Rankanidhi

ସୁନ୍ଦର ସଂସାର

ଆକାଶ ଦିଶେ କି ସୁନ୍ଦର |

ତାହାକୁ ରଚିଲେ ଈଶ୍ୱର ||

 

ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର, ତାରା |

ନୀଳ ସମୁଦ୍ର, ଶ୍ୟାମ ଧରା ||

 

ପର୍ବତ, ନଦୀ, ତରୁମାନ |

ସୃଜିଲେ ପ୍ରଭୁ ଭଗବାନ ||

 

ନାନା ବର୍ଣ୍ଣର ଫୁଲ ଫଳ |

ବୃକ୍ଷର ପଲ୍ଲବ କୋମଳ ||

 

ମନୁଷ୍ୟ, ପଶୁ, ପକ୍ଷୀ ଆଦି |

ସକଳ ସୃଜିଲେ ଅନାଦି ||

 

ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାରେ ପବନ |

ସର୍ବତ୍ର କରେ ବିଚରଣ ||

 

ଅଗ୍ନି ତାଙ୍କର ଆଦେଶରେ |

ଉତ୍ତାପ, ତେଜ ଦାନ କରେ ||

 

ଈଶ୍ୱର ଦୟାର ସାଗର |

ତାଙ୍କର ମହିମା ଅପାର ||

 

ପାହିଲା ଅନ୍ଧାର ରଜନୀ,

ଉଠ ଉଠ ବାଳକେ |

 

ନବୀନ ପ୍ରଭାତ ସମୟ,

ଏବେ ଗାଅ ପୁଲକେ |

 

ଦଶ ଦିଗ ଦେଖ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ,

ପାଇ ରବି କିରଣ |

 

ଫୁଲ ଫୁଟିଅଛି କାନନେ,

ଧୀରେ ବହେ ପବନ |

 

ଥିଲେ ଅଚେତନ ନିଦ୍ରାରେ,

ସର୍ବେ ଧରଣୀବାସୀ |

 

କି ମନ୍ତ୍ର ପଢିଲା ପ୍ରଭାତ,

କେଉଁ ଦେଶରୁ ଆସି |

 

ନବପ୍ରାଣ ଲଭି କ୍ଷଣକେ,

ଜାଗି ଉଠିଲେ ସର୍ବେ |

 

ଆକାଶ ପୃଥିବୀ ପୁରିଲା,

ମହା ଆନନ୍ଦ ରବେ |

 

ବିହଙ୍ଗେ ଗାଇଲେ ସଙ୍ଗୀତ,

ଆହା କି ମନୋହର |

 

ସେ ଗୀତ ଶ୍ରବଣେ ହୃଦୟ,

ନାଚି ଉଠେ ମୋହର |

 

ବିହଙ୍ଗ ସଙ୍ଗତେ ବାଳକେ,

ଗାଆ ଆନନ୍ଦ ମନେ |

 

ହୃଦୟେ ସୁମରି ଜଗତ-ପିତା,

ସୃଷ୍ଟି କାରଣେ |

                            ରାମ ମହାଳିକ