମଧ୍ୟରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ଏବଂ ଏହା ଏକ ଆତ୍ମଜୀବନୀ ପୁସ୍ତକ, ଏବଂ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ, ବା ଚିଲ୍ଡ୍ରେନ୍ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆଜ୍ ଗେଟୋ, ଯାହା ୧୯୫୧ ଜନଗଣନାକୁ ସୂଚିତ କରେ ।[୮୪]

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଦିଲ୍ଲୀ ବାସଭବନରେ ୨୬ ଅଲିପୁର ରୋଡରେ ଏକ ସ୍ମାରକୀ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇଥିଲା । ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ ଦିନକୁ ଆମ୍ବେଦକର ଜୟନ୍ତୀ ବା ଭୀମ ଜୟନ୍ତୀ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ଅନେକ ଭାରତୀୟ ରାଜ୍ୟରେ ସରକାରୀ ଛୁଟି ଦିନ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଏ । ୧୯୯୦ମସିହାରେ ତାଙ୍କୁ ମରଣୋତ୍ତର ଭାବେ ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ବେସାମରିକ ସମ୍ମାନ ଭାରତ ରତ୍ନରେ ସମ୍ମାନିତ କରାଯାଇଥିଲା।[୧୦୧]

ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ ଓ ମୃତ୍ୟୁ ବାର୍ଷିକୀରେ ଏବଂ ନାଗପୁରରେ ଧମ୍ମ ଚକ୍ର ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ ଦିନ (ଅକ୍ଟୋବର ୧୪)ରେ ମୁମ୍ବାଇସ୍ଥିତ ତାଙ୍କ ସ୍ମାରକୀରେ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଦେବା ପାଇଁ ଅତି କମରେ ୫୦ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଏକାଠି ହୁଅନ୍ତି ।[୧୦୨] ହଜାର ହଜାର ପୁସ୍ତକ ଦୋକାନ ଖୋଲାଯାଇ ବହି ବିକ୍ରି ହେଉଛି। ତାଙ୍କ ଅନୁଗାମୀମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ବାର୍ତ୍ତା ଥିଲା "ଶିକ୍ଷିତ କରନ୍ତୁ, ଆନ୍ଦୋଳନ କରନ୍ତୁ, ସଂଗଠିତ କରନ୍ତୁ!"[୧୦୩]

ଇତିହାସ

ସମ୍ପାଦନା
 
ଔରଙ୍ଗାବାଦସ୍ଥିତ ଡ. ବାବାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର ମରାଠୱାଡା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଥିବା ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ଲୋକମାନେ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଅର୍ପଣ କରୁଛନ୍ତି।
 
୧୯୯୦ ୧ ବି.ଆର.ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସମର୍ପିତ ଭାରତର ଏକ ଟଙ୍କିଆ ସ୍ମାରକୀ ମୁଦ୍ରା

ଜଣେ ସାମାଜିକ-ରାଜନୈତିକ ସଂସ୍କାରକ ଭାବରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପରମ୍ପରା ଆଧୁନିକ ଭାରତ ଉପରେ ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ପକାଇଥିଲା ।[୧୦୪][୧୦୫] ସ୍ୱାଧୀନତା ପରବର୍ତ୍ତୀ ଭାରତରେ ତାଙ୍କର ସାମାଜିକ-ରାଜନୈତିକ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ରାଜନୈତିକ ମହଲରେ ସମ୍ମାନ ଦିଆଯାଉଛି। ତାଙ୍କର ଏହି ପଦକ୍ଷେପ ଜୀବନର ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛି ଏବଂ ସାମାଜିକ-ଅର୍ଥନୈତିକ ଏବଂ ଆଇନଗତ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ମାଧ୍ୟମରେ ସାମାଜିକ-ଅର୍ଥନୈତିକ ନୀତି, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ସକାରାତ୍ମକ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଭାରତ ଆଜି ଦେଖୁଥିବା ଦୃଷ୍ଟିକୋଣକୁ ବଦଳାଇ ଦେଇଛି । ଜଣେ ପଣ୍ଡିତ ଭାବରେ ତାଙ୍କର ଖ୍ୟାତି ଯୋଗୁଁ ସେ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଆଇନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ସମ୍ବିଧାନ ରଚନା ପାଇଁ କମିଟିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ୱାଧୀନତାରେ ନିଷ୍ଠାର ସହ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ଜାତି ସମାଜକୁ ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ । ହିନ୍ଦୁଧର୍ମକୁ ଜାତିପ୍ରଥାର ମୂଳଦୁଆ ବୋଲି ତାଙ୍କର ଅଭିଯୋଗ ତାଙ୍କୁ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିବାଦୀୟ ଏବଂ ଲୋକପ୍ରିୟ କରିଥିଲା ।[୧୦୬] ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ ଭାରତ ଓ ବିଦେଶରେ ବୌଦ୍ଧ ଦର୍ଶନ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା ।[୧୦୭]

ତାଙ୍କ ସମ୍ମାନରେ ଅନେକ ସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଠାନର ନାମକରଣ କରାଯାଇଛି ଏବଂ ନାଗପୁରର ଡକ୍ଟର ବାବାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ବିମାନବନ୍ଦର, ଯାହା ଅନ୍ୟଥା ସୋନଗାଓଁ ବିମାନବନ୍ଦର ନାମରେ ପରିଚିତ । ଆମ୍ବେଦକର ନ୍ୟାସନାଲ ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ୍ ଅଫ୍ ଟେକ୍ନୋଲୋଜି, ଜଳନ୍ଧର, ଆମ୍ବେଦକର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଦିଲ୍ଲୀମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ସମ୍ମାନରେ ନାମିତ ହୋଇଛି।[୧୦୮]

ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ସରକାର ଲଣ୍ଡନରେ ଏକ ଘର ଅଧିଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ବେଦକର ୧୯୨୦ ଦଶକରେ ଛାତ୍ର ଥିବା ସମୟରେ ରହୁଥିଲେ । ଏହି ଘରକୁ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମ୍ୟୁଜିୟମ୍-କମ-ସ୍ମାରକୀରେ ପରିଣତ କରାଯିବ ବୋଲି ଆଶା କରାଯାଉଛି।[୧୦୯]

୨୦୧୨ମସିହାରେ ପଟେଲ ଓ ନେହେରୁଙ୍କୁ ପଛରେ ପକାଇ ଇତିହାସ ଟିଭି୧୮ ଏବଂ ସିଏନ୍ଏନ୍ ଆଇବିଏନ‌ଦ୍ୱାରା ଆୟୋଜିତ ଏକ ସର୍ବେକ୍ଷଣରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କୁ ସ୍ୱାଧୀନତା ପରଠାରୁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାରତୀୟ ଭାବେ ମନୋନୀତ କରାଯାଇଥିଲା। ପାଖାପାଖି ୨୦ ନିୟୁତ ଭୋଟ୍ ପଡ଼ିଥିଲା।[୧୧୦] ଅର୍ଥନୀତିରେ ତାଙ୍କର ଭୂମିକା ଯୋଗୁଁ ବିଶିଷ୍ଟ ଭାରତୀୟ ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ ନରେନ୍ଦ୍ର ଯାଦବ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆମ୍ବେଦକର ସର୍ବକାଳୀନ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷିତ ଭାରତୀୟ ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ। ଆମ୍ବେଦକର ମୋ ଅର୍ଥନୀତିର ପିତା ଏବଂ ସେ ନିଜ ଦେଶରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିବାଦୀୟ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଥିଲେ, ଯଦିଓ ଏହା ବାସ୍ତବତା ନୁହେଁ ବୋଲି ଅମର୍ତ୍ୟ ସେନ୍ କହିଛନ୍ତି। ଅର୍ଥନୀତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ତାଙ୍କର ଅବଦାନ ଚମତ୍କାର ଏବଂ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ସ୍ମରଣୀୟ ହୋଇ ରହିବ।[୧୧୧][୧୧୨][୧୧୩]

୧୯୬୭ ମସିହା ଏପ୍ରିଲ ୨ ତାରିଖରେ ଭାରତୀୟ ସଂସଦରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କର ୩.୬୬ ମିଟର (୧୨ ଫୁଟ) ଉଚ୍ଚତା ବିଶିଷ୍ଟ ଏକ କାଂସ୍ୟ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥିଲା । ବି.ଭି.ବାଘଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ଏହି ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିକୁ ଭାରତର ତତ୍କାଳୀନ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ସର୍ବପଲ୍ଲୀ ରାଧାକ୍ରିଷ୍ଣନ ଉନ୍ମୋଚନ କରିଥିଲେ।[୧୧୪][୧୧୫][୧୧୬] ୧୨ ଏପ୍ରିଲ ୧୯୯୦ରେ ସଂସଦ ଭବନର ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ହଲରେ ବିଆର ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ଲଗାଯାଇଥିଲା ।[୧୧୭][୧୧୮][୧୧୯] ଜେବା ଅମରୋହବୀଙ୍କଦ୍ୱାରା ଚିତ୍ରିତ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିକୁ ଭାରତର ତତ୍କାଳୀନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଭି.ପି.[୧୧୭] ସଂସଦୀୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ଏବଂ ସଂସଦ ଭବନର ଅଭିଲେଖାଗାରରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଆଉ ଏକ ଚିତ୍ର ଲଗାଯାଇଛି।[୧୨୦][୧୨୧]

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପରମ୍ପରା ସମାଲୋଚନାବିହୀନ ନଥିଲା। ବୃହତ ଜାତୀୟତାବାଦୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ସହ ସହଯୋଗ ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ଜାତି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଆମ୍ବେଦକର ଏକତରଫା ମତ ରଖିଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ସମାଲୋଚନା କରାଯାଇଛି।[୧୨୨] ଆମ୍ବେଦକର ସଂଗଠନ ଗଠନରେ ଅବହେଳା କରିଥିବାରୁ ତାଙ୍କ କିଛି ଜୀବନୀକାର ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ସମାଲୋଚନା କରିଛନ୍ତି।[୧୨୩] ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ରାଜନୈତିକ ଦର୍ଶନ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ରାଜନୈତିକ ଦଳ, ପ୍ରକାଶନ ଏବଂ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଛି ଯେଉଁମାନେ ସମଗ୍ର ଭାରତରେ, ବିଶେଷ କରି ମହାରାଷ୍ଟ୍ରରେ ସକ୍ରିୟ ଅଛନ୍ତି । ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମର ପ୍ରଚାର ପ୍ରସାର ଭାରତର ଜନସଂଖ୍ୟାର ଏକ ବର୍ଗମଧ୍ୟରେ ବୌଦ୍ଧ ଦର୍ଶନ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହକୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ କରିଛି । ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ୧୯୫୬ ନାଗପୁର ସମାରୋହକୁ ଅନୁକରଣ କରି ଆଧୁନିକ କାଳରେ ମାନବାଧିକାର କର୍ମୀଙ୍କଦ୍ୱାରା ଗଣ ଧର୍ମାନ୍ତରଣ ସମାରୋହ ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଛି ।[୧୨୪] କେତେକ ଭାରତୀୟ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ତାଙ୍କୁ ବୋଧିସତ୍ତ୍ୱ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି, ଯଦିଓ ସେ ନିଜେ ଏହାକୁ କେବେ ଦାବି କରିନଥିଲେ । ଭାରତ ବାହାରେ, ୧୯୯୦ ଦଶକର ଶେଷ ଭାଗରେ, କିଛି ହଙ୍ଗେରି ରୋମାନି ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କର ନିଜ ସ୍ଥିତି ଏବଂ ଭାରତର ପଛୁଆ ଲୋକଙ୍କ ସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ସମାନତା ଦେଖାଇଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇ ସେମାନେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।[୧୨୫]

ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ଥିବା ଆମ୍ବେଦକର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ଅବସ୍ଥିତ ବିଆର ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି । ରାମ ଭି ସୁତାର ଏହି ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିର ଡିଜାଇନ୍ କରିଥିଲେ। ୨୦୧୬ରେ ଏହାର ଶିଳାନ୍ୟାସ ହୋଇଥିଲେ ହେଁ ୨୦୨୧ରେ ଏହି ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। ୧୪ ଏପ୍ରିଲ ୨୦୨୩ରେ ୧୩୨ତମ ଆମ୍ବେଦକର ଜୟନ୍ତୀ ଅବସରରେ ତେଲେଙ୍ଗାନା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ କେ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ରାଓ ଏହି ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିକୁ ଉଦଘାଟନ କରିଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ନାତି ପ୍ରକାଶ ଆମ୍ବେଦକର ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ମୁଖ୍ୟ ଅତିଥି ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ଏହି ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି୩୬୦ ଟନ‌ରୁ ଅଧିକ ଇସ୍ପାତ ଏବଂ ୧୦୦ ଟନ୍ ବ୍ରୋଞ୍ଜରେ ନିର୍ମିତ ।[୧୨୬][୧୨୭][୧୨୮][୧୨୯][୧୩୦]

 
 
ଭାରତୀୟ ସଂସଦରେ ବିଆର ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି "(ବାମ)"
ସଂସଦ ଭବନର ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ହଲରେ ବିଆର ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଚିତ୍ର "(ଡାହାଣ)"


ମତଗୁଡ଼ିକ

ସମ୍ପାଦନା

ଧର୍ମ

ସମ୍ପାଦନା

ଆମ୍ବେଦକର ୧୯୩୫ମସିହାରେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ହିନ୍ଦୁ ହୋଇ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ହିନ୍ଦୁ ହୋଇ ମରିବେ ନାହିଁ। ସେ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମକୁ ଏକ "ଦମନକାରୀ ଧର୍ମ" ଭାବରେ ଦେଖୁଥିଲେ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଧର୍ମକୁ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ।[୧୩୧] ଜାତିର ଉଚ୍ଛେଦରେ ଆମ୍ବେଦକର ଦାବି କରିଛନ୍ତି ଯେ ଏକ ପ୍ରକୃତ ଜାତିହୀନ ସମାଜ ହାସଲ କରିବାର ଏକମାତ୍ର ସ୍ଥାୟୀ ଉପାୟ ହେଉଛି ଶାସ୍ତ୍ରର ପବିତ୍ରତାର ବିଶ୍ୱାସକୁ ନଷ୍ଟ କରିବା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ଅଧିକାରକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବା ।[୧୩୨] ଆମ୍ବେଦକର ହିନ୍ଦୁ ଧାର୍ମିକ ଗ୍ରନ୍ଥ ଏବଂ ମହାକାବ୍ୟକୁ ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୫୪-୧୯୫୫ ମସିହାରେ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ ରିଡଲ୍ସ ଶୀର୍ଷକ ଏକ ପୁସ୍ତକ ଲେଖିଥିଲେ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଧ୍ୟାୟ ପାଣ୍ଡୁଲିପିକୁ ମିଶାଇ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ମରଣୋତ୍ତର ଭାବରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଏହାର ଫଳସ୍ୱରୂପ ବ୍ୟାପକ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଏବଂ ପ୍ରତିବାଦ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରାଯାଇଥିଲା ।[୧୩୩][୧୩୪][୧୩୫]

ଆମ୍ବେଦକର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମକୁ ଅନ୍ୟାୟ ବିରୋଧରେ ଲଢ଼ିବାକୁ ଅସମର୍ଥ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲେ। ସେ ଲେଖିଛନ୍ତି ଯେ "ଏହା ଏକ ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ସତ୍ୟ ଯେ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ର ଆମେରିକାରେ ନିଗ୍ରୋମାନଙ୍କ ଦାସତ୍ୱକୁ ଶେଷ କରିବା ପାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମ ଯଥେଷ୍ଟ ନଥିଲା । ନିଗ୍ରୋମାନଙ୍କୁ ସେହି ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେବା ପାଇଁ ଗୃହଯୁଦ୍ଧର ଆବଶ୍ୟକତା ଥିଲା ଯାହାକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନମାନେ ତାଙ୍କୁ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ।[୧୩୬]

ଆମ୍ବେଦକର ଇସଲାମ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଭେଦଭାବକୁ ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଧର୍ମକୁ "ଏକ ଘନିଷ୍ଠ ନିଗମ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏହା ମୁସଲମାନ ଏବଂ ଅଣ-ମୁସଲମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ପାର୍ଥକ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କରେ ତାହା ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବାସ୍ତବ, ଅତ୍ୟନ୍ତ ସକାରାତ୍ମକ ଏବଂ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ପାର୍ଥକ୍ୟ"।[୧୩୭]

ସେ ଅବସାଦଗ୍ରସ୍ତ ଶ୍ରେଣୀର ଧର୍ମପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ବିରୋଧ କରି ଇସଲାମ କିମ୍ବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ସେମାନେ ଇସଲାମ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ତେବେ "ମୁସଲମାନ ଆଧିପତ୍ୟର ବିପଦ ମଧ୍ୟ ବାସ୍ତବ ହୋଇଯାଏ" ଏବଂ ଯଦି ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ତେବେ ଏହା "ଦେଶ ଉପରେ ବ୍ରିଟେନର ଦଖଲକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ"।[୧୩୮]

ପ୍ରଥମେ ଆମ୍ବେଦକର ଶିଖ୍ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସଂରକ୍ଷିତ ସଂସଦୀୟ ଆସନରେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ସୁବିଧା ସୁଯୋଗର ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ବ୍ରିଟିଶ ସରକାର ଦେବେ ନାହିଁ ବୋଲି ଜାଣିବା ପରେ ସେ ଏହି ଧାରଣାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଥିଲେ।[୧୩୯]

ମୃତ୍ୟୁର କିଛି ସପ୍ତାହ ପୂର୍ବରୁ ୧୬ ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୫୬ରେ ସେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।[୧୪୦]

ଆର୍ଯ୍ୟ ଆକ୍ରମଣ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ

ସମ୍ପାଦନା

ଆମ୍ବେଦକର ଶୁଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଆର୍ଯ୍ୟ ଭାବରେ ଦେଖୁଥିଲେ ଏବଂ ଆର୍ଯ୍ୟ ଆକ୍ରମଣ ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ଦୃଢ଼ତାର ସହ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୪୬ ମସିହାରେ ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ "ଏହା ଏତେ ଅଯଥା ଯେ ଏହା ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ମରିଯିବା ଉଚିତ" ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ।[୧୪୧] ଆମ୍ବେଦକର ଶୁଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ମୂଳତଃ "ଇଣ୍ଡୋ-ଆର୍ଯ୍ୟ ସମାଜରେ କ୍ଷତ୍ରିୟ ବର୍ଣ୍ଣର ଏକ ଅଂଶ" ଭାବରେ ଦେଖୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କ ଉପରେ ଅନେକ ଅତ୍ୟାଚାର କରିବା ପରେ ସେମାନେ ସାମାଜିକ ସ୍ତରରେ ଅପମାନିତ ହୋଇଥିଲେ ।[୧୪୨]

