ବ୍ୟବହାରକାରୀ:Soumendrak/ବକ୍ସର ଯୁଦ୍ଧ
ବକ୍ସର ଯୁଦ୍ଧ ୧୭୬୪ ମସିହାର ୨୨/୨୩ ଅକ୍ଟୋବରରେ ହୋଇଥିଲା । ଏକ ପକ୍ଷରେ ହେକ୍ଟର ମୁନ୍ରୋଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ବ୍ରିଟିଶ ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀ ଅଧୀନରେ ଥିବା ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ବଙ୍ଗଳାର ନବାବ ମିର କାସୀମ; ଆୱାଦର ନବାବ ଶୁଜା-ଉଦ୍ଦୌଲାଙ୍କ; ଏବଂ ମୋଗଲ ସମ୍ରାଟ ଶାହା ଆଲାମ ଦ୍ୱିତୀୟ କାଶୀ ରାଜା ବଲୱନ୍ତ ସିଂଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥିଲା । [୧] ଏହି ଯୁଦ୍ଧ ଗଙ୍ଗା ନଦୀ କୂଳରେ, ବିହାର ରାଜ୍ୟରେ, ପାଟନାର ୧୩୦ କିଲୋମିଟର ପଶ୍ଚିମରେ ଅବସ୍ଥିତ, ଏକ ଛୋଟ ସହର, ବକ୍ସରରେ ହୋଇଥିଲା; ବ୍ରିଟିଶ ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀ ପାଇଁ ଏହା ଏକ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ବିଜୟ ଥିଲା । ୧୭୬୫ ମସିହାରେ ଆଲାହାବାଦ ଚୁକ୍ତିନାମା ଦ୍ୱାରା ଏହି ଯୁଦ୍ଧ ସମାପ୍ତ ହୋଇଥିଲା।
ଯୁଦ୍ଧ
ସମ୍ପାଦନାମୋଟ ୭,୦୭୨ ଜଣ ବ୍ରିଟିଶ ସୈନ୍ଯ ଥିଲେ [୨] ଯେଉଁଥିରେ ୮୫୯ ଜଣ ବ୍ରିଟିଶ, ୫୨୯୭ ଜଣ ଭାରତୀୟ ସିପାହୀ ଏବଂ ୯୧୮ ଜଣ ଅଶ୍ଵାରୋହୀ ଥିଲେ । ମିଳିତ ସେନାର ସଂଖ୍ୟା ୪୦,୦୦୦ରୁ ଅଧିକ ହେବ ବୋଲି ଆକଳନ କରାଯାଇଥିଲା। ୪୦,୦୦୦ ସୈନ୍ୟଙ୍କୁ ନେଇ ମୋଗଲ, ଆୱାଦ ଏବଂ ମିର କାସିମର ମିଳିତ ସୈନ୍ୟ, ୧୦,୦୦୦ ସୈନ୍ୟଙ୍କୁ ନେଇ ବ୍ରିଟିଶ ସୈନ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପରାସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ବକ୍ସର ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ନବାବମାନେ ସେମାନଙ୍କର ସାମରିକ ଶକ୍ତି ହରାଇଥିଲେ।
ତିନି ଭିନ୍ନ ସହଯୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୌଳିକ ସମନ୍ୱୟର ଅଭାବ, ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ପରାଜୟ ପାଇଁ ଦାୟୀ ଥିଲା ।
ମିର୍ଜା ନାଜାଫ ଖାନ ମୋଗଲ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଡାହାଣ ପାର୍ଶ୍ୱକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ସକାଳ ସମୟରେ ମେଜର ହେକ୍ଟର ମୁନ୍ରୋଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରଥମ ହୋଇଥିଲେ; ବ୍ରିଟିଶ ରେଖା କୋଡ଼ିଏ ମିନିଟ୍ ମଧ୍ୟରେ ଗଠିତ ହେଲା ଏବଂ ମୋଗଲମାନଙ୍କର ଅଗ୍ରଗତିକୁ ଓଲଟାଇଲା । ବ୍ରିଟିଶ ଅନୁସାରେ, Durrani ଏବଂ Rohilla ଅଶ୍ବାେରାହୀ େସୖନ୍ଯଦଳ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ skirmishes ୟକ୍ସ୍ଟଦ୍ଧକକ୍ସ୍ଟ ସମୟରେ ଯୁଦ୍ଧ ଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ସୁଦ୍ଧା ଯୁଦ୍ଧ ଶେଷ ହୋଇଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଶୁଜା-ଉଦ୍ଦୌଲା ବଡ଼ ତୁମ୍ବ୍ରିଲ୍ ଏବଂ ବନ୍ଧୁକଧାରୀ ତିନୋଟି ବିରାଟ ପତ୍ରିକା ଉଡ଼ାଇ ଦେଇଥିଲେ।
Munro ବିଭିନ୍ନ ସ୍ତମ୍ଭଗୁଡିକ ଭିତରକୁ ତାହାର ସୈନ୍ଯଦଳ ବିଭକ୍ତ ଏବଂ ବିଶେଷ କରି ମୋଗଲ େଗାଡ଼ାଇେଲ Grand Vizier Shuja-ud-Daula Nawab Awadh ର ଉପରକୁ ନଦୀ ପାର ପରେ ତାହାର ଡଙ୍ଗା-ବ୍ରିଜ ପବନ, ଏହିପରି ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଉତ୍ତର କିଏ, ମୋଗଲ ସମ୍ରାଟ Shah Alam ରେ II ଏବଂ ସଭ୍ୟଗଣଙ୍କୁ ତାହାର ନିଜର ରେଜିମେଣ୍ଟ । ମିର କାସୀମ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର 3 ନିୟୁତ ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟର ରତ୍ନ ଭଣ୍ଡାର ସହିତ ପଳାଇ ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ପରେ 1777 ମସିହାରେ ଦାରିଦ୍ରରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲେ। ମିର୍ଜା ନଜାଫ ଖାନ ଶାହା ଆଲାମ- around ର ଚାରିପାଖରେ ଗଠନ ଗଠନ କରିଥିଲେ, ଯିଏ ପଛକୁ ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ବିଜୟୀ ବ୍ରିଟିଶମାନଙ୍କ ସହ ଆଲୋଚନା କରିବାକୁ ବାଛିଥିଲେ।
ଐତିହାସିକ ଜନ୍ ୱିଲିୟମ୍ ଫୋର୍ଟସକ୍ୟୁ ଦାବି କରିଛନ୍ତି ଯେ ୟୁରୋପୀୟ ରେଜିମେଣ୍ଟରେ ବ୍ରିଟିଶ ଆହତଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା 847: 39 ଏବଂ 64 ଆହତ ଏବଂ ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀର ସେପୋଇରେ 250 ଜଣଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ, 435 ଆହତ ଏବଂ 85 ନିଖୋଜ ଅଛନ୍ତି। ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଦାବି କରିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ତିନି ଭାରତୀୟ ସହଯୋଗୀ 2,000 ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଆହୁରି ଅନେକ ଆହତ ହୋଇଛନ୍ତି। ଅନ୍ୟ ଏକ ସୂତ୍ରରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ ବ୍ରିଟିଶ ପକ୍ଷରେ 69 ୟୁରୋପୀୟ ଏବଂ 664 ସେପୋଇ ଏବଂ ମୋଗଲ ପାର୍ଶ୍ୱରେ 6,000 ଆହତ ହୋଇଥିଲେ। ବିଜେତାମାନେ 133 ଖଣ୍ଡ ଆର୍ଟିଲିରି ଏବଂ 1 ମିଲିୟନ ଟଙ୍କାରୁ ଅଧିକ ନଗଦ ଟଙ୍କା ନେଇଥିଲେ। ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମୁନ୍ରୋ ମରାଠାମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ, ଯେଉଁମାନେ "ଯୁଦ୍ଧ ଭଳି ଜାତି" ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ହୋଇଥିଲେ, ମୋଗଲ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଏବଂ ଏହାର ନବାବ ଏବଂ ମାଇସୋର ପ୍ରତି ସେମାନଙ୍କର ନିରନ୍ତର ତଥା ଅବିସ୍ମରଣୀୟ ଘୃଣା ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା ।
ପରବର୍ତ୍ତୀ ଘଟଣାବଳୀ
ସମ୍ପାଦନାବକ୍ସରରେ ବ୍ରିଟିଶ ବିଜୟ “ଭାରତରେ ଏକ ପତନ ହୋଇଗଲା”, ଯାହା ଉପର ଭାରତରେ ମୋଗଲ ଶକ୍ତିର ତିନୋଟି ମୁଖ୍ୟ ସ୍କିନ୍କୁ ବିସର୍ଜନ କରିଥିଲା । ମିର କାସିମ [କାସୀମ] ଦରିଦ୍ର ଅନ୍ଧକାରରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ଶାହା ଆଲାମ ବ୍ରିଟିଶମାନଙ୍କ ସହ ନିଜକୁ ପରିଚିତ କରାଇଲେ ଏବଂ ଶାହା ଶୁଜା ଉଦ୍ଦୌଲା ବିଜେତାମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପଶ୍ଚିମ ଦିଗକୁ ପଳାଇଲେ। ସମଗ୍ର ଗଙ୍ଗା ଉପତ୍ୟକା କମ୍ପାନୀର ଦୟାରେ ରହିଲା; ଶେଷରେ ଶାହା ଶୁଜା ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କଲେ; ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ କମ୍ପାନୀ ସୈନ୍ୟମାନେ ସମଗ୍ର ଚ ud ଧ ଏବଂ ବିହାରରେ ଶକ୍ତି ଦଲାଲ ହୋଇଥିଲେ। ” [୩]
ଗ୍ୟାଲେରୀ
ସମ୍ପାଦନା-
୧୭୮୧ ମସିହାରେ ମୋଗଲ ସମ୍ରାଟ ଶାହା ଆଲାମ-ଦ୍ୱିତୀୟ ବ୍ରିଟିଶ ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀର ବନ୍ଦୀ ଭାବରେ । -
ବଙ୍ଗଳାର ନବାବ, ମୀର କାସିମ -
ଶୁଜା-ଉଦ୍ଦୌଲା, ମୋଗଲ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଅଗ୍ରଣୀ ନବାବ ୱଜୀର ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ, ସେ ଶାହା ଆଲାମ-୨ର ଆଜୀବନ ଅନୁଚର ଥିଲେ। -
ମୋଗଲ ସେନାର ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ମିର୍ଜା ନଜାଫ ଖାନ ବାଲୋଚ। -
୧୭୬୫ ମସିହାରେ ଭାରତୀୟ ଉପମହାଦେଶର ରାଜନୈତିକ ମାନଚିତ୍ର ।
ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ
ସମ୍ପାଦନା- ପଲାସୀ ଯୁଦ୍ଧ
- ଭାରତୀୟ ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନ
ଆଧାର
ସମ୍ପାଦନା- ↑ Parshotam Mehra (1985). A Dictionary of Modern History (1707–1947). Oxford University Press. ISBN 0-19-561552-2.
- ↑ Cust, Edward (1858). Annals of the Wars of the Eighteenth Century: 1760–1783. Vol. III. London: Mitchell's Military Library. p. 113.
- ↑ Keay, John (8 July 2010). The Honourable Company (Paperback ed.). London: HarperCollins UK. p. 374. ISBN 978-0-00-739554-5.