କୁନ୍ଦନିକା କାପାଡିଆ
କୁନ୍ଦନିକା କାପାଡିଆ (୧୧ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୨୭ - ୩୦ ଏପ୍ରିଲ ୨୦୨୦) ଗୁଜରାଟର ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଔପନ୍ୟାସିକ, କାହାଣୀ ଲେଖକ ଏବଂ ପ୍ରବନ୍ଧକ ଥିଲେ ।
କୁନ୍ଦନିକା କାପାଡିଆ | |
|---|---|
.jpg) ନନ୍ଦିଗ୍ରାମ ଆଶ୍ରମରେ କାପାଡିଆ, ଜୁଲାଇ 2018 | |
| ଜନ୍ମ ଓ ଜନ୍ମସ୍ଥାନ | ୧୧ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୨୭ ଲିମ୍ବିଡ଼ି, ୱାଧୱାନ୍ ରାଜ୍ୟ, ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତ |
| ମୃତ୍ୟୁ | ୩୦ ଅପ୍ରେଲ ୨୦୨୦ (ବୟସ ୯୩) ଭାଲସାଦ ଜିଲ୍ଲା, ଗୁଜରାଟ, ଭାରତ |
| ବୃତ୍ତି | ଔପନ୍ୟାସିକ, କାହାଣୀ ଲେଖକ, ପ୍ରବନ୍ଧକ |
| ଭାଷା | ଗୁଜରାଟୀ ଭାଷା |
| ପୁରସ୍କାର | ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର (1985) |
| ଜୀବନସାଥୀ |
ମକରନ୍ଦ ଦାବେ
(m. ୧୯୬୮; died ପ୍ରକାଶନରେ ଅସୁବିଧା: ଅଜଣା ଚିହ୍ନ "୨" ।) |
ଜୀବନୀ
ସମ୍ପାଦନାକୁନ୍ଦନିକା କାପାଡିଆ ୧୧ ଜାନୁୟାରୀ ୧୯୨୭ ମସିହାରେ ଲିମ୍ବିଡ଼ିରେ (ବର୍ତ୍ତମାନ ଗୁଜରାଟର ସୁରେନ୍ଦ୍ରନଗର ଜିଲ୍ଲାରେ) ନରୋତ୍ତାମଦାସ କାପଡିଆଙ୍କ ଘରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସେ ଗୋଧ୍ରାରେ ନିଜର ପ୍ରାଥମିକ ଏବଂ ମାଧ୍ୟମିକ ଶିକ୍ଷା ସମାପ୍ତ କରିଥିଲେ । ସେ ୧୯୪୨ ମସିହାରେ ଜାତୀୟତାବାଦୀ ଭାରତ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଭାଗ ନେଇଥିଲେ । ୧୯୪୮ ମସିହାରେ, ସେ ବମ୍ବେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଭବନଗର ସମଲଦାସ କଲେଜରୁ ଇତିହାସ ଏବଂ ରାଜନୀତିରେ ବିଏ ସମାପ୍ତ କରିଥିଲେ । ସେ ମୁମ୍ବାଇ ସ୍କୁଲ ଅଫ୍ ଇକୋନୋମିକ୍ସରୁ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ରାଜନୀତିରେ ଏମଏ କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇପାରିନଥିଲେ । ସେ ୧୯୬୮ ମସିହାରେ ମୁମ୍ବାଇରେ ଗୁଜରାଟୀ କବି ମକରନ୍ଦ ଦାବେଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର କୌଣସି ସନ୍ତାନ ନଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କ ସହ ୧୯୮୫ ମସିହାରେ ଭାଲସାଦ ନିକଟ ଭାନକାଲ ଗ୍ରାମ ନିକଟରେ ଥିବା ଏକ ଆଶ୍ରମ ନନ୍ଦିଗ୍ରାମର ସହ-ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କ ନନ୍ଦିଗ୍ରାମ ସାଥୀମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଇଶାମା ନାମରେ ପରିଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ୟାତ୍ରିକ (୧୯୫୫–୧୯୫୭) ଏବଂ ନଭନୀତ (୧୯୬୨–୧୯୮୦) ପତ୍ରିକା ସମ୍ପାଦନା କରିଥିଲେ ।[୧][୨][୩][୪]
ସେ ୩୦ ଏପ୍ରିଲ ୨୦୨୦ ମସିହାରେ ଗୁଜରାଟର ଭଲସାଦ ଜିଲ୍ଲାର ଭାନକାଲ ଗ୍ରାମ ନିକଟସ୍ଥ ନନ୍ଦିଗ୍ରାମରେ ୯୩ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ ।[୫][୬]
କାର୍ଯ୍ୟ