ଅରବିନ୍ଦ ଶର୍ମାଙ୍କ କହିବା ଅନୁଯାୟୀ, ଆମ୍ବେଦକର ଆର୍ଯ୍ୟ ଆକ୍ରମଣ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ କେତେକ ତ୍ରୁଟି ଦେଖିଥିଲେ ଯାହାକୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ପଣ୍ଡିତମାନେ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ। ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ପଣ୍ଡିତମାନେ ଏବେ ଋଗ୍ବେଦ ୫.୨୯.୧୦ରେ ନାକର ଆକୃତି ପରିବର୍ତ୍ତେ ଭାଷଣକୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି।[୧୪୩] ଆମ୍ବେଦକର ଏହି ଆଧୁନିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣକୁ ଆକଳନ କରି କହିଥିଲେ:

ଋଗବେଦ ପୃଷ୍ଠା ୨୯.୧୦ରେ 'ଅନସ' ଶବ୍ଦଟି ରହିଛି । ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ କ'ଣ? ଏଥିରେ ଦୁଇଟି ବ୍ୟାଖ୍ୟା ରହିଛି। ଗୋଟିଏ ହେଉଛି ପ୍ରଫେସର ମ୍ୟାକ୍ସ ମୁଲର। ଅନ୍ୟଟି ହେଉଛି ସାୟାଣାଚାର୍ଯ୍ୟ। ପ୍ରଫେସର ମ୍ୟାକ୍ସ ମୁଲରଙ୍କ ମତରେ ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି 'ନାକ ବିହୀନ ବ୍ୟକ୍ତି' ବା 'ସମତଳ ନାକ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି' ଏବଂ ଆର୍ଯ୍ୟମାନେ ଦାସିୟସଙ୍କଠାରୁ ଏକ ଅଲଗା ଜାତି ବୋଲି ମତକୁ ସମର୍ଥନ କରି ଏହାକୁ ପ୍ରମାଣ ଭାବରେ ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ । ସାୟାନାଚାର୍ଯ୍ୟ କହନ୍ତି, ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି 'ପାଟିବିହୀନ', ଅର୍ଥାତ୍ ଭଲ ବାଣୀବିହୀନ। ଅର୍ଥର ଏହି ପାର୍ଥକ୍ୟ 'ଅନସା' ଶବ୍ଦର ସଠିକ୍ ପଠନରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ କାରଣରୁ ହୋଇଥାଏ । ସାୟାନାଚାର୍ଯ୍ୟ ଏହାକୁ 'ଅନ୍-ଆସା' ଭାବେ ପଢ଼ୁଥିବା ବେଳେ ପ୍ରଫେସର ମ୍ୟାକ୍ସ ମୁଲାର ଏହାକୁ 'ଏ-ନାସା' ବୋଲି ପଢ଼ିଛନ୍ତି। ପ୍ରଫେସର ମ୍ୟାକ୍ସ ମୁଲରଙ୍କ ମତରେ ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି 'ନାକ ବିହୀନ'। ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି- ଦୁଇଟି ପଠନ ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟି ସଠିକ୍? ସୟାନାଙ୍କ ପଠନ ଭୁଲ୍ ବୋଲି କହିବାର କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ। ଅପରପକ୍ଷରେ ଏହା ଠିକ୍ ବୋଲି କହିବା ପାଇଁ ସବୁକିଛି ରହିଛି। ପ୍ରଥମତଃ, ଏହା ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥହୀନ କରେ ନାହିଁ । ଦ୍ୱିତୀୟତଃ, ଯେହେତୁ ଡାସିୟସଙ୍କୁ ନାକବିହୀନ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଥିବା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସ୍ଥାନ ନାହିଁ, ତେଣୁ ଏହି ଶବ୍ଦକୁ ଏପରି ଭାବରେ ପଢିବାର କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ ଯାହାଦ୍ୱାରା ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନୂତନ ଭାବନା ମିଳିପାରିବ । ଏହାକୁ କେବଳ 'ମୃଦ୍ରବକ'ର ସମାର୍ଥକ ଭାବରେ ପଢ଼ିବା ଠିକ୍। ତେଣୁ ଦାସ୍ୟୁମାନେ ଏକ ଭିନ୍ନ ଜାତିର ଥିଲେ ବୋଲି ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତସପକ୍ଷରେ କୌଣସି ପ୍ରମାଣ ନାହିଁ ।[୧୪୩]

ଆମ୍ବେଦକର ଆର୍ଯ୍ୟ ମାତୃଭୂମି ଭାରତ ବାହାରେ ଥିବାର ବିଭିନ୍ନ ଧାରଣାକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆର୍ଯ୍ୟ ମାତୃଭୂମି ନିଜେ ଭାରତ ବୋଲି ନିଷ୍ପତି ନେଇଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମତରେ ଋଗ୍ବେଦରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଆର୍ଯ୍ୟ, ଦାସ ଓ ଦାସ୍ୟୁମାନେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଲୋକ ନୁହଁନ୍ତି, ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତାମୂଳକ ଧାର୍ମିକ ଗୋଷ୍ଠୀ ଥିଲେ।[୧୪୪]

ସାମ୍ୟବାଦରେ

ସମ୍ପାଦନା

୧୯୫୬ ମସିହାରେ "ବୁଦ୍ଧ ବା କାର୍ଲ ମାର୍କସ" ଏବଂ "ବୌଦ୍ଧ ଓ ସାମ୍ୟବାଦ" ନାମକ ଦୁଇଟି ଗ୍ରନ୍ଥରେ ସାମ୍ୟବାଦ ବିଷୟରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ମତ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା ।[୧୪୫] ସେ ମାର୍କ୍ସବାଦୀ ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ ଯେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ପ୍ରତି ଅଳ୍ପ କିଛି ଲୋକଙ୍କ ଶୋଷଣ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଏବଂ ଏହାର ସମସ୍ୟାକୁ ସ୍ଥାୟୀ କରିଥାଏ । ତେବେ ଶୋଷଣର ସାଂସ୍କୃତିକ ଦିଗ ଅର୍ଥନୈତିକ ଶୋଷଣଠାରୁ ଖରାପ ବା ଖରାପ ବୋଲି ସେ ଏହି ଶୋଷଣକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅର୍ଥନୈତିକ ଭାବରେ ଦେଖିନଥିଲେ । ଏହାବ୍ୟତୀତ ଅର୍ଥନୈତିକ ସମ୍ପର୍କକୁ ସେ ମାନବ ଜୀବନର ଏକମାତ୍ର ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଦିଗ ଭାବରେ ଦେଖିନଥିଲେ । ସେ କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟମାନଙ୍କୁ ହିଂସା ସମେତ ସର୍ବହରା ବିପ୍ଳବ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଯେକୌଣସି ଉପାୟ ଅବଲମ୍ବନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ବୋଲି ମଧ୍ୟ ଦେଖିଥିଲେ, ଯେତେବେଳେ କି ସେ ନିଜେ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଏବଂ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ପଦକ୍ଷେପକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନର ସର୍ବୋତ୍ତମ ବିକଳ୍ପ ଭାବରେ ଦେଖିଥିଲେ । ଆମ୍ବେଦକର ଉତ୍ପାଦନର ସମସ୍ତ ଉପାୟକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ଏବଂ ସମ୍ପତ୍ତିର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ମାଲିକାନାକୁ ଶେଷ କରିବାର ମାର୍କ୍ସବାଦୀ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ମଧ୍ୟ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ: ପରବର୍ତ୍ତୀ ପଦକ୍ଷେପକୁ ସମାଜର ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ନୁହେଁ ବୋଲି ଦେଖିଥିଲେ। ଏତଦ୍ ବ୍ୟତୀତ ମାର୍କସବାଦ ଭଳି ଶେଷରେ ରାଜ୍ୟର ବିନାଶ ପାଇଁ ସମର୍ଥନ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆମ୍ବେଦକର ଏକ ଶ୍ରେଣୀହୀନ ସମାଜରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ଯେ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମାଜ ଅଛି ଏବଂ ବିକାଶରେ ସକ୍ରିୟ ହେବା ଉଚିତ ।[୭୨] But in the 1950s, in an interview he gave to BBC, he accepted that the current liberal democratic system will collapse and the alternative, as he thinks, "is some kind of communism".[୧୪୬]

ଲୋକପ୍ରିୟ ସଂସ୍କୃତିରେ

ସମ୍ପାଦନା

ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଜୀବନ ଓ ଚିନ୍ତାଧାରା ଉପରେ ଅନେକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର, ନାଟକ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଆଧାରିତ ।

  • ଭାରତୀୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଜବ୍ବର ପଟେଲ ୧୯୯୧ମସିହାରେ ଡକ୍ଟର ବାବାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର ନାମକ ଏକ ଡକ୍ୟୁମେଣ୍ଟାରୀ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ। ଏହା ପରେ ସେ ୨୦ ମସିହାରେ ଏକ ପୂର୍ଣ୍ଣଦୈର୍ଘ୍ୟ ଫିଚର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଡକ୍ଟର ବାବାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକରରେ ମାମୁଟିଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ ।[୧୪୭] ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଉନ୍ନୟନ ନିଗମ ଏବଂ ସରକାରଙ୍କ ସାମାଜିକ ନ୍ୟାୟ ଏବଂ ସଶକ୍ତୀକରଣ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟଦ୍ୱାରା ଏହି ବାୟୋପିକ‌କୁ ପ୍ରାୟୋଜିତ କରାଯାଇଥିଲା। ଦୀର୍ଘ ଏବଂ ବିବାଦୀୟ ଗର୍ଭଧାରଣ ପରେ ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା ।[୧୪୮]
  • ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଉପରେ ଅନ୍ୟ ାନ୍ୟ ଭାରତୀୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଗୁଡ଼ିକ ହେଲା: ବାସବରାଜ କେଶୁରଙ୍କ ବଳକା ଆମ୍ବେଦକର (୧୯୯୧), ଭରତ ପାରେପଲ୍ଲୀଙ୍କ ଡ. ଆମ୍ବେଦକର (୧୯୯୨) ଏବଂ ଯୁଗପୁରୁଷ ଡ. ବାବାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର (୧୯୯୩)।
  • ୟୁସିଏଲଏରେ ନୃତତ୍ତ୍ୱ ବିଜ୍ଞାନର ପ୍ରଫେସର ତଥା ଐତିହାସିକ ନୃତତ୍ତ୍ୱ ବିଜ୍ଞାନୀ ଡେଭିଡ୍ ବ୍ଲାଣ୍ଡେଲ୍ ଇଭିନିଂ ଲାଇଟ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଛନ୍ତି - ଭାରତର ସାମାଜିକ ପରିସ୍ଥିତି ଏବଂ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଜୀବନ ବିଷୟରେ ଆଗ୍ରହ ଏବଂ ଜ୍ଞାନକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏକ ଧାରାବାହିକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଏବଂ ଘଟଣା ।[୧୪୯] ଶ୍ୟାମ ବେନେଗାଲଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ନିର୍ମାଣ ଉପରେ ଏକ ଟିଭି ମିନି ଧାରାବାହିକ 'ସମ୍ବିଧାନ'ରେ ବି.ଆର.ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ ସଚିନ ଖେଡେକର ।[୧୫୦] ଅରବିନ୍ଦ ଗୌରଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ ନିର୍ମିତ ଏବଂ ରାଜେଶ କୁମାରଙ୍କଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ ନାଟକ ଆମ୍ବେଦକର ଔର ଗାନ୍ଧୀ ଏହାର ଶୀର୍ଷକ ଦୁଇ ପ୍ରମୁଖ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱଙ୍କୁ ଟ୍ରାକ୍ କରେ ।[୧୫୧]
  • ଭୀମାୟନ: ଅନୁଭୂତିର ଅନୁଭୂତି ହେଉଛି ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଏକ ଗ୍ରାଫିକ୍ ଜୀବନୀ ଯାହାପାର୍ଧନ-ଗୋଣ୍ଡ କଳାକାର ଦୁର୍ଗାବାଇ ବ୍ୟାମ୍ ଏବଂ ସୁଭାଷ ବ୍ୟାମ୍ ଏବଂ ଲେଖକ ଶ୍ରୀବିଦ୍ୟା ନଟରାଜନ ଏବଂ ଏସ୍ ଆନନ୍ଦଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ । ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଆମ୍ବେଦକର ପିଲାବେଳୁ ଯୌବନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିବା ଅସ୍ପୃଶ୍ୟତାର ଅନୁଭୂତିକୁ ଦର୍ଶାଯାଇଛି। ସିଏନ୍ଏନ୍ ଏହାକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ୫ଟି ରାଜନୈତିକ ହାସ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ମଧ୍ୟରୁ ଅନ୍ୟତମ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିଛି।[୧୫୨]
  • ଲକ୍ଷ୍ନୌସ୍ଥିତ ଆମ୍ବେଦକର ସ୍ମାରକୀ ତାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ସମର୍ପିତ। ଚୈତ୍ୟରେ ତାଙ୍କ ଜୀବନୀ ଦର୍ଶାଉଥିବା ସ୍ମାରକୀ ରହିଛି ।[୧୫୩][୧୫୪]
  • ୧୯୪୬ମସିହାରେ ତାଙ୍କ ସମ୍ମାନରେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ଦଳିତ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ପକ୍ଷରୁ ଜୟ ଭୀମ ସ୍ଲୋଗାନ ଦିଆଯାଇଥିଲା।[୧୫୫]
  • ୧୪ ଏପ୍ରିଲ ୨୦୧୫ରେ ଗୁଗୁଲ ଏକ ହୋମପେଜ ଡୁଡଲ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ୧୨୪ତମ ଜନ୍ମଦିନ ପାଳନ କରିଥିଲା ।[୧୫୬][୧୫୭] ଭାରତ, ଆର୍ଜେଣ୍ଟିନା, ଚିଲି, ଆୟର୍ଲାଣ୍ଡ, ପେରୁ, ପୋଲାଣ୍ଡ, ସ୍ୱିଡେନ୍ ଓ ଇଂଲଣ୍ଡରେ ଏହି ଡୁଡଲ୍ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହୋଇଥିଲା।[୧୫୮][୧୫୯][୧୬୦]
  • ୨୦୧୯ରେ ଆଣ୍ଡଟିଭିରେ ପ୍ରସାରିତ ତାଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଚିତ୍ରଣ କରୁଥିବା ଏକ ଭାରତୀୟ ଟେଲିଭିଜନ ଧାରାବାହିକ 'ଏକ ମହାନାୟକ: ଡକ୍ଟର ବିଆର୍ ଆମ୍ବେଦକର'।[୧୬୧]
  • ଅନ୍ୟ ଏକ ଧାରାବାହିକ ଡକ୍ଟର ବାବାସାହେବ ଆମ୍ବେଦକର - ମହାମାନବଚି ଗୌରବଗାଥା ୨୦୧୯ରୁ ଷ୍ଟାର ପ୍ରଭାରେ ମରାଠୀରେ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଛି ।[୧୬୨]

କାର୍ଯ୍ୟ

ସମ୍ପାଦନା

ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ସରକାରଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ (ମୁମ୍ବାଇ) ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ଲେଖା ଓ ଭାଷଣର ସଂକଳନକୁ ବିଭିନ୍ନ ଖଣ୍ଡରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛି।[୧୬୩] ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ କୃତି ତାଲିକାରେ ନିମ୍ନଲିଖିତ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଅଛି:

  • ଭାରତରେ ଜାତି: ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା, ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ବିକାଶ ଏବଂ 11 ଅନ୍ୟ ାନ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧ
  • ଜାତିର ବିନାଶ, (୧୯୩୬)
  • ଆମ୍ବେଦକର ବମ୍ବେ ବିଧାନ ସଭାରେ, ସାଇମନ କମିଶନଙ୍କ ସହ ଏବଂ ଗୋଲଟେବୁଲ ସମ୍ମିଳନୀରେ, (୧୯୨୭-୧୯୩୯)
  • ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ଦର୍ଶନ[ ସମ୍ପାଦନା] ଭାରତ ଏବଂ ସାମ୍ୟବାଦର ପ୍ରାକ୍-ଆବଶ୍ୟକତା; ବିପ୍ଳବ ଓ ପ୍ରତିବିପ୍ଳବ; ବୁଦ୍ଧ ବା କାର୍ଲ ମାର୍କସ
  • ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ କୋହଳ[୧୬୪]
  • ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ଓ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟତା ଉପରେ ପ୍ରବନ୍ଧ
  • ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତରେ ପ୍ରାଦେଶିକ ଅର୍ଥର ବିକାଶ [ସମ୍ପାଦନା]
  • ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନେ କିଏ ଥିଲେ ଏବଂ କାହିଁକି ସେମାନେ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ?
  • ଶୁଦ୍ରମାନେ କିଏ ଥିଲେ? (1946)
  • ପାକିସ୍ତାନ ବା ଭାରତର ବିଭାଜନ (୧୯୪୫), ଥୋଟ୍ସ ଅନ୍ ପାକିସ୍ତାନ (୧୯୪୧) ନାମରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ।[୧୬୫][୧୬୬]
  • ଅସ୍ପୃଶ୍ୟଙ୍କ ପ୍ରତି କଂଗ୍ରେସ ଓ ଗାନ୍ଧି କ'ଣ କରିଛନ୍ତି; ଶ୍ରୀ ଗାନ୍ଧୀ ଏବଂ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟମାନଙ୍କ ମୁକ୍ତି
  • ଆମ୍ବେଦକର ଗଭର୍ଣ୍ଣର ଜେନେରାଲଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟନିର୍ବାହୀ ପରିଷଦର ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ, ୧୯୪୨-୪୬
  • ବୁଦ୍ଧ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଧମ୍ମ
  • ଅପ୍ରକାଶିତ ଲେଖା; ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତୀୟ ବାଣିଜ୍ୟ; ଆଇନ ଉପରେ ଟିପ୍ପଣୀ; ଭିସା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା ; ବିବିଧ ନୋଟ୍ ଇତ୍ୟାଦି ।
  • ଆମ୍ବେଦକର ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନର ମୁଖ୍ୟ ନିର୍ମାତା ଭାବରେ
  • (୨ ଭାଗ) ଡ. ଆମ୍ବେଦକର ଓ ହିନ୍ଦୁ କୋଡ୍ ବିଲ୍
  • ଆମ୍ବେଦକର ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଆଇନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ଭାରତୀୟ ସଂସଦରେ ବିରୋଧୀ ଦଳ ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ (୧୯୪୭-୧୯୫୬)
  • ପାଲି ଶବ୍ଦକୋଷ ଓ ପାଲି ବ୍ୟାକରଣ [ସମ୍ପାଦନା][୧୬୭]
  • ଆମ୍ବେଦକର ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମତାବାଦୀ ବିପ୍ଳବ - ମାନବାଧିକାର ପାଇଁ ସଂଘର୍ଷ । ୧୯୨୭ ମାର୍ଚ୍ଚରୁ ୧୭ ନଭେମ୍ବର ୧୯୫୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘଟଣାକ୍ରମକ୍ରମରେ;
  • ଆମ୍ବେଦକର ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମତାବାଦୀ ବିପ୍ଳବ - ସାମାଜିକ-ରାଜନୈତିକ ଏବଂ ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ। ୧୯୨୯ ନଭେମ୍ବରରୁ ୮ ମଇ ୧୯୫୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘଟଣାକ୍ରମକ୍ରମରେ;
  • ଆମ୍ବେଦକର ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମତାବାଦୀ ବିପ୍ଳବ – ଭାଷଣ । (୧ ଜାନୁଆରୀରୁ ୨୦ ନଭେମ୍ବର ୧୯୫୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘଟଣାକ୍ରମକ୍ରମରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା।

ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ

ସମ୍ପାଦନା
  • ଆମ୍ବେଦକର ପରିବାର
  • ଚୈତ୍ୟ ଭୂମି
  • ଦିକ୍ଷଭୂମି
  • ସମାନତାର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି

ଆଧାର

ସମ୍ପାଦନା
  1. ↑ Sengupta, Debjani (26 August 2019). "An Informal Guide to the Ambedkar National Memorial in Delhi". TheWire.in. The Wire. Retrieved 20 August 2021.
  2. ↑ "The official Website of Dr. Ambedkar International Center- DAIC". Archived from the original on 14 April 2021.
  3. ↑ ୩.୦ ୩.୧ ୩.୨ Krishnamurty, J. (2020), "Ambedkar's Educational Odyssey, 1913–1927", Journal of Social Inclusion Studies, SAGE, vol. 5, no. 2, pp. 1–11, doi:10.1177/2394481119900074, (p. 2) Ambedkar obtained his London DSc degree in 1923 for his thesis 'Problem of the Rupee' (University of London, 1926). However, he was not the first Indian to achieve this feat. Records of the London University clearly show that John Matthai and Pramathanath Bandyopadhyay (more popularly known as Pramathanath Banerjea) obtained their DSc degrees from the university in 1916. ... (p. 3) Turning to US doctorates, while Ambedkar was one of the early Indians to work for a PhD in the USA, he was awarded his degree by Columbia University only in 1927. The first Indian PhD in Economics in the USA was probably Rajani Kanta Das, a labour economist, who worked with Professor John Commons and was awarded the PhD degree by the University of Wisconsin in 1917.
  4. ↑ Buswell, Robert Jr; Lopez, Donald S. Jr., eds. (2013). Princeton Dictionary of Buddhism. Princeton, NJ: Princeton University Press. p. 34. ISBN 978-0691157863.
  5. ↑ Jaffrelot, Christophe (2005). Ambedkar and Untouchability: Fighting the Indian Caste System. New York: Columbia University Press. p. 2. ISBN 0-231-13602-1.
  6. ↑ Pritchett, Frances. "In the 1890s" (PHP). Archived from the original on 7 September 2006. Retrieved 2 August 2006.
  7. ↑ Mahar. Archived from the original on 30 November 2011. Retrieved 12 January 2012.
  8. ↑ Ahuja, M. L. (2007). "Babasaheb Ambedkar". Eminent Indians: administrators and political thinkers. New Delhi: Rupa. pp. 1922–1923. ISBN 978-8129111074. Archived from the original on 23 December 2016. Retrieved 17 July 2013.
  9. ↑ Ambedkar, B. R. "Waiting for a Visa". Frances Pritchett, translator. Columbia.edu. Archived from the original on 24 June 2010. Retrieved 17 July 2010.
  10. ↑ Kurian, Sangeeth (2007-02-23). "Human rights education in schools". The Hindu. Archived from the original on 2013-11-03.
  11. ↑ "आंबडवे नाव योग्यच – खासदार अमर साबळे". 14 April 2016. Retrieved 20 August 2021.
  12. ↑ "डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांचे मूळ गाव आंबवडे येथे आंतरराष्ट्रीय दर्जाचे शैक्षणिक संकुल". 18 April 2014. Retrieved 20 August 2021.
  13. ↑ "आंबेडकर गुरुजींचं कुटुंब जपतंय सामाजिक वसा, कुटुंबानं सांभाळल्या 'त्या' आठवणी".[dead link]
  14. ↑ "Bhim, Eklavya". outlookindia.com. Archived from the original on 11 August 2010. Retrieved 17 July 2010.
  15. ↑ "आपने देखा आंबेडकर का जर्जर होता स्कूल?". BBC.com. BBC Hindi. 7 November 2017. Retrieved 20 August 2021.
  16. ↑ Adshul, Ashok (26 December 2016). "आंबेडकर गुरुजींचं कुटुंब जपतंय सामाजिक वसा, कुटुंबानं सांभाळल्या 'त्या' आठवणी". Divyamarathi.com. Divya Marathi. Archived from the original on 28 May 2019. Retrieved 20 August 2021.
  17. ↑ Prasad, Kamta (4 July 2020). "डॉ. भीम राव आम्बेडकर को उनके गुरु कृष्ण केशव आम्बेडकर ने दिया था अपना सरनेम". LiveHindustan.com. Live Hindustan. Retrieved 20 August 2021.
  18. ↑ S. N. Mishra (2010). Socio-economic and Political Vision of Dr. B.R. Ambedkar. Concept Publishing Company. p. 96. ISBN 978-8180696749.
  19. ↑ "ऐसे हुआ डॉ आंबेडकर का नाम परिवर्तन... तकनीक से सशक्तीकरण का सपना होगा साकार". NDTV. 14 April 2017.
  20. ↑ Keer, Dhananjay (1971). Dr. Ambedkar: life and mission (3rd ed.). Mumbai: Popular Prakashan. p. 20. ISBN 81-7154-237-9.
  21. ↑ Pritchett, Frances. "In the 1890s" (PHP). Archived from the original on 7 September 2006. Retrieved 2 August 2006.
  22. ↑ ୨୨.୦ ୨୨.୧ Pritchett, Frances. "In the 1910s" (PHP). Archived from the original on 23 November 2011. Retrieved 5 January 2012.
  23. ↑ "Ambedkar teacher". 31 March 2016. Archived from the original on 3 April 2016.
  24. ↑ "Bhimrao Ambedkar". columbia.edu. Archived from the original on 10 February 2014.
  25. ↑ "Rescuing Ambedkar from pure Dalitism: He would've been India's best Prime Minister". 15 April 2015. Archived from the original on 6 November 2015.
  26. ↑ Ambedkar, Dr. B.R. "Waiting for a Visa". columbia.edu. Columbia University. Archived from the original on 24 June 2010. Retrieved 15 April 2015.
  27. ↑ Keer, Dhananjay (1971) [1954]. Dr. Ambedkar: Life and Mission. Mumbai: Popular Prakashan. pp. 37–38. ISBN 8171542379. OCLC 123913369.
  28. ↑ Harris, Ian, ed. (2001). Buddhism and politics in twentieth-century Asia. Continuum International Group. ISBN 978-0826451781.
  29. ↑ Tejani, Shabnum (2008). "From Untouchable to Hindu Gandhi, Ambedkar and Depressed class question 1932". Indian secularism: a social and intellectual history, 1890–1950. Bloomington: Indiana University Press. pp. 205–210. ISBN 978-0253220448. Retrieved 17 July 2013.
  30. ↑ Jaffrelot, Christophe (2005). Dr Ambedkar and Untouchability: Analysing and Fighting Caste. London: C. Hurst & Co. Publishers. p. 4. ISBN 1850654492.
  31. ↑ Dhananjay Keer (1995). Dr. Ambedkar: Life and Mission. Popular Prakashan. pp. 63–64. ISBN 978-81-7154-237-6.
  32. ↑ "Dr. Ambedkar". National Campaign on Dalit Human Rights. Archived from the original on 8 October 2012. Retrieved 12 January 2012.
  33. ↑ Benjamin, Joseph (June 2009). "B. R. Ambedkar: An Indefatigable Defender of Human Rights". Focus. Japan: Asia-Pacific Human Rights Information Center (HURIGHTS OSAKA). 56.
  34. ↑ Thorat, Sukhadeo; Kumar, Narender (2008). B. R. Ambedkar:perspectives on social exclusion and inclusive policies. New Delhi: Oxford University Press.
  35. ↑ Ambedkar, B. R. (1979). Writings and Speeches. Vol. 1. Education Dept., Govt. of Maharashtra.
  36. ↑ "Dr. Babasaheb Ambedkar". Maharashtra Navanirman Sena. Archived from the original on 10 May 2011. Retrieved 26 December 2010.
  37. ↑ Kumar, Aishwary. "The Lies Of Manu". outlookindia.com. Archived from the original on 18 October 2015.
  38. ↑ "Annihilating caste". frontline.in. Archived from the original on 28 May 2014.
  39. ↑ Menon, Nivedita (25 December 2014). "Meanwhile, for Dalits and Ambedkarites in India, December 25th is Manusmriti Dahan Din, the day on which B R Ambedkar publicly and ceremoniously in 1927". Kafila. Retrieved 21 October 2015.
  40. ↑ "11. Manusmriti Dahan Day celebrated as Indian Women's Liberation Day" (PDF). Archived (PDF) from the original on 17 November 2015.
  41. ↑ Keer, Dhananjay (1990). Dr. Ambedkar: life and mission (3rd ed.). Bombay: Popular Prakashan Private Limited. pp. 136–140. ISBN 8171542379.
  42. ↑ "Poona Pact – 1932". Britannica.com. Encyclopædia Britannica. Archived from the original on 18 May 2015. Retrieved 29 April 2015.
  43. ↑ "Ambekar vs Gandhi: A Part That Parted". Outlook. 20 August 2012. Archived from the original on 27 April 2015. Retrieved 29 April 2015.
  44. ↑ "Museum to showcase Poona Pact". The Times of India. 25 September 2007. Archived from the original on 17 October 2015. Retrieved 29 April 2015. Read 8th Paragraph
  45. ↑ Omvedt, Gail (2012). "A Part That Parted". Outlook India. The Outlook Group. Archived from the original on 12 August 2012. Retrieved 12 August 2012.
  46. ↑ "Gandhi's Epic Fast". Archived from the original on 12 November 2011.
  47. ↑ Kumar, Ravinder (1985). "Gandhi, Ambedkar and the Poona pact, 1932". South Asia: Journal of South Asian Studies. 8 (1–2): 87–101. doi:10.1080/00856408508723068.
  48. ↑ "7 Unknown Historical Facts About Ramjas College, University of Delhi | the Campus Connect". Archived from the original on 30 May 2015. Retrieved 4 October 2015.
  49. ↑ ୪୯.୦ ୪୯.୧ Pritchett, Frances. "In the 1930s" (PHP). Archived from the original on 6 September 2006. Retrieved 2 August 2006.
  50. ↑ Jaffrelot, Christophe (2005). Dr Ambedkar and Untouchability: Analysing and Fighting Caste. London: C. Hurst & Co. Publishers. pp. 76–77. ISBN 1850654492.
  51. ↑ "May 15: It was 79 years ago today that Ambedkar's 'Annihilation Of Caste' was published". 15 May 2015. Archived from the original on 29 May 2016.
  52. ↑ Mungekar, Bhalchandra (16–29 July 2011). "Annihilating caste". Frontline. 28 (11). Archived from the original on 1 November 2013. Retrieved 18 July 2013.
  53. ↑ "A for Ambedkar: As Gujarat's freedom march nears tryst, an assertive Dalit culture spreads". 13 August 2016. Archived from the original on 16 September 2016.
  54. ↑ Bhimrao Ramji Ambedkar, Valerian Rodrigues (2002). The Essential Writings of B.R. Ambedkar. Oxford University Press. p. 139.
