ଭି. ଗୀତା
ଭି. ଗୀତା ଜଣେ ଭାରତୀୟ ନାରୀବାଦୀ କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଯିଏ ଜାତି, ଲିଙ୍ଗ, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ନାଗରିକ ଅଧିକାର ସହ ଜଡ଼ିତ ବିଷୟ ଉପରେ ଲେଖନ୍ତି ।[୧][୨] ସେ ମାଡ୍ରାସ (ବର୍ତ୍ତମାନ ଚେନ୍ନାଇ ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା)ରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ତାମିଲନାଡୁରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଏନଜିଓଗୁଡ଼ିକର ପ୍ରକୃତି ଏବଂ ପ୍ରସାର ଉପରେ ଗବେଷଣା କରିଛନ୍ତି । ସେ ରାଜ୍ୟରେ ମହିଳା ଗୋଷ୍ଠୀର ଫେଡେରେସନ୍ ଗଠନ କରିବା ସହ ତାରା ପୁସ୍ତକTara Booksର ସମ୍ପାଦକ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି ।[୩] ଏହା ବ୍ୟତୀତ ସେ ପେରୁମାଲ ମୁରୁଗାନଙ୍କ ଦୁଇଟି ଉପନ୍ୟାସକୁ ଇଂରାଜୀରେ ଅନୁବାଦ କରିଛନ୍ତି ।[୪] ତାଙ୍କର ଅନୁସନ୍ଧାନ ଉପରେ ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ "ହିଂସା ମୋତେ ଏକ ଅନୁଭୂତି ଭାବରେ ଆଘାତ, ସ୍ପର୍ଶ, ପ୍ରେମ, ଭୟ, କ୍ଷୁଧା ଏବଂ ଲଜ୍ଜାର ଛକଗୁଡିକର ଏକ ବିନ୍ଦୁକୁ ପ୍ରତିପାଦିତ କରିବାକୁ ମନେ ହେଉଥିଲା । ଏହା ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନର ଦୁଃଖରେ, ଅଭ୍ୟାସଗତ ସ୍ୱର, ଅଙ୍ଗଭଙ୍ଗୀ ଏବଂ ସ୍ପର୍ଶରେ ଯେତିକି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା, ଯେପରି ଏହା ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ତଥା ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ହିଂସା କାର୍ଯ୍ୟରେ ହୋଇଥିଲା ।[୫]
ଭି. ଗୀତା | |
---|---|
ଜନ୍ମ | ତାମିଲନାଡୁ, ଭାରତ |
ଜାତୀୟତା | ଭାରତୀୟ |
ବୃତ୍ତି(ସମୂହ) | ଇତିହାସ, ସଂସ୍କୃତି ଓ ଲିଙ୍ଗ ଉପରେ ତାମିଲ ଏବଂ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ଲେଖିଥିବା ଲେଖକ |
ଶିକ୍ଷା
ସମ୍ପାଦନାଭି. ଗୀତା ତାମିଲନାଡୁ ଚେନ୍ନାଇର ଜଣେ ନାରୀବାଦୀ କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା, ଲେଖକ ତଥା ଐତିହାସିକ ଅଟନ୍ତି ।[୬] ସେ ମାଡ୍ରାସ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ କଲେଜ ଏବଂ ଆଇୱା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ କଲେଜ ସମୟରେ ରାଜନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ଜଡ଼ିତ ଥିଲେ । ବିଭିନ୍ନ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ସାହିତ୍ୟିକ ଷ୍ଟଲୱାର୍ଟ ମଧ୍ୟରେ ସେକ୍ସପିୟରଙ୍କ ରଚନା ତାଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲା । ଊନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର କାଳ୍ପନିକ ଲେଖକମାନେ ଜର୍ଜ ଏଲିଅଟ୍, ଲିଓ ଟୋଲଷ୍ଟୟ ଏବଂ ଜୋସେଫ କନରାଡ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ବୌଦ୍ଧିକ ବୁମଣାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛନ୍ତି । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ବଙ୍ଗଳା ଲେଖକ ସାବିତ୍ରୀ ରାୟ, ଐତିହାସିକ ଶୀଲା ରୋବୋଥାମ ଏବଂ ସମାଲୋଚକ ମାରିନା ୱାର୍ନର ଅନେକ ମହିଳା ଲେଖକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଖୁବ୍ କମ୍, ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟିକ ପ୍ରବୃତ୍ତିକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛନ୍ତି ।
ବୃତ୍ତି
ସମ୍ପାଦନା୧୯୮୮ ମସିହାରେ ଅଧ୍ୟୟନ ସମାପ୍ତ କରିବା ପରେ, ସେ ଦୁଇ ଦଶନ୍ଧିରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଧରି ମହିଳା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ, ଯେପରିକି ସେ ମହିଳା ଶ୍ରମିକ, କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଏବଂ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଅତିରିକ୍ତ ମୂର୍ତ୍ତୀ ବକ୍ତୃତା ଦେବାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଭାରତୀୟ ମହିଳା ଆନ୍ଦୋଳନରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ସେ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନେ ତାମିଲନାଡୁରେ ଏକ ସ୍ୱାଧୀନ ନାରୀବାଦୀ ପଦକ୍ଷେପ - ତାମିଲନାଡୁ ମହିଳା ସମନ୍ୱୟ କମିଟି (୧୯୯୦) ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାରେ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିଷୟ ମଧ୍ୟରେ, ସେ କମିଟି ରାଜ୍ୟ ସ୍ତରୀୟ ଆଲୋଚନା ଚକ୍ର, ଯେପରିକି ମହିଳାଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉଥିବା ହିଂସା (୧୯୯୨), ମହିଳା, ରାଜନୀତି ଏବଂ ସ୍ୱାଧୀନତା (୧୯୯୭) ଏବଂ ଗୁଜରାଟକୁ ମନେ ରଖିବା (୨୦୦୨) ଇତ୍ୟାଦି ଆୟୋଜନ କରିଥିଲେ । ଗୀତା ସ୍ନେହିଦି ନାମକ ଏକ ମହିଳା ଗୋଷ୍ଠୀର ଜଣେ ସକ୍ରିୟ ସଦସ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନେ ପରିବାରରେ ଦୁର୍ବ୍ୟବହାରର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲେ । ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ତାମିଲନାଡୁ ରାଜ୍ୟ ଆଇନ-ସହାୟତା ବୋର୍ଡ ସହିତ ମିଳିତ ଭାବରେ ୮ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଧରି ଚାଲିଥିଲା । ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମହିଳାଙ୍କ ସହ ଜଡ଼ିତ ବିଷୟ ଉପରେ ଲେଖା, ଶିକ୍ଷାଦାନ ଏବଂ ଅନୁସନ୍ଧାନରେ ନିୟୋଜିତ ଅଛନ୍ତି ।[୭] ୧୯୯୮ ରେ, ସେ ସମ୍ପାଦକୀୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଭାବରେ ତାରା ପୁସ୍ତକରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ପୁରାଣ ତଥା ଆଦିବାସୀ ତଥା ଲୋକ ପରମ୍ପରା ଉପରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କଳା ଏବଂ ସାହିତ୍ୟିକ ପ୍ରକଳ୍ପ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଥିଲେ ।
ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ପ୍ରକାଶନ
ସମ୍ପାଦନାସେ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ଲେଖା ଏବଂ ଅନୁବାଦ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ରହିଛନ୍ତି ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରିକା ଏବଂ ନ୍ୟୁଜ୍ ପୋର୍ଟାଲରେ ସକ୍ରିୟ ସହଯୋଗ କରୁଛନ୍ତି । ସେ ସାମାଜିକ ସ୍ୱୀକୃତିର ଧାରଣାକୁ ଆଲୋକିତ କରିଛନ୍ତି ଯେ, "ରାଜ୍ୟ କିପରି ଯୌନ ହିଂସାର ଶିକାର ହୋଇଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଅବମାନନା କରିବା ପାଇଁ ଆଇନର ଅପବ୍ୟବହାର କରେ ନାହିଁ ବରଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ବିସ୍ତୃତ କରିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରେ ।" ଲେଖକ ଯୁକ୍ତି କରିଛନ୍ତି ଯେ ଏହା କେବଳ ଉଭୟ ରାଜ୍ୟ ତଥା ନାଗରିକଙ୍କ ସାମୂହିକ ପ୍ରୟାସଦ୍ୱାରା ସମାଧାନ ହୋଇପାରିବ ।[୮]
ଆଧାର
ସମ୍ପାଦନା- ↑ "In conversation with V.Geetha, Editorial Director, Tara Books". Kamalan Travel. 17 July 2017. Archived from the original on 12 December 2018. Retrieved 26 May 2018.
- ↑ Geetha, V. "V.Geetha Profile". caravanmagazine.in. Archived from the original on 2 October 2018. Retrieved 26 May 2018.
- ↑ Eldrid Mageli (14 January 2014). Organising Women's Protest: A Study of Political Styles in Two South Indian Activist Groups. Routledge. pp. 16–. ISBN 978-1-136-79169-7.
- ↑ "V. Geetha". The Indian Express. Retrieved 2018-05-26.
- ↑ Deepti Priya Mehrotra (23 May 2003). Home Truths: Stories of Single Mothers. Penguin Books Limited. pp. 238–. ISBN 978-93-85890-37-6.
- ↑ "Class and Caste in Tamil Literature: An Interview with V. Geetha". தொழிலாளர் கூடம் (Thozhilalar koodam). 2016-04-22. Archived from the original on 2018-05-27. Retrieved 2018-05-26.
- ↑ Kītā, Va (1 March 2002). Gender (Theorizing Feminism). ISBN 978-8185604459.
- ↑ "Book Excerpt: Undoing Impunity – Speech After Sexual Violence By V. Geetha". Feminism in India. 2018-05-15. Retrieved 2018-05-26.