ସମ୍ପାଦନାତାଙ୍କର କଲମର ନାମ ସ୍ନେହଧାନ ଥିଲା । ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଉପନ୍ୟାସ ପାରୋଧ ଥାଟା ପାହେଲା (୧୯୬୮) ଥିଲା, ପରେ ଅଗ୍ନିପିପାସା (୧୯୭୨) ନାମକ ଉପନ୍ୟାସ ଆସିଲା । ସେ ସତ୍ ପାଗାଲା ଆକ୍ସମା (ସେଭେନ୍ ଷ୍ଟେପ୍ସ ଇନ ଦି ସ୍କାଏ, ୧୯୮୪) ଲେଖିଥିଲେ, ଯାହା ତାଙ୍କୁ ସମାଲୋଚିତ କରିଥିଲା ଏବଂ ନାରୀବାଦକୁ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରୁଥିବା ତାଙ୍କର ସର୍ବୋତ୍ତମ ଉପନ୍ୟାସ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଇଥିଲା ।[୭]
ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ କାହାଣୀ ଥିଲା "ପ୍ରେମନା ଅଂସୁ", ଯାହା ତାଙ୍କୁ ଜନମଭୂମୀ ଖବରକାଗଜଦ୍ୱାରା ଆୟୋଜିତ ଏକ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କାହାଣୀ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ପୁରସ୍କାର ଜିତାଇଥିଲା । ଏହା ପରେ ସେ ଅଧିକ କାହାଣୀ ଲେଖିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । "ପ୍ରେମନା ଅଂସୁ" (୧୯୫୪) ତାଙ୍କ କାହାଣୀ ସଂଗ୍ରହ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ତାଙ୍କର ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ସଂଗ୍ରହଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ଭଦୁ ନେ ଭଦୁ ସୁନ୍ଦର (୧୯୬୮), କାଗଲନି ହୋଡି (୧୯୮), ଜାଭା ଦିଶୁ ତାମାନେ (୧୯୮୩) ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟ ଥାଭୁ (୧୯୯୦) । ତାଙ୍କର କାହାଣୀ ଦର୍ଶନ, ସଙ୍ଗୀତ ଏବଂ ପ୍ରକୃତି ଅନୁସନ୍ଧାନ କରେ । ତାଙ୍କର ମନୋନୀତ କାହାଣୀଗୁଡିକ କୁନ୍ଦନିକା କାପାଡିଆ ନି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାର୍ତ୍ତୋ (୧୯୮୭) ଭାବରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଧୁମକେତୁ, ସରତ ଚନ୍ଦ୍ର ଚଟ୍ଟୋପାଧ୍ୟାୟ, ରବୀନ୍ଦ୍ରନାଥ ଟାଗୋର, ସେକ୍ସପିୟର ଏବଂ ଇବସେନଙ୍କଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ପରମ ସାମିପେ (୧୯୮୨), ଜାରୁଖେ ଦିଭା (୨୦୦୧) ଏବଂ ଗୁଲାଲ ଆନେ ଗୁଞ୍ଜର ସମ୍ପାଦନା କରିଥିଲେ । ପରମ ସାମିପେ ତାଙ୍କର ଲୋକପ୍ରିୟ ପ୍ରାର୍ଥନା ସଂଗ୍ରହ ଥିଲା । ସେ ଲୌରା ଇନଗଲ୍ସ ୱାଇଲ୍ଡରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଭସନ୍ତ ଆଭସେ (୧୯୬୨) ଭାବରେ ଅନୁବାଦ କରିଥିଲେ ।
ପୁରସ୍କାର
ସମ୍ପାଦନାକାପଡିଆ ଗୁଜରାଟୀ ସାହିତ୍ୟ ପରିଷଦ ଏବଂ ଗୁଜରାଟ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀରୁ ଅନେକ ପୁରସ୍କାର ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ଚନ୍ଦ୍ର ତାରା ବିକାଶ ବାଦଲ ତାଙ୍କୁ ଗୁଜରାଟ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଜିତାଇଥିଲା । ସେ ୧୯୮୫ ମସିହାରେ ସତ୍ ପାଗାଲା ଆକ୍ସମା ପାଇଁ ଗୁଜରାଟୀ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲେ ।[୮] ସେ ୧୯୮୪ ମସିହାରେ ଧନଜୀ କାଞ୍ଜୀ ଗାନ୍ଧୀ ସୁଭର୍ନା ଚନ୍ଦ୍ରକ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।