  55. ↑ Wankhede, Deepak Mahadeo Rao (2009). Geographical Thought of Dr. B.R. Ambedkar (in ଇଂରାଜୀ). Gautam Book Center. p. 55. ISBN 978-81-87733-88-1.
  56. ↑ ୫୬.୦ ୫୬.୧ Jaffrelot, Christophe (2005). Dr Ambedkar and Untouchability: Analysing and Fighting Caste. London: C. Hurst & Co. Publishers. p. 5. ISBN 1850654492.
  57. ↑ ୫୭.୦ ୫୭.୧ Keer, Dhananjay (2005). Dr. Ambedkar: Life and Mission. Mumbai: Popular Prakashan. p. 330. ISBN 81-7154-237-9. Retrieved 2007-12-04.
  58. ↑ Zakaria, Rafiq (2001). The Man Who Divided India: An Insight Into Jinnah's Leadership and Its Aftermath. Mumbai: Popular Prakashan. p. 79. ISBN 81-7154-892-X. Retrieved 2007-12-04.
  59. ↑ Sialkoti, Zulfiqar Ali (2014), "An Analytical Study of the Punjab Boundary Line Issue during the Last Two Decades of the British Raj until the Declaration of 3 June 1947" (PDF), Pakistan Journal of History and Culture, vol. XXXV, no. 2, pp. 73–76
  60. ↑ Dhulipala, Venkat (2015), Creating a New Medina, Cambridge University Press, pp. 124, 134, 142–144, 149, ISBN 978-1-107-05212-3
  61. ↑ "Attention BJP: When the Muslim League rescued Ambedkar from the 'dustbin of history'". Firstpost. 15 April 2015. Archived from the original on 20 September 2015. Retrieved 5 September 2015.
  62. ↑ Indrani Jagjivan Ram (2010). Milestones: A Memoir (in ଫରାସୀ). Penguin Books India. p. 122. ISBN 978-0-670-08187-5.
  63. ↑ Haynes, Jeffrey (2020). Peace, Politics, and Religion. MDPI. p. 83. ISBN 978-3-03936-664-4.
  64. ↑ Ambedkar, Bhimrao Ramji (1946). "Chapter X: Social Stagnation". Pakistan or the Partition of India. Bombay: Thackers Publishers. pp. 215–219. Retrieved 8 October 2009.
  65. ↑ Guha, R. (2013). Makers of Modern India. Harvard University Press. p. 292. ISBN 978-0-674-72596-6. Retrieved 2022-11-18.
  66. ↑ Sheth, D. L. (November 1987). "Reservations Policy Revisited". Economic and Political Weekly. 22 (46): 1957–1962. JSTOR 4377730.
  67. ↑ "Constitution of India". Ministry of Law and Justice of India. Archived from the original on 22 October 2014. Retrieved 10 October 2013.
  68. ↑ Dhamija, Bhanu (2018-04-13). "Ambedkar Jayanti 2018: Why BR Ambedkar Didn't Like India's Constitution?". TheQuint.
  69. ↑ A.G. Noorani (2005). Constitutional Questions and Citizens' Rights: An Omnibus comprising Constitutional Questions in India: The President, Parliament and the States and Citizens' Rights, Judges and State Accountability. Oxford University Press. p. 76. ISBN 978-0-19-908778-5.
  70. ↑ "Dr. B.R. Ambedkar's Economic and Social Thoughts and Their Contemporary Relevance" (PDF). IEA Newsletter – The Indian Economic Association (IEA). India: IEA publications. p. 10. Archived (PDF) from the original on 16 October 2013.
  71. ↑ ୭୧.୦ ୭୧.୧ Mishra, S.N., ed. (2010). Socio-economic and political vision of Dr. B.R. Ambedkar. New Delhi: Concept Publishing Company. pp. 173–174. ISBN 978-8180696749.
  72. ↑ ୭୨.୦ ୭୨.୧ ୭୨.୨ Jadhav, Narendra (1991). "Neglected Economic Thought of Babasaheb Ambedkar". Economic and Political Weekly. 26 (15): 980–982. ISSN 0012-9976. JSTOR 4397927.
  73. ↑ Zelliot, Eleanor (1991). "Dr. Ambedkar and America". A talk at the Columbia University Ambedkar Centenary. Archived from the original on 3 November 2013. Retrieved 15 October 2013.
  74. ↑ Ambirajan, S. (1999). "Ambedkar's Contributions to Indian Economics". Economic and Political Weekly. 34 (46/47): 3280–3285. ISSN 0012-9976. JSTOR 4408623.
  75. ↑ ୭୫.୦ ୭୫.୧ Barnett, V. (2014). Routledge Handbook of the History of Global Economic Thought. Routledge International Handbooks. Taylor & Francis. p. 329. ISBN 978-1-317-64412-5. Retrieved 2023-04-19.
  76. ↑ Rainer Kattel, J. A. Kregel, Erik S. Reinert (2011). Ragnar Nurkse (1907-2007): Classical Development Economics and Its Relevance for Today. Anthem Other Canon Economics, Anthem Frontiers of Global Political Economy and Development Series. Anthem Press. p. 316. ISBN 978-0-85728-396-2.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  77. ↑ "अभिगमन तिथि" (PDF). Archived from the original (PDF) on 24 February 2021. Retrieved 28 November 2012.
  78. ↑ "Dr. B. R. AMBEDKAR" (PDF). Archived from the original (PDF) on 28 February 2013. Retrieved 2012-11-28.
  79. ↑ Keer, Dhananjay (2005) [1954]. Dr. Ambedkar: life and mission. Mumbai: Popular Prakashan. pp. 403–404. ISBN 81-7154-237-9. Retrieved 13 June 2012.
  80. ↑ Pritchett, Frances. "In the 1940s". Archived from the original on 23 June 2012. Retrieved 13 June 2012.
  81. ↑ "Ambedkar's wife passes away". Archived from the original on 10 December 2016. Retrieved 2017-06-20.
  82. ↑ Cohen, Stephen P. (May 1969). "The Untouchable Soldier: Caste, Politics, and the Indian Army". The Journal of Asian Studies. 28 (3): 460. doi:10.2307/2943173. JSTOR 2943173. (subscription required)
  83. ↑ Sangharakshita (2006). "Milestone on the Road to conversion". Ambedkar and Buddhism (1st South Asian ed.). New Delhi: Motilal Banarsidass Publishers. p. 72. ISBN 8120830237. Retrieved 17 July 2013.
  84. ↑ ୮୪.୦ ୮୪.୧ ୮୪.୨ ୮୪.୩ Pritchett, Frances. "In the 1950s" (PHP). Archived from the original on 20 June 2006. Retrieved 2 August 2006.
  85. ↑ ୮୫.୦ ୮୫.୧ Ganguly, Debjani; Docker, John, eds. (2007). Rethinking Gandhi and Nonviolent Relationality: Global Perspectives. Routledge studies in the modern history of Asia. Vol. 46. London: Routledge. p. 257. ISBN 978-0415437400. OCLC 123912708.
  86. ↑ ୮୬.୦ ୮୬.୧ Quack, Johannes (2011). Disenchanting India: Organized Rationalism and Criticism of Religion in India. Oxford University Press. p. 88. ISBN 978-0199812608. OCLC 704120510.
  87. ↑ Online edition of Sunday Observer – Features Archived 3 February 2009 at the Wayback Machine..
  88. ↑ Sinha, Arunav (15 April 2015). "Monk who witnessed Ambedkar's conversion to Buddhism". The Times of India. Archived from the original on 17 April 2015.
  89. ↑ Shashi, S.S. (1996). Encyclopaedia Indica: Great political personalities of Post Colonial Era-I. Encyclopaedia Indica: India, Pakistan, Bangladesh. Anmol Publications. p. 147. ISBN 978-81-7041-859-7.
  90. ↑ Sangharakshita (2006) [1986]. "After Ambedkar". Ambedkar and Buddhism (1st South Asian ed.). New Delhi: Motilal Banarsidass Publishers Pvt. Ltd. pp. 162–163. ISBN 81-208-3023-7.
  91. ↑ Smith, Bardwell L., ed. (1976). Religion and social conflict in South Asia. Leiden: Brill. p. 16. ISBN 9004045104.
  92. ↑ ୯୨.୦ ୯୨.୧ Kantowsky, Detlef (2003). Buddhists in India today:descriptions, pictures, and documents. Manohar Publishers & Distributors.
  93. ↑ "President, PM condole Savita Ambedkar's death". The Hindu. 30 May 2003. Archived from the original on 19 January 2012.
  94. ↑ Kshīrasāgara, Rāmacandra (1994). Dalit movement in India and its leaders, 1857–1956. New Delhi: M D Publications pvt Ltd. ISBN 978-8185880433.
  95. ↑ Karunyakara, Lella (2002). Modernisation of Buddhism: Contributions of Ambedkar and Dalai Lama XIV. Gyan Publishing House. ISBN 978-8121208130.
  96. ↑ Khobragade, Fulchand (2014). Suryaputra Yashwantrao Ambedkar (in ମରାଠୀ). Nagpur: Sanket Prakashan. p. 41.
  97. ↑ "अखेर भारिप-बमसं 'वंचित'मध्ये विलीन!". Lokmat.com. Lokmat. 9 November 2019. Retrieved 20 August 2021.
  98. ↑ ୯୮.୦ ୯୮.୧ "Biographical Sketch, Member of Parliament, 13th Lok Sabha". parliamentofindia.nic.in. Archived from the original on 20 May 2011.
  99. ↑ "maharashtrapoliticalparties". Archived from the original on 18 August 2012.
  100. ↑ "Ambedkar grandson targets Buddhist caves". The New Indian Express. Mumbai: Express Publications. 8 January 2012. Retrieved 20 August 2021.
  101. ↑ "Baba Saheb". Archived from the original on 5 May 2006.
  102. ↑ "Homage to Dr Ambedkar: When all roads led to Chaityabhoomi". Archived from the original on 24 March 2012.
  103. ↑ Ganguly, Debanji (2005). "Buddha, bhakti and 'superstition': a post-secular reading of dalit conversion". Caste, Colonialism and Counter-Modernity:: notes on a postcolonial hermeneutics of caste. Oxon: Routledge. pp. 172–173. ISBN 0-415-34294-5.
  104. ↑ Joshi, Barbara R. (1986). Untouchable!: Voices of the Dalit Liberation Movement. Zed Books. pp. 11–14. ISBN 978-0862324605. Archived from the original on 29 July 2016.
  105. ↑ Keer, D. (1990). Dr. Ambedkar: Life and Mission. Popular Prakashan. p. 61. ISBN 978-8171542376. Archived from the original on 30 July 2016.
  106. ↑ Bayly, Susan (2001). Caste, Society and Politics in India from the Eighteenth Century to the Modern Age. Cambridge University Press. p. 259. ISBN 9780521798426. Archived from the original on 1 August 2016.
  107. ↑ Naik, C.D (2003). "Buddhist Developments in East and West Since 1950: An Outline of World Buddhism and Ambedkarism Today in Nutshell". Thoughts and philosophy of Doctor B.R. Ambedkar. New Delhi: Sarup & Sons. p. 12. ISBN 81-7625-418-5. OCLC 53950941.
  108. ↑ "सामाजिक न्याय विभागाचे पुरस्कार जाहीर". Lokmat (in ମରାଠୀ). 2017-05-23. Retrieved 2021-03-13.
