ବାକୁଚୀ
ବାକୁଚୀ ଏକ ଔଷଧୀୟ ଛୋଟ ଗଛ । ଏହାର ଫୁଲରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିବା ମଞ୍ଜିକୁ ବାକୁଚୀ କହନ୍ତି ।
ବାକୁଚୀ | |
---|---|
ବିଜ୍ଞାନଭିତ୍ତିକ ଶ୍ରେଣୀବିଭାଗ | |
ଜଗତ: | Plantae |
ଅଶ୍ରେଣୀକୃତ: | Angiosperms |
ଅଶ୍ରେଣୀକୃତ: | Eudicots |
ଅଶ୍ରେଣୀକୃତ: | Rosids |
ଗଣ: | Fabales |
କୁଳ: | Fabaceae |
ପ୍ରଜାତି: | Psoralea |
ଜାତି: | P. corylifolia |
ବାଇନୋମିଆଲ ନାମ | |
Psoralea corylifolia |
ବିବିଧ ଭାରତୀୟ ପ୍ରାଦେଶିକ ନାମ
ସମ୍ପାଦନାପ୍ରାଦେଶିକ ଭାଷା | ନାମ |
---|---|
ସଂସ୍କୃତ | ସୋମ, ସୋମରାଜୀ, ମେସିକା, ସୋମା, କୃଷ୍ଣଫଳା, ଅବଳଗୁଜ, ରୁପର୍ଣ୍ଣିକ, କାଳମଷୀ, ଶଶିଲେଖା ଓ କୁଷ୍ଠଘ୍ନୀ |
ହିନ୍ଦୀ | ବୁଚକୀଦାନା ଓ ବାବଚୀ |
ତେଲୁଗୁ | ନେଲାଜରେଲ ଓ ତିତପ ଚୋଗେ |
ବଙ୍ଗଳା | ହାକୁଚ |
ଶାସ୍ତ୍ରୋକ୍ତ ଗୁଣ
ସମ୍ପାଦନାଏହା ରୁକ୍ଷ, ସାରକ, ମଧୁରରସ, ଗୁରୁପାକ, କେଶ ଓ ମସ୍ତିସ୍କର ହିତକର, ଅଗ୍ନିବର୍ଧକ, କାନ୍ତିକାରକ ତଥା କାଶ, ଶ୍ୱାସ, କଣ୍ଡୁ, କୁଷ୍ଠ, ଜ୍ୱର, ଆମ, ଶୋଥ, ପାଣ୍ଡୁ, ଶିରପୀଡ଼ା, କେଶର ଅକାଳ ପକ୍ୱତା, କେଶ ଉପୁଡା, କୃମି, ଧବଳକୁଷ୍ଠ ଓ ପିତ୍ତ ପ୍ରକୋପ ଆଦି ରୋଗ ନିବାରକ ଅଟେ ।
ବ୍ୟବହାର
ସମ୍ପାଦନାଏହାର ମଞ୍ଜିକୁ ଔଷଧ ରୂପେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ। ଏହାର ତୈଳ ଧବଳକୁଷ୍ଠକୁ ନିବାରଣ କରିଥାଏ। କେଶ ତୈଳ ପ୍ରସ୍ତୁତିରେ ଏହା ପ୍ରଧାନ ଭେଷଜ ରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥାଏ । ଚିରେଇତା ସହିତ ଏହାକୁ ସିଝାଇ ସେବନ କଲେ ଜ୍ୱରଛାଡ଼ିଯାଏ। ବିବିଧ ଚର୍ମରୋଗ, ଭଗନ୍ଦର, କେଶର ରୋଗ, କ୍ଷତ ଧନୁଷ୍ଟଙ୍କାର ଓ ଅପସ୍ମାର ଆଦି ବାତରେ ଏହା ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ ।
ଆଧାର
ସମ୍ପାଦନାବାହାର ଆଧାର
ସମ୍ପାଦନା- ବନୌଷଧି ବିଜ୍ଞାନ. କୃଷ୍ଣବ୍ରହ୍ମା ଶତପଥି