"ଲାଲ ବାହାଦୁର ଶାସ୍ତ୍ରୀ" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

Content deleted Content added
ଟିକେ Regular Character Changes
ଟିକେ ବନାନ (via JWB)
୪୧ କ ଧାଡ଼ି:
1965 ମସିହାରେ ଭାରତ-ପାକିସ୍ତାନ ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ସେ ଦେଶର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ। ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ତାଙ୍କର ସ୍ଲୋଗାନ "ଜୟ ଯବାନ, ଜୟ କିସାନ" ("ସ soldier ନିକଙ୍କୁ ନମସ୍କାର; କୃଷକଙ୍କୁ ନମସ୍କାର") ସ୍ଲୋଗାନ ଦେଇଥିଲା। 10 ଜାନୁଆରୀ 1966ରେ ତାସକେଣ୍ଟ ଚୁକ୍ତିନାମା ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ସମାପ୍ତ ହେଲା; ପରଦିନ ସେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବାର କାରଣ ସହିତ ତାସକେଣ୍ଟରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ; ଏହା ହୃଦ୍‌ଘାତ ବୋଲି ଜଣାଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ଏହାର କାରଣ ହେତୁ ତାଙ୍କ ପରିବାର ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇନଥିଲେ। ତାଙ୍କୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଭାରତ ରତ୍ନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥI
 
ଶାସ୍ତ୍ରୀ 2 ଅକ୍ଟୋବର 1904ରେ କାୟାଷ୍ଟା ହିନ୍ଦୁ ପରିବାରରେ ମୁଗଲସରାଇରେ ଥିବା ତାଙ୍କ ମାତାପିତାଙ୍କ ଘରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ଶାସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ରାମନଗରର ଜମିନ୍ଦରଙ୍କ ସେବାରେ ଥିଲେ, ବାରାଣାସୀ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କ ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ବର୍ଷ ସେଠାରେ ରହିଥିଲେ। ଶାସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପିତା ଶରଦା ପ୍ରସାଦ ଶ୍ରୀବାସ୍ତବ ଜଣେ ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ ଯିଏକି ପରେ ଆହ୍ଲାବାଦରେ ରାଜସ୍ୱ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ କିରାଣୀ ହୋଇଥିଲେ, ତାଙ୍କ ମାତା ରାମଦୁଲାରୀ ଦେବୀ ମୁଗଲସରାଇର ଏକ ରେଳ ବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷକ ତଥା ଇଂରାଜୀ ଶିକ୍ଷକ ମୁନ୍ସି ହାଜରୀ ଲାଲଙ୍କ daughter ିଅ ଥିଲେ। ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ସନ୍ତାନ ଏବଂ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ପୁତ୍ର ଥିଲେ; ତାଙ୍କର ଏକ ବଡବଡ଼ ଭଉଣୀ କ ail ଲାଶି ଦେବୀ (ଖ୍ରୀ। ୧ 0000)) ଥିଲେ। [2] [3]
 