  109. ↑ "PM inaugurates Ambedkar memorial in London". The Hindy. 22 January 2018. Archived from the original on 17 December 2018. Retrieved 17 December 2018.
  110. ↑ "A Measure Of The Man | Outlook India Magazine". Outlook India. Archived from the original on 2021-07-24. Retrieved 2021-03-13.
  111. ↑ "Member's Profile: Dr. Narendra Jadhav". Government of India. Archived from the original on 23 October 2013. Retrieved 17 October 2013.
  112. ↑ Pisharoty, Sangeeta Barooah (26 May 2013). "Words that were". The Hindu. Archived from the original on 17 October 2013. Retrieved 17 October 2013.
  113. ↑ "Ambedkar my father in Economics: Dr Amartya Sen". Atrocity News. Archived from the original on 3 September 2012.
  114. ↑ "Rajya Sabha - Dr. B. R. Ambedkar". rajyasabha.nic.in. Archived from the original on 5 July 2010. Retrieved 2021-03-13.
  115. ↑ "Rajya Sabha - Photographs Of Parliament House Complex". rajyasabha.nic.in. Archived from the original on 27 June 2010. Retrieved 2021-03-13.
  116. ↑ "Photo Gallery: Lok Sabha". 164.100.47.193. Retrieved 2021-03-13.
  117. ↑ ୧୧୭.୦ ୧୧୭.୧ "Rajya Sabha". rajyasabha.nic.in. Retrieved 2021-03-13.
  118. ↑ "Photo Gallery: Lok Sabha". loksabhaph.nic.in. Retrieved 2021-03-13.
  119. ↑ "The Office of Speaker Lok Sabha". speakerloksabha.nic.in. Retrieved 2021-03-13.
  120. ↑ "Rajya Sabha - Portraits In The Parliamentary Museum And Archives". rajyasabha.nic.in. Archived from the original on 5 July 2010. Retrieved 2021-03-13.
  121. ↑ "Rajya Sabha - Picture Gallery - Dr B. R. Ambedkar". rajyasabha.nic.in. Archived from the original on 11 July 2010. Retrieved 2021-03-13.
  122. ↑ Menski, W. F. (February 1989). "The role of the judiciary in plural societies". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. Cambridge University. 52 (1): 172–174. doi:10.1017/S0041977X00023600.
  123. ↑ Omvedt, Gail (1994). Dalits and the Democratic Revolution: Dr Ambedkar and the Dalit Movement in Colonial India. SAGE Publications. p. 185. ISBN 978-8132119838.
  124. ↑ "One lakh people convert to Buddhism". The Hindu. 28 May 2007. Archived from the original on 29 August 2010.
  125. ↑ "Magazine / Land & People: Ambedkar in Hungary". The Hindu. Chennai. 22 November 2009. Archived from the original on 17 April 2010. Retrieved 17 July 2010.
  126. ↑ Janyala, Sreenivas (2023-04-14). "KCR unveils 125-ft tall bronze statue of Dr B R Ambedkar on his 132nd birth anniversary". The Indian Express (in ଇଂରାଜୀ). Retrieved 2023-04-30.
  127. ↑ "125 feet Dr BR Ambedkar: Know trivia of Hyderabad's new monument". The Siasat Daily (in ଆମେରିକୀୟ ଇଂରାଜୀ). 2023-04-14. Retrieved 2023-04-30.
  128. ↑ "Stage set for inauguration of 125-ft Dr. B.R. Ambedkar statue today". The Hindu (in Indian English). 2023-04-13. ISSN 0971-751X. Retrieved 2023-04-30.
  129. ↑ Ali, Roushan (2023-04-14). "K Chandrasekhar Rao to unveil India's tallest Ambedkar statue in Hyderabad today". The Times of India. ISSN 0971-8257. Retrieved 2023-04-30.
  130. ↑ Jayachandran, Apoorva. "Telangana CM KCR unveils 125-ft-tall Ambedkar statue in Hyderabad". India Today (in ଇଂରାଜୀ). Retrieved 2023-04-30.
  131. ↑ Anupama P. Rao (1999). Undoing Untouchability?: Violence, Democracy, and Discourses of State in Maharashtra, 1932–1991. University of Michigan. pp. 49–74. ISBN 978-0-599-39817-7.
  132. ↑ Guru, Gopal (1991). "Appropriating Ambedkar". Economic and Political Weekly. 26 (27/28): 1697–1699. ISSN 0012-9976. JSTOR 4398126.
  133. ↑ "The Mahishasura debate: alternative traditions". The Hindu. February 28, 2016. Retrieved August 1, 2021.
  134. ↑ Stroud, Scott R. (June 1, 2019). "Pragmatist riddles in Ambedkar's 'Riddles in Hinduism'". ForwardPress.in. Retrieved August 1, 2021.
  135. ↑ Vaidyanathan, T. G. (1989). "Authority and Identity in India". Daedalus. 118 (4): 147–169. JSTOR 20025268.
  136. ↑ Ranganayakamma. For the Solution of the "Caste" Question, Buddha is Not Enough, Ambedkar is Not Enough Either, Marx is a Must. p. 404.
  137. ↑ Anupama Roy; Michael Becker (1 June 2020). Dimensions of Constitutional Democracy: India and Germany. Springer Nature. p. 120. ISBN 978-9811538995.
  138. ↑ Dhananjay Keer (1971). Dr. Ambedkar: Life and Mission. Popular Prakashan. pp. 280–. ISBN 978-81-7154-237-6.
  139. ↑ Geoffrey A. Oddie (1991). Religion in South Asia: Religious Conversion and Revival Movements in South Asia in Medieval and Modern Times. Manohar. p. 198. ISBN 978-81-85425-46-7.
  140. ↑ Gauri Viswanathan (2021). Outside the Fold: Conversion, Modernity, and Belief. Princeton University Press. pp. 224–. ISBN 978-1-4008-4348-0.
  141. ↑ Bryant, Edwin (2001).
  142. ↑ Bryant, Edwin.
  143. ↑ ୧୪୩.୦ ୧୪୩.୧ Sharma, Arvind (2005), "Dr. B. R. Ambedkar on the Aryan Invasion and the Emergence of the Caste System in India", J Am Acad Relig (September 2005) 73 (3): 849.
  144. ↑ Sharma, Arvind (2005). "Dr. B. R. Ambedkar on the Aryan Invasion and the Emergence of the Caste System in India". Journal of the American Academy of Religion. 73 (3): 843–870. doi:10.1093/jaarel/lfi081. ISSN 0002-7189. JSTOR 4139922.
  145. ↑ Kirby, Julian (2008). Ambedkar and the Indian Communists: The Absence of Conciliation (PDF) (MA thesis thesis). University of Manitoba.
  146. ↑ Haq, Zia (2019-04-26). "Review: The Great March of Democracy edited by SY Quraishi". Hindustan Times.
  147. ↑ Kumar, Vivek (20 January 2018). "Resurgence of an icon". Business Line. Kasturi & Sons.
  148. ↑ Viswanathan, S (24 May 2010). "Ambedkar film: better late than never". The Hindu. Archived from the original on 10 September 2011.
  149. ↑ Blundell, David (2006). "Arising Light: Making a Documentary Life History Motion Picture on Dr B. R. Ambedkar in India". Hsi Lai Journal of Humanistic Buddhism. 7. Archived from the original on 6 November 2013. Retrieved 17 July 2013.
  150. ↑ Ramnara (5 March 2014). "Samvidhaan: The Making of the Constitution of India (TV Mini-Series 2014)". IMDb. Archived from the original on 27 May 2015.
  151. ↑ Anima, P. (17 July 2009). "A spirited adventure". The Hindu. Chennai. Archived from the original on 2 January 2011. Retrieved 14 August 2009.
  152. ↑ Calvi, Nuala (23 May 2011). "The top five political comic books". CNN. Archived from the original on 9 January 2013. Retrieved 14 April 2013.
  153. ↑ "Dr. B.R. Ambedkar Samajik Parivartan Sthal". Department of Tourism, Government of UP, Uttar Pradesh. Archived from the original on 19 July 2013. Retrieved 17 July 2013. New Attractions
  154. ↑ "Ambedkar Memorial, Lucknow/India" (PDF). Remmers India Pvt. Ltd. Archived (PDF) from the original on 2 November 2013. Retrieved 17 July 2013. Brief Description
  155. ↑ Tripathi, Ashish; Sinha, Arunav (April 18, 2016). "Chronologically 'Jai Bhim' is older than 'Jai Hind': Experts". The Times of India (in ଇଂରାଜୀ). Retrieved 2021-03-13.
  156. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 14 April 2015. Retrieved 2015-04-14.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  157. ↑ Gibbs, Jonathan (14 April 2015). "B. R. Ambedkar's 124th Birthday: Indian social reformer and politician honoured with a Google Doodle". The Independent. Archived from the original on 14 April 2015. Retrieved 14 April 2015.
  158. ↑ "B R Ambedkar 124th birth anniversary: Google doodle changes in 7 countries as tribute". The Indian Express. 14 April 2015. Archived from the original on 7 July 2015.
  159. ↑ "Google's BR Ambedkar birth anniversary doodle on 7 other countries apart from India". dna. 14 April 2015. Archived from the original on 7 July 2015.
  160. ↑ Nelson, Dean (14 April 2015). "B.R. Ambedkar, a hero of India's independence movement, honoured by Google Doodle". The Telegraph. Archived from the original on 5 January 2016.
  161. ↑ Jha, Fiza; Krishnan, Revathi (6 December 2019). "A new TV show on B.R. Ambedkar raises questions of responsible representation". ThePrint.in. The Print. Retrieved 20 August 2021.
  162. ↑ "A new show based on the life of Babasaheb Bhimrao Ambedkar to go on-air soon". The Times of India (in ଇଂରାଜୀ). 16 February 2019. Retrieved 2021-03-13.
  163. ↑ Ambedkar, B. R. (1979). Dr. Babasaheb Ambedkar, writings and speeches. Bombay: Education Dept., Govt. of Maharashtra. OL 4080132M.
  164. ↑ Ambedkar, B. R. (1987). Vasant Moon (ed.). Dr. Babasaheb Ambedkar Writings and Speeches, Vol 4 (PDF). New Delhi: Dr. Ambedkar Foundation, Ministry of Social Justice & Empowerment, Govt. of India. ISBN 978-81-89059-77-4. Retrieved 14 April 2023.
  165. ↑ Ambedkar, B. R. (1945). Pakistan Or The Partition Of India. Bombay: Thacker & Co. Ltd. Retrieved 14 April 2023.
  166. ↑ Ambedkar, B. R. (1941). Thoughts on Pakistan. Bombay: Thacker & Co. Ltd. Retrieved 14 April 2023.
  167. ↑ Ambedkar, B. R. (1998). Vasant Moon (ed.). Dr. Babasaheb Ambedkar Writings and Speeches, Vol 16. Mumbai: Education Department, Government of Maharashtra. pp. 1, 437, 631 & 723. Retrieved 14 April 2023.

ଅଧିକ ପଢନ୍ତୁ

ସମ୍ପାଦନା
  • Ahir, D. C. (1990). The Legacy of Dr. Ambedkar. Delhi: B. R. Publishing. ISBN 81-7018-603-X.
  • Ajnat, Surendra (1986). Ambedkar on Islam. Jalandhar: Buddhist Publ.
  • Beltz, Johannes; Jondhale, S. (eds.). Reconstructing the World: B.R. Ambedkar and Buddhism in India. New Delhi: Oxford University Press.
  • Bholay, Bhaskar Laxman (2001). Dr Dr. Baba Saheb Ambedkar: Anubhav Ani Athavani. Nagpur: Sahitya Akademi.ଛାଞ୍ଚ:ISBN?
  • Fernando, W. J. Basil (2000). Demoralisation and Hope: Creating the Social Foundation for Sustaining Democracy – A comparative study of N. F. S. Grundtvig (1783–1872) Denmark and B. R. Ambedkar (1881–1956) India. Hong Kong: AHRC Publication. ISBN 962-8314-08-4.
  • Chakrabarty, Bidyut. "B.R. Ambedkar" Indian Historical Review (Dec 2016) 43#2 pp 289–315. doi:10.1177/0376983616663417.
  • Gautam, C. (2000). Life of Babasaheb Ambedkar (2nd ed.). London: Ambedkar Memorial Trust.
  • Jaffrelot, Christophe (2004). Ambedkar and Untouchability. Analysing and Fighting Caste. New York: Columbia University Press.
  • Kasare, M. L. Economic Philosophy of Dr. B.R. Ambedkar. New Delhi: B. I. Publications.
  • Kuber, W. N. Dr. Ambedkar: A Critical Study. New Delhi: People's Publishing House.
  • Kumar, Aishwary. Radical Equality: Ambedkar, Gandhi, and the Risk of Democracy (2015).ଛାଞ୍ଚ:ISBN?
  • Kumar, Ravinder. "Gandhi, Ambedkar and the Poona pact, 1932." South Asia: Journal of South Asian Studies 8.1–2 (1985): 87–101.
  • Michael, S.M. (1999). Untouchable, Dalits in Modern India. Lynne Rienner Publishers. ISBN 978-1-55587-697-5.
  • Nugent, Helen M. (1979) "The communal award: The process of decision-making." South Asia: Journal of South Asian Studies 2#1–2 (1979): 112–129.
  • Omvedt, Gail (2004). Ambedkar: Towards an Enlightened India. Penguin. ISBN 0-670-04991-3.
  • Sangharakshita, Urgyen (1986). Ambedkar and Buddhism. Windhorse Publications. ISBN 0-904766-28-4. PDF Archived 24 September 2015 at the Wayback Machine.

Primary sources

  • Ambedkar, Bhimrao Ramji. Annihilation of caste: The annotated critical edition (Verso Books, 2014).ଛାଞ୍ଚ:ISBN?

ବାହ୍ୟ ଲିଙ୍କ୍

ସମ୍ପାଦନା

 

ବି. ଆର. ଆମ୍ବେଦକର ବାବଦରେ ଉଇକିମିଡ଼ିଆର ସହଯୋଗୀ ପ୍ରକଳ୍ପଗୁଡ଼ିକରୁ ଅଧିକ ଜାଣନ୍ତୁ:
  କମନ୍ସରେ ଛବି ଓ ମିଡ଼ିଆସବୁ ଖୋଜନ୍ତୁ
  ଉଇକିକଥାରୁ ଢଗଢମାଳି ଓ କଥାମାନ
  ଉଇକିଉତ୍ସରୁ ମୂଳାଧାର ଲେଖାମାନ


"https://or.wikipedia.org/w/index.php?title=ବି._ଆର._ଆମ୍ବେଦକର&oldid=549250"ରୁ ଅଣାଯାଇଅଛି