ତା ପ୍ରୋମ୍‍

କାମ୍ୱୋଡ଼ିଆର ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ମନ୍ଦିର

ତା ପ୍ରୋମ୍ ବା ତା-ପ୍ରୋମ୍ (ସ୍ଥାନୀୟ କ୍ଷ୍ମେର୍ ଭାଷାରେ ប្រាសាទតាព្រហ្ម (ଉଚ୍ଚାରଣ – ପ୍ରସତ୍ ତାପ୍ରୋମ୍), ଇଂରାଜୀରେ Ta Prohm) ହେଉଛି କାମ୍ବୋଡ଼ିଆର ସିଏମ୍ ରିପ୍ ପ୍ରାନ୍ତର ଅଂକୋର୍ ନିକଟସ୍ଥ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ମନ୍ଦିର । ଦ୍ୱାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷ କିମ୍ବା ତ୍ରୟୋଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ବାୟୋନ୍ ମନ୍ଦିରର ନିର୍ମାଣ ଶୈଳୀରେ ଏହି ମନ୍ଦିର ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ନିର୍ମାଣ କାଳରେ ଏହି ମନ୍ଦିରର ନାମ ସ୍ଥାନୀୟ କ୍ଷ୍ମେର୍ ଭାଷାରେ រាជវិហារ (ରାଜବିହାର) ଥିଲା । ଅଂକୋର୍ ଥୋମ୍‍ରୁ ପୂର୍ବ ଦିଗକୁ ପ୍ରାୟ ୧ କିଲୋମିଟର୍ ଦୂରରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ଅବସ୍ଥିତ । କ୍ଷ୍ମେର୍ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ରାଜା ସପ୍ତମ ଜୟବର୍ମନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଏହି ମନ୍ଦିରର ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା ।[୧]:125[୨]:388 ଏହାକୁ ମହାଯାନ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବିହାର ଓ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ନିମନ୍ତେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଥିଲା । ଅନ୍ୟ ଅଂକୋର୍ ମନ୍ଦିରଙ୍କ ତୁଳନାରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ବହୁ ବର୍ଷ ହେଲା ପ୍ରାୟ ସମାନ ସ୍ଥିତିରେ ରହିଛି । ଏଠାକାର ପରିବେଶ, ଭଗ୍ନାବଶେଷ ଉପରେ ବଢ଼ିଥିବା ପରଜୀବୀ ଗଛର ଶୋଭା, ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱରେ ରହିଥିବା ଜଙ୍ଗଲ ଯୋଗୁଁ ଏହା ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ଚିତ୍ର ଉତ୍ତୋଳନ ପାଇଁ ଉତ୍ତମ ସ୍ଥାନ । ୧୯୯୨ ମସିହାରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍‍କୁ UNESCO ବିଶ୍ୱ ଐତିହ୍ୟ ସ୍ଥଳର ମାନ୍ୟତା ମିଳିଥିଲା । ଅଂକୋର୍‍ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକପ୍ରିୟ ମନ୍ଦିର ପରିସର ମଧ୍ୟରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ଅନ୍ୟତମ । ଭାରତୀୟ ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ସଂସ୍ଥା (Archaeological Survey of India) ଏବଂ ଅପସରା (Authority for the Protection and Management of Angkor and the Region of Siem Reap) ମିଳିତ