ଏପ୍ରିଲ୍ 1906 ରେ, ଯେତେବେଳେ ଶାସ୍ତ୍ରୀଜୀଙ୍କୁ ପ୍ରାୟ ଏକ ବର୍ଷ 6 ମାସ ବୟସ ହୋଇଥିଲା, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ପିତା ଯିଏକି ଡେପୁଟି ତହସିଲଦାର ପଦବୀକୁ ପଦୋନ୍ନତି ପାଇଥିଲେ, ସେ ବବୁନିକ୍ ମହାମାରୀରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲେ। ସ୍ମଟ ରାମଦୁଲାରୀ ଦେବୀ, ସେତେବେଳେ ମାତ୍ର 23 ଏବଂ ତୃତୀୟ ସନ୍ତାନ ସହିତ ଗର୍ଭବତୀ, ତାଙ୍କର ଦୁଇ ସନ୍ତାନଙ୍କୁ ନେଇ ରାମନଗରରୁ ମୁଗଲସରାଇରେ ଥିବା ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ସେଠାରେ ଭଲରେ ବସବାସ କଲେ | ସେ ଜୁଲାଇ 1906ରେ ସୁନ୍ଦରାରୀ ଦେବୀ ନାମକ ଏକ daughter ିଅକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିଲେ। [4] [5] ଏହିପରି, ଶାସ୍ତ୍ରୀଜୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀମାନେ ତାଙ୍କ ମାତା ଦାଦା ହାଜରୀ ଲାଲଜୀଙ୍କ ଘରେ ବ grew ିଥିଲେ। ଅବଶ୍ୟ, 1908 ମଧ୍ୟଭାଗରେ ହାଜରୀ ଲାଲଜୀ ନିଜେ ଏକ ଷ୍ଟ୍ରୋକ୍ରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲେ, ଯାହା ପରେ ପରିବାରକୁ ତାଙ୍କ ଭାଇ (ଶାସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ବଡବଡ଼ ମାମୁଁ) ଦାରବାରୀ ଲାଲଙ୍କ ଦ୍ was ାରା ଦେଖାଯାଇଥିଲା, ଯିଏକି ଗାଜୀପୁରର ଆପିମ୍ ନିୟାମ ବିଭାଗର ମୁଖ୍ୟ କିରାଣୀ ଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ତାଙ୍କ ଦ୍ .ାରା ପୁଅ (ରାମଦୁଲାରୀ ଦେବୀଙ୍କ ସମ୍ପର୍କୀୟ) ମୋଗଲସାରାଇର ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷକ ବିନ୍ଦେଶ୍ୱରୀ ପ୍ରସାଦ। [3] [2]
 
ଶାସ୍ତ୍ରୀଜୀଙ୍କ ପରିବାରରେ, ଅନେକ କାୟାଷ୍ଟ ପରିବାର ପରି, ସେହି ଯୁଗରେ ପିଲାମାନେ ଉର୍ଦ୍ଦୁ ଭାଷା ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିରେ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିବା ପ୍ରଥା ଥିଲା। ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ଇଂରାଜୀଦ୍ୱାରା ବଦଳାଯିବା ପୂର୍ବରୁ ଉର୍ଦ୍ଦୁ / ପାର୍ସୀ ସରକାରଙ୍କ ଭାଷା ହୋଇଆସୁଥିଲା ଏବଂ ପୁରାତନ ପରମ୍ପରା ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ରହିଆସିଥିଲା। ତେଣୁ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଚାରି ବର୍ଷ ବୟସରେ ମୋଗଲସରାଇର ପୂର୍ବ ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ରେଲୱେ ଇଣ୍ଟର କଲେଜରେ ଜଣେ ମ aul ଲଭି (ମୁସଲମାନ ଧର୍ମଗୁରୁ) ବୁଦ୍ଧ ମିଆନଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଶିକ୍ଷା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ସେ ସେଠାରେ ଷଷ୍ଠ ମାନ୍ୟତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ | 1917 ମସିହାରେ, ବିନ୍ଦେଶ୍ୱରୀ ପ୍ରସାଦ (ଯିଏ ବର୍ତ୍ତମାନ ଘରର ମୁଖ୍ୟ ଥିଲେ) ବାରାଣାସୀକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ରାମଦୁଲାରୀ ଦେବୀ ଏବଂ ତାଙ୍କର ତିନି ସନ୍ତାନଙ୍କ ସମେତ ସମଗ୍ର ପରିବାର ସେଠାକୁ ଯାଇଥିଲେ। ବାରାଣାସୀରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ହରିଶ ଚନ୍ଦ୍ର ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ସପ୍ତମ ମାନ୍ୟତାରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ, ସେ "ଶ୍ରୀବାସ୍ତବ"ର ଜାତି-ଉପନାମ (ଯାହା କାୟାଷ୍ଟ ପରିବାରର ଏକ ଉପ-ଜାତିର ପାରମ୍ପାରିକ ଉପନାମ) ଛାଡିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ।