ଜି. ଶଙ୍କର କୁରୁପ

ମାଲାୟାଲାମ ଲେଖକ

ଜି. ଶଙ୍କର କୁରୁପ, (୩ ଜୁନ୍ ୧୯୦୧ - ୨ ଫେବୃଆରୀ ୧୯୭୮) ଜଣେ ଭାରତୀୟ କବି, ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ତଥା ମାଲାୟାଲମ୍ ସାହିତ୍ୟର ସାହିତ୍ୟିକ ଥିଲେ । ସେ ମାଲାୟାଲମ୍ କବିତାର ଅନ୍ୟତମ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା । ସେ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର-ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଭାରତୀୟ ସାହିତ୍ୟ ସମ୍ମାନ ପାଇଥିଲେ । ସେ ୧୯୬୮ ମସିହାରୁ ୧୯୭୨ ମସିହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଜ୍ୟସଭାର ମନୋନୀତ ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୬୭ ମସିହାରେ ତୃତୀୟ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଭାରତୀୟ ନାଗରିକ ପୁରସ୍କାର ପଦ୍ମ ଭୂଷଣ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସେ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର, କେରଳ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଏବଂ ସୋଭିଏତ୍ ଲ୍ୟାଣ୍ଡ ନେହେରୁ ପୁରସ୍କାର ମଧ୍ୟ ପାଇଥିଲେ ।

ଜି. ଶଙ୍କର କୁରୁପ
ଜି. ଶଙ୍କର କୁରୁପଙ୍କର ଚିତ୍ର
ଜନ୍ମ ଓ ଜନ୍ମସ୍ଥାନ(1901-06-03)୩ ଜୁନ ୧୯୦୧
ନୟାଥୋଡେ, କୋଚିନ୍‌ର ରାଜ୍ୟ
ମୃତ୍ୟୁ୨ ଫେବୃଆରୀ ୧୯୭୮(1978-02-02) (ବୟସ ୭୬)
ଭାପ୍ପଲାସେରି, ଅଙ୍ଗାମାଲୀ, ଏର୍ନାକୁଲମ୍, କେରଳ, ଭାରତ
ବୃତ୍ତି
  • ଶିକ୍ଷକ
  • କବି
  • ପ୍ରାବନ୍ଧିକ
  • ଅନୁବାଦକ
  • ଗୀତିକାର
  • ସଂସଦର ସଦସ୍ୟ, ରାଜ୍ୟସଭା
ସାହିତ୍ୟ କୃତିଓଡକ୍କୁଝାଲ (କବିତା) (୧୯୫୦)
ପୁରସ୍କାର
  • ପଦ୍ମ ଭୂଷଣ
  • ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର
  • କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର
  • କେରଳ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର
ଜୀବନସାଥୀସୁଭଦ୍ରା ଆମ୍ମା

ଜୀବନ ଏବଂ ବୃତ୍ତି ସମ୍ପାଦନା

ଶଙ୍କର କୁରୁପ ୩ ଜୁନ୍ ୧୯୦୧ ମସିହାରେ କୋଚିନ୍ (ବର୍ତ୍ତମାନ ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତୀୟ ରାଜ୍ୟ କେରଳର ଏର୍ନାକୁଲମ୍ ଜିଲ୍ଲା ଅନ୍ତର୍ଗତ) ନାୟଥୋଡେରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।[୧] ସେ ନିଜର ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷା ନାୟଥୋଡେ ଏବଂ ପେରୁମ୍ବାଭୁରର ସ୍ଥାନୀୟ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ କରିଥିଲେ, ପରେ ସପ୍ତମ ମାନକ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବା ପରେ ସେ ମୁବାତ୍ତୁପୁଝାସ୍ଥିତ ଏକ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଭର୍ନାକୁଲାର ଉଚ୍ଚ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ ।[୨] ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ, ସେ ମାତ୍ର ୧୬ ବର୍ଷ ବୟସରେ କୋଟ୍ଟାମାମ କନଭେଣ୍ଟ ସ୍କୁଲର ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷକ ଭାବରେ ନିଜର କ୍ୟାରିଅର୍ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେଠାରେ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ମଧ୍ୟରେ ମାଲାୟାଲମ୍ ପଣ୍ଡିତ ଏବଂ ବିଦ୍ୱାନ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୨୭ ମସିହାରେ ସେ ତିରୁଭିଲ୍ଲୁମାଳା ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ମାଲାୟାଲମ ପଣ୍ଡିତ ଭାବେ ଏବଂ ୧୯୨୭ ମସିହାରେ ଥ୍ରୀସୁର ତାଲିମ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷକ ଭାବେ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନ କରିଥିଲେ । ପରେ ୧୯୩୧ ମସିହାରେ ସେ ମହାରାଜା କଲେଜ, ଏର୍ନାକୁଲମରେ ଅଧ୍ୟାପକ ଭାବରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସେ ୧୯୫୬ ମସିହାରେ ପ୍ରଫେସର ଭାବରେ ସେବାରୁ ଅବସର ନେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ସେ ଅଲ ଇଣ୍ଡିଆ ରେଡିଓର ଥିରୁବନନ୍ତପୁରମ୍ ଷ୍ଟେସନରେ ନିର୍ମାତା ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।

ଶଙ୍କର କୁରୁପ କେରଳ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀର ଚତୁର୍ଥ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଥିଲେ ।[୩] ସେ କେରଳ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ସାହିତ୍ୟ ପରିଷଦର ସଭାପତି ଥିଲେ ଏବଂ ତା'ର ସରକାରୀ ପତ୍ରିକାର ମୁଖ୍ୟ ସମ୍ପାଦକ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ; ତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ପତ୍ରିକା ଏକ ତ୍ରି-ମାସିକ ହୋଇଗଲା ।[୪] ସେ ତିଲକମ୍ ନାମକ ଏକ ପତ୍ରିକା ମଧ୍ୟ ସମ୍ପାଦନା କରିଥିଲେ । ୧୯୬୮ ମସିହାରେ ସେ ଭାରତ ସଂସଦର ଉପର ଗୃହ ରାଜ୍ୟସଭା ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲେ ।

ଶଙ୍କର କୁରୁପ ୧୯୩୧ ମସିହାରେ ସୁଭଦ୍ରା ଆମ୍ମାଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏହି ଦମ୍ପତିଙ୍କର ଦୁଇଟି ସନ୍ତାନ, ଗୋଟିଏ ପୁଅ ରବିନ୍ଦ୍ରନାଥ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ରାଧା ଥିଲେ ।[୫] ରାଧା ଜଣେ ଏକାଡେମିକ୍ ତଥା ବିଶିଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟିକ ସମାଲୋଚକ ଏମ୍. ଅଚ୍ୟୁଥାନଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ ।[୬] ଫେବୃଆରୀ ୨, ୧୯୭୯ ମସିହାରେ, (୭୬ ବର୍ଷ ବୟସରେ) ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର ପରେ ଆଘାତରେ ପୀଡିତ ହୋଇ କେରଳର ଏର୍ନାକୁଲମ ଜିଲ୍ଲାର ଅଙ୍ଗମାଳୀ ନିକଟସ୍ଥ ଭାପାଲାସେରିରେ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଥିଲା ।

ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ସମ୍ପାଦନା

 
ଭାରତର 2003 ଷ୍ଟାମ୍ପରେ କୁରୁପ

କୁରୁପ ନିଜର ଛାତ୍ରାବସ୍ଥାରେ ନିଜର ପ୍ରଥମ କବିତାକୁ ୧୯୧୮ ମସିହାରେ ସାଲ୍ୟୁଟେସନ୍ ଟୁ ନେଚର ନାମରେ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ[୭], ଏବଂ ନିଜରର ପ୍ରଥମ କବିତା ପୁରାଣ ସାହିତ୍ୟ କୁଥୁକମ୍ ୧୯୨୩ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା। ।[୮] ୧୯୩୫ ମସିହାରେ ସେ ସୁର୍ଯ୍ୟକାନ୍ତି ପ୍ରକାଶ କରିବା ବେଳକୁ, ସେ ମାଲାୟାଲମ୍ କବିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନିଜର ସ୍ଥାନ ସ୍ଥାପନ କରିସାରିଥିଲ । ମୋଟ ଉପରେ, ସେ ୪୦ରୁ ଅଧିକ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେଉଁଥିରେ ୨୫ଟି କବିତା ପୁରାଣ, କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ, ସ୍ମୃତି, ନାଟକ ଏବଂ ଗଦ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଥିଲା ।[୯][୧୦] ସେ ଓମାର ଖୟାମଙ୍କ ରୁବାୟତ୍ (୧୯୩୨), କାଳିଦାସଙ୍କର ସଂସ୍କୃତ ମେଘଦୂତ (୧୯୪୪) ଏବଂ ରବୀନ୍ଦ୍ରନାଥ ଠାକୁରଙ୍କର ଗୀତାଞ୍ଜଳି (୧୯୫୯)ର କବିତା ସଂଗ୍ରହକୁ ମାଲାୟାଲାମ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ କରିଥିଲେ । ସେ ପି.ଜେ. ଚେରିୟାନଙ୍କର ନିର୍ମଳା, (୧୯୪୮) ପାଇଁ ଗୀତ ଲେଖିଥିଲେ । ଏହା ସଙ୍ଗୀତ ଏବଂ ଗୀତକୁ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିଥିବା ପ୍ରଥମ ମାଲାୟାଲମ୍ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଥିଲା ।[୧୧] ନିର୍ମଳା ବ୍ୟତୀତ ସେ ଓରାଲ୍ କୁଡି କଲ୍ଲାନାଇ, ଅଭୟମ୍, ଅଡୁଥଡୁଥୁ ଏବଂ ଅଲିପୋରୁ ଭଳି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଗୀତ ଲେଖିଥିଲେ ।[୧୨] ତାଙ୍କର ମନୋନୀତ କବିତାଗୁଡିକ ଏ.କେ. ରାମାନୁଜନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଇଂରାଜୀରେ ଅନୁବାଦ କରାଯାଇଛି ।[୧୩] ତାଙ୍କର ଆତ୍ମଜୀବନୀ ଓର୍ମାୟୁଡେ ଓଲାଙ୍ଗାଲିଲ୍ ଜାତୀୟ ବୁକ୍ ଷ୍ଟଲ‌ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲ ।[୧୪]

ପୁରସ୍କାର ଏବଂ ସମ୍ମାନ ସମ୍ପାଦନା

ଜି. ଶଙ୍କର କୁରୁପ ୧୯୬୧ ମସିହାରେ ବିଶ୍ୱଦର୍ଶନଂ ପୁରାଣ ପାଇଁ କେରଳ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ;[୧୫] କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ତାଙ୍କୁ ୧୯୬୩ ମସିହାରେ କବିତା ପାଇଁ ବାର୍ଷିକ ପୁରସ୍କାରରେ ସମ୍ମାନିତ କରିଥିଲା ।[୧୬] ୧୯୬୫ ମସିହାରେ ସେ ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସାହିତ୍ୟିକ ପୁରସ୍କାର ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାରର ପ୍ରଥମ ବିଜେତା ହୋଇଥିଲେ ।[୧୭][୧୮] ୧୯୬୭ ମସିହାରେ ସେ ସୋଭିଏତ୍ ଲ୍ୟାଣ୍ଡ୍ ନେହେରୁ ପୁରସ୍କାର ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପରେ ଭାରତ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ପଦ୍ମ ଭୂଷଣର ତୃତୀୟ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନାଗରିକ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ।[୧୯][୨୦] ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାରର ଧାରାବାହିକ ଅଧୀନରେ ଇଣ୍ଡିଆ ପୋଷ୍ଟ ୨୦୦୩ ମସିହାରେ କୁରୁପଙ୍କ ଉପରେ ଏକ ସ୍ମରଣୀୟ ଡାକ ଷ୍ଟାମ୍ପ ଜାରି କରିଥିଲା ।[୨୧]

ଆଧାର ସମ୍ପାଦନା

  1. "Profile of G. Sankara Kurup". malayalasangeetham.info. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  2. "G. Sankara Kurup - Malayalam writer". www.keralaculture.org (in ଇଂରାଜୀ). Department of Cultural Affairs, Government of Kerala. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  3. "Succession list of Presidents, Vice Presidents and Secretaries". Kerala Sahitya Akademi. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  4. "Biography on Kerala Sahitya Akademi portal". Kerala Sahitya Akademi. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  5. Pradeep, K. (2015-04-10). "A house for a poet". The Hindu (in Indian English). Retrieved 2019-01-27.
  6. "Literary critic Achuthan passes away in Kochi - Times of India". The Times of India. April 10, 2017. Retrieved 2019-01-27.
  7. "G. Sankara Kurup Jnanpith Award Awarded In 1965". Edubilla. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  8. S. Guptan Nair (2001). "G. Sankara Kurup and his Poetry". Indian Literature. Sahitya Akademi. 45 (6 (206)): 10–15. JSTOR 23345754.
  9. "List of Books on Kerala Sahitya Akademi portal". Kerala Sahitya Akademi. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  10. K. M. George (1992). Modern Indian Literature, an Anthology: Surveys and poems. Sahitya Akademi. pp. 795–. ISBN 978-81-7201-324-0.
  11. "NIRMALA 1948". The Hindu (in Indian English). 2009-09-21. Retrieved 2019-01-27.
  12. "List of Malayalam Movies by Lyricist G Sankara Kurup". malayalasangeetham.info. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  13. Sankara Kurup, G; Ramanujan, A. K (1969). Selected poems of G. Sankara Kurup (in ଇଂରାଜୀ). Dialogue Calcutta; distributors: Stechert-Hafner, New York. OCLC 139455.
  14. Sankara Kurup, G (1984). Ormmayude Olangalil (in ମାଲାୟଲମ୍). Kōṭṭayaṃ: Sāhityapr̲avarttaka Sahakaraṇasaṅghaṃ : National Book Stall. ISBN 9788126465958. OCLC 13822261.
  15. "Kerala Sahitya Akademi Award for Poetry". Kerala Sahitya Akademi. 2019-01-27. Archived from the original on 26 June 2018. Retrieved 2019-01-27.
  16. "Malayalam literary award winners" (PDF). Kerala Sahitya Akademi. 2019-01-27. Retrieved 2019-01-27.
  17. "Jnanpith Laureates Official listings". Jnanpith Website. Archived from the original on 13 October 2007.
  18. ଛାଞ୍ଚ:Usurped
  19. "Padma Bhushan". Government of India. 2015. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved May 22, 2015.
  20. "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Archived from the original (PDF) on 15 October 2015. Retrieved 21 July 2015.
  21. "Commemorative and definitive stamps". postagestamps.gov.in. 2019-01-27. Archived from the original on 2019-04-03. Retrieved 2019-01-27.