ଆଧାର
ସମ୍ପାଦନା- ↑
- Brahmabhatt, Prasad (2010). અર્વાચીન ગુજરાતી સાહિત્યનો ઈતિહાસ - આધુનિક અને અનુઆધુનિક યુગ (History of Modern Gujarati Literature – Modern and Postmodern Era) (in ଗୁଜୁରାଟୀ). Ahmedabad: Parshwa Publication. pp. 252–255. ISBN 978-93-5108-247-7.
- "કુન્દનિકા કાપડિયા (Kundanika Kapadia)". Gujarati Sahitya Parishad (in ଗୁଜୁରାଟୀ). Retrieved 28 December 2016.
- Kartik Chandra Dutt (1999). Who's who of Indian Writers, 1999: A-M. Sahitya Akademi. p. 567. ISBN 978-81-260-0873-5.
- ↑ Susie J. Tharu; Ke Lalita (1993). Women Writing in India: The twentieth century. Feminist Press at CUNY. pp. 254–256. ISBN 978-1-55861-029-3.
- ↑ "Nandigram : A center for Service and Sadhana". Nandigram. Archived from the original on 24 September 2018. Retrieved 28 December 2016.
- ↑
- Neelam Kumar (1 January 2002). Our Favourite Indian Stories. Jaico Publishing House. p. 16. ISBN 978-81-7224-978-6.
- Jane Eldridge Miller (2002). Who's who in Contemporary Women's Writing. Psychology Press. pp. 165–166. ISBN 978-0-415-15981-4.
- ↑ "Gujarati author Kundanika Kapadia dies at 93". The Indian Express (in ଆମେରିକୀୟ ଇଂରାଜୀ). 30 April 2020. Retrieved 30 April 2020.
- ↑ Shukla, Rakeshkumar (30 April 2020). "'સાત પગલાં આકાશમાં' નામની પ્રસિદ્ધ ગુજરાતી કૃતિનાં લેખિકા કુંદનિકા કાપડિયાનું નંદીગ્રામ ખાતે નિધન". Divya Bhaskar (in ଗୁଜୁରାଟୀ). Retrieved 30 April 2020.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) - ↑
- Amar Nath Prasad (2004). New Lights on Indian Women Novelists in English. Sarup & Sons. p. 257. ISBN 978-81-7625-477-9.
- Mohan Lal (1992). Encyclopaedia of Indian Literature: Sasay to Zorgot. Sahitya Akademi. p. 3830. ISBN 978-81-260-1221-3.
- K. V. Surendran; A.R. Shukla (1 January 1999). "Kundanika Kapadia's Seven Steps in the Sky:A Voice in Argument". Indian Women Writers: Critical Perspectives. Sarup & Sons. pp. 171–175. ISBN 978-81-7625-072-6.
- ↑ "Sahitya Akademi Awards". Sahitya Akademi (in ଇଂରାଜୀ). Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 28 December 2016.