"ଯାଜପୁର" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ
Content deleted Content added
PpritamRout (ଆଲୋଚନା | ଅବଦାନ) No edit summary ଟ୍ୟାଗସବୁ: Reverted ମୋବାଇଲ ସମ୍ପାଦନା ମୋବାଇଲ ୱେବ ବଦଳ |
PpritamRout (ଆଲୋଚନା | ଅବଦାନ) ଟ୍ୟାଗସବୁ: Reverted ମୋବାଇଲ ସମ୍ପାଦନା ମୋବାଇଲ ୱେବ ବଦଳ |
||
୯୬ କ ଧାଡ଼ି:
* [[ଗ୍ରହରାଜ ଶନିଶ୍ଚର ମନ୍ଦିର,ବ୍ୟାସନଗର]]
* [[ଅଶୋକଝର]]
ଅଭିନବ ଯାଜପୁର
ଇତିହାସ ଯାର ଶେଷ ନିଦ୍ରାରତ
କାଳର କରାଳ ଗ୍ରାସେ ଅବନତ
କୀର୍ତ୍ତିରାଜି ଚିହ୍ନ ବିଦୃଶ୍ୟ ବିନଷ୍ଟ
ଅଦୃଶ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତର ଚାରୁ ଚିତ୍ରପଟ
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସମର୍ଥ ତିମିର ଭେଦନେ
ଅନ୍ଧାରୀ ମୂଲକ ଏହା ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ
ଶୁଭୁନାହିଁ ଯଜ୍ଞାହୂତି ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ଵନି
ମିଶୁନାହିଁ ଧୁମ ନଭଶ୍ଚୁମୀ ଘେନି
ପୁଣ୍ୟ ବେଦପୋଥି ସଲିଳ ସମାଧି
ବୃଦ୍ଧ ଯାଜନଗ୍ର କବଳିତ ବ୍ୟାଧି
ବିସ୍ମରିତ ଯୋଗୀ ଯୋଗାରୁଢ଼ ଧ୍ୟାନ
ସିଦ୍ଧି ବଳେ ସିଦ୍ଧ ଶୂନ୍ୟ ଆରୋହଣ
ବେଦ ପୁରଣାଦି ଶତମୁଖ ଯାର
ପୁଣ୍ୟ ବୈତରଣୀ ବହେ ନିରନ୍ତର
ପଞ୍ଚ ବ କାର ନେଇ
ବିରଜା-ବିପ୍ର-ବେଦ-ବୈତରଣୀ
ବରାହ ଭାବରେ ତହିଁ ।
ପ୍ରାଚୀନ କଳିଙ୍ଗ ରାଜ୍ୟ ରାଜଧାନୀ
ଯାଜନଗ୍ର ନାମ ବିହିଥିଲା ପୁଣି
ବରାହ ଈଶାନେଶ୍ୱର ବିଦ୍ୟମାନ
ହରି ସଦାଶିବ ମିଳନ ଭୁବନ
ବିରଜା ରୂପରେ ପରମ ବୈଷ୍ଣବୀ
କୃପାମୟୀ ମାତା ପୁଣ୍ୟର ଜାହ୍ନବୀ
ବ୍ରହ୍ମା ଯଜ୍ଞେ ଜାତ ମହିଷା ମର୍ଦ୍ଦିନୀ
ଦ୍ୱିଭୁଜା ମା ଦୁର୍ଗା ସୃଷ୍ଟି ସନତନୀ
ଗଦାକ୍ଷେତ୍ର ରୂପେ ଖ୍ୟାତ
ମହାବିନାୟକ ପୁଣ୍ୟର ବାରୁଣୀ
ବ୍ୟାସ ସରୋବର ତୀର୍ଥ ।
ନଭିଗୟା ରୂପେ ସୁପ୍ରସିଦ୍ଧି ଧରା
ପିତୃ ପିଣ୍ଡଦାନ ମହା ପରମ୍ପରା
ମହାନିର୍ବାଣର ବାରୁଣୀ ଶ୍ମଶାନ
ମୋକ୍ଷରୂପୀ ସେତ ସଦା ବିଦ୍ୟମାନ
ବୈତରଣୀ ଜଳେ କଲେ ଯେବେ ସ୍ନାନ
ପାପ କ୍ଷୟଯାଏ ଲଭେ ମହାପୁଣ୍ୟ
ନିହାତି ପବିତ୍ର ଏ ଯଜ୍ଞର ସ୍ଥଳ
ପଦପାତ ମାତ୍ରେ ମାନସ ନିର୍ମଳ
ଯଯାତି କେଶରୀ ଖ୍ୟାତି
ଦେଉଥିଲା ବାଣ୍ଟି ଉଚ୍ଚ ଓମ୍ କାରେ
ଦଶାଶ୍ବମେଧ ଆହୁତି ।
ସପ୍ତ ମାତୃକାର ଉପାସନା ପୀଠ
ଶକ୍ତିକ୍ଷେତ୍ର ରୂପେ ଜଗତେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ
ଶୁଭସ୍ତମ୍ଭ ଯାର ଗାଏ ଗୁଣ କୀର୍ତ୍ତି
ଭଗ୍ନ ଦେହେବହି ମୁକସାକ୍ଷୀ ମୂର୍ତ୍ତି
ଭୌମ-ସୋମବଂଶୀ ରାଜା ମହାରାଜ
ରାଜଧାନୀ ରୂପେ ଉଡୁଥିଲା ଧ୍ଵଜ
ବୁଦ୍ଧଭୂମି ଅଟେ ସେତ
ଲଳିତ-ଉଦୟ-ରତ୍ନଗିରି ଉଭା
ହୀରକ ତ୍ରିଭୂଜେ ଖ୍ୟାତ ।
ଶିକ୍ଷାର ପ୍ରଧାନ ମୁଖଶାଳା ଭାବେ
ଯଶ ଅର୍ଜିଥିଲା ଅତୀତରେ କେବେ
ଆଜି ଅଛି ତହିଁ ଭଗ୍ନ ଶିଳା ଭାଟି
ପୁଷ୍ପଗିରି ଆଜ ପଡ଼ିଅଛି ତୁଟି
ଆହେ ଭ୍ରାତୃବୃନ୍ଦ ହୁଅ ଚକ୍ଷୁଷ୍ମାନ
ଦେଖିଆସ ନେତ୍ରେ ଜୀବନ୍ତ ଶ୍ମଶାନ
ଚୂର୍ଣ୍ଣ ଆଜି ଯାର ଅତୀତ ବୈଭବ
ଶୁନ୍ୟ ଆଜି ତାର ଗରିମା ଗୌରବ
ଦିନେ ଗରିମାର ବଳେ
ଦର୍ପରେ ସିଏ ଚାହିଁ ଉଠିଥିଲା
ମଥାଟେକି ଧରା ତଳେ ।
ଦେଖୁ ଖାଲି ତାର ଭଗ୍ନ ସ୍ତୁପକୁ
ଶିଉଳି ଖଚିତ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ରୂପକୁ
ଜାଣୁ ନାହୁଁ ତାର ମୌନ ନିବେଦନ
ଭାବୁ ଖାଲି ଏତ କୁତ୍ସିତ ପାଷାଣ
ହୃଦୟକୁ ନେଇ ଥରେ
ଶୁଣ ତାର କଥା ବୁଝ ତାର ଭାଷା
ହାତଦେଇ ହୃଦୟରେ ।
©ପ୍ରୀତମ୍ ରାଉତ (୯୪୩୭୭୧୨୯୫୫)
== ଆଧାର ==
| |||