ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ

ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ (କନ୍ନଡ : ಶ್ರೀ ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯ, ସଂସ୍କୃତ : श्री मध्वाचार्य) (୧୨୩୮-୧୩୧୭) ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଭାରତୀୟ ଦାର୍ଶନିକ ଓ ଭକ୍ତି ଆନ୍ଦୋଳନର ଜଣେ ମୂଖ୍ୟ ପୁରୋଧା ଥିଲେ । ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ କର୍ଣ୍ଣାଟକର ଉଡୁପିଠାରେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ ନାମ ବାସୁଦେବ ଥିଲା।ମାଧବଚାର୍ଯ୍ୟ 13 ତମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଭାରତରେ କର୍ଣ୍ଣାଟକ ରାଜ୍ୟର ପଶ୍ଚିମ ଉପକୂଳରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ | କିଶୋର ଅବସ୍ଥାରେ ସେ ଏକାଦାଣ୍ଡି କ୍ରମର ବ୍ରହ୍ମା-ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଗୁରୁ ଅଚ୍ୟୁତପ୍ରକାଶରେ ଯୋଗ ଦେଇ ଏକ ସାନାସୀ ହୋଇଥିଲେ। ମାଧବ ହିନ୍ଦୁ ଦର୍ଶନର ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଉପନିଷଦ, ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମା ସୂତାର ଉପରେ ମନ୍ତବ୍ୟ ଲେଖିଥିଲେ ଏବଂ ସଂସ୍କୃତରେ ତିରିଶଟି କାର୍ଯ୍ୟଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନିତ କରାଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ଅନେକ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ମାଧବଚାର୍ଯ୍ୟ ନିଜକୁ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପୁତ୍ର ପବନ ଦେବତା ବାୟୁର ତୃତୀୟ ଅବତାର ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ। ତେଣୁ ସେ ନିଜକୁ ହନୁମାନ ବୋଲି କହିଥିଲେ,ମାଧବ ତାଙ୍କ ଜୀବନ କାଳରେ ଟେଣ୍ଟୁଲି ମଞ୍ଜିକୁ ସୁନା ମୁଦ୍ରାରେ ପରିଣତ କରିବା, ଚାରି ହଜାର ବନ୍ଧାକୋବି ଏବଂ ତିରିଶ ବଡ ହାଣ୍ଡି କ୍ଷୀର ଖାଇବା, ଲାଡିବା ଏବଂ ଡକାୟତ ଏବଂ ବଣୁଆ ଜନ୍ତୁ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଜିତିବା, ଗଙ୍ଗା ପାର ହେବା ଭଳି ଅନେକ ଚମତ୍କାର କରିଥିବା କୁହାଯାଉଛି। ପୋଷାକ ଓଦା, ଏବଂ ରାତିରେ କରିବା ସମୟରେ ଏକ ପାଠର ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରୁଥିବାବେଳେ ଦୀପ ଲିଭିବା ପରେ ତାଙ୍କ ବଡ ଆଙ୍ଗୁଠିର ନଖ ମାଧ୍ୟମରେ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରେ

ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ
ଜନ୍ମ	ବାସୁଦେବ ୧୨୩୮ ଖ୍ରୀ. ଉଡୁପି,କର୍ଣ୍ଣାଟକ
ମୃତ୍ୟୁ	୧୩୧୭ ଖ୍ରୀ.
ଗୁରୁ	ବେଦ ବ୍ୟାସ

ଆଧାର

1. Sabapathy Kulandran and Hendrik Kraemer (2004), Grace in Christianity and Hinduism, James Clarke, ISBN 978-0227172360, pages 177-179
2. ^ Jump up to:^{a b} Sharma 1962, p. 36-37.
3. ^ Bryant 2007, pp. 315, 358–361.
4. ^ Jump up to:^{a b} James Lochtefeld (2002), Madhva, The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 1: A–M, Rosen Publishing. ISBN 978-0823931798, page 396
5. ^ Jump up to:^{a b} Bryant 2007, pp. 12–13, 359–361.
6. ^ Jump up to:^{a b c d e} Stafford Betty (2010), Dvaita, Advaita, and Viśiṣṭādvaita: Contrasting Views of Mokṣa, Asian Philosophy: An International Journal of the Philosophical Traditions of the East, Volume 20, Issue 2, pages 215-224
7. ^ Jump up to:^{a b c d e} Dehsen 1999, p. 118.
8. ^ Sharma 2000, pp. 77–78.
9. ^ Jump up to:^{a b c d e f g h i} Jones & Ryan 2006, p. 266.
10. ^ Jump up to:^{a b c d e f g} Sharma 2000, pp. 79–80.
11. ^ Helmuth von Glasenapp: Madhva's Philosophie des Vishnu-Glaubens, Geistesströmungen des Ostens vol. 2, Bonn 1923, Einleitung (p. *3).
12. ^ Glasenapp: Madhva's Philosophie des Vishnu-Glaubens, Einleitung (p. *11-12).
13. ^ Stoker 2011, p. see Canonical Sources section.
14. ^ Sheridan 1991, pp. 117–118, Quote: "Madhva refers frequently to the fact that Vyasa was his guru, and that Madhva himself was the third avatara of Vayu after Hanuman and Bhima.. V Rao (2002), Living Traditions in Contemporary Contexts: The Madhva Matha of Udupi, Orient Blackswan, ISBN 978-8125022978, page 43-49
15. K Ray and T Srinivas (2012), Curried Cultures: Globalization, Food, and South Asia, University of California Press, ISBN 978-0520270121, pages 97-98
16. H. Chittaranjan (1993). Karnataka State Gazetteer: Dharwad District (including Gadag and Haveri Districts). Office of the Chief Editor, Karnataka Gazetteer. p. 123. Saint Padmanabha Tirtha was given deeksha by Madhvacharya himself to spread the Dwaita school of thought in northern Karnataka region. Since the Swamiji spread the Dwaita philosophy in the northern parts of Karnataka, the Mutt established there gained the name Uttaradi Mutt.