ସୁଚାରୁ ଦେବୀ
ସୁଚାରୁ ଦେବୀ (୯ ଅକ୍ଟୋବର ୧୮୭୪ - ୧୪ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୫୯) ଭାରତର ମୟୂରଭଞ୍ଜ ରାଜ୍ୟର ମହାରାଣୀ ଥିଲେ। [୧]
ସୁଚାରୁ ଦେବୀ | |
---|---|
ଜନ୍ମ | କଲିକତା, ଭାରତ | ୯ ଅକ୍ଟୋବର ୧୮୭୪
ମୃତ୍ୟୁ | ୧୪ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୫୯ କଲିକତା | (ବୟସ ୮୫)
ଅନ୍ୟ ନାମ | ମହାରାଣୀ ସୁଚାରୁ ଦେବୀ |
ବୈବାହିକ-ସାଥୀ | ଶ୍ରୀରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଦେଓ |
ସମ୍ପର୍କୀୟ | ସୁନୀତି ଦେବୀ (ଭଉଣୀ) |
ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ
ସମ୍ପାଦନାସୁଚାରୁ ଦେବୀ ଏକ ବଙ୍ଗାଳୀ ହିନ୍ଦୁ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସେ କଲିକତାର ବ୍ରହ୍ମ ସମାଜ ସଂସ୍କାରକ ମହର୍ଷି କେଶବ ଚନ୍ଦ୍ର ସେନଙ୍କ ଝିଅ ଥିଲେ । ସେ ୧୯୦୪ ମସିହାରେ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ରାଜ୍ୟର ମହାରାଜା ଶ୍ରୀରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଦେଓ (୧୮୭୧–୧୯୧୨)ଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ମହାରାଜାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ନୀଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଏହା ତାଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ବିବାହ ଥିଲା ।[୨] ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ପୁଅ ଏବଂ ଦୁଇ ଝିଅ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର ମହାରାଜ କୁମାର ଧ୍ରୁବେନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜ ଦେଓ (୧୯୦୮–୧୯୪୫) ଜଣେ ରୟାଲ ବାୟୁସେନା ପାଇଲଟ ଥିଲେ, ଯିଏ ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲେ ।[୨] ସେ ତାଙ୍କ ଜୀବନର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଅଂଶ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ପ୍ରାସାଦରେ ଅତିବାହିତ କରିଥିଲେ, ଯାହା ମୟୂରଭଞ୍ଜ ରାଜ୍ୟ ଶାସକଙ୍କ ରାଜଧାନୀ ଥିଲା । ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ମୟୂରଭଞ୍ଜର ମହାରାଜା ଶିଲଂଠାରେ ଏକ ପାର୍ବତ୍ୟ ପଞ୍ଚାୟତ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ ତାଙ୍କର ଗ୍ରୀଷ୍ମ ସମୟ ଅତିବାହିତ କରିଥିଲେ ଏବଂ ରବୀନ୍ଦ୍ରନାଥ ଠାକୁର ସେଠାରେ ଅତିଥି ଭାବରେ କିଛି ଥର ପରିଦର୍ଶନ କରିଥିଲେ । ଏହି ଘର ମୟୂରଭଞ୍ଜ ପ୍ରାସାଦ ଭାବରେ ଲୋକପ୍ରିୟ ଅଟେ ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଉତ୍ତର ପୂର୍ବାଞ୍ଚଳ ହିଲ୍ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ (NEHU) କ୍ୟାମ୍ପସର ଏକ ଅଂଶ ।
ସେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ, କୋଚ୍ ବିହାରର ମହାରାଣୀ ସୁନୀତି ଦେବୀ ସେମାନଙ୍କର ସୁନ୍ଦର ପୋଷାକ ଶୈଳୀ ପାଇଁ ବେଶ୍ ପରିଚିତ ଥିଲେ ।[୩]
ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ
ସମ୍ପାଦନାସେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ସୁନୀତି ଦେବୀ ୧୯୦୮ ମସିହାରେ ଦାର୍ଜିଲିଂରେ ମହାରାଣୀ ବାଳିକା ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ ।[୪] ୧୯୩୧ ମସିହାରେ ମହାରାଣୀ ସୁଚାରୁ ଦେବୀ ବଙ୍ଗଳା ମହିଳା ଶିକ୍ଷା ଲିଗ୍ର ସଭାପତି ଭାବରେ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୩୨ ମସିହାରେ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ସୁନୀତି ଦେବୀଙ୍କର ହଠାତ୍ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ସେ ଅଖିଳ ବେଙ୍ଗଲ ମହିଳା ସଂଘର ସଭାପତି ଭାବରେ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ ।[୫] କଲିକତାରେ ସେ ତାଙ୍କ ସମସାମୟିକ ଚାରୁଲତା ମୁଖାର୍ଜୀ, ସରୋଜ ନଳିନୀ ଦତ୍ତ, ଟି.ଆର. ନେଲି ଏବଂ ସୁନୀତି ଦେବୀଙ୍କ ପରି ଜଣେ ମହିଳା ଅଧିକାର କର୍ମୀ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା ଥିଲେ ।[୬]
ମୃତ୍ୟୁ
ସମ୍ପାଦନା୧୯୫୯ ମସିହାର ଡିସେମ୍ବର ୧୪ ତାରିଖରେ ସେ କଲିକତାଠାରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲେ ।[୬] ମୃତ୍ୟୁବେଳକୁ ତାଙ୍କୁ ୮୫ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା ।
ଆଧାର
ସମ୍ପାଦନା- ↑ Kaye, Joyoti Devi (1979). Sucharu Devi, Maharani of Mayurbhanj: a biography.
- ↑ ୨.୦ ୨.୧ "Mayurbhanj".
- ↑ The Many Worlds of Sarala Devi: A Diary: Translated from the Bengali Jeevaner Jharapata. The Many Worlds of Sarala Devi/The Tagores and Sartorial Styles By Sukhendu Ray, Malavika Karlekar, Bharati Ray. 2010. p. 76. ISBN 9788187358312.
- ↑ Ramusack, Barbara N. (2004). The Indian Princes and Their States. Vol. 3. p. 144. ISBN 9781139449083.
- ↑ Southard, Barbara (1995). The women's movement and colonial politics in Bengal: the quest for political rights, education, and social reform legislation, 1921–1936. p. 157. ISBN 9788173040597.
- ↑ ୬.୦ ୬.୧ Sengupta, Padmini Sathianadhan (1970). Pandita Ramabai Saraswati: her life and work. p. 65. ISBN 9780210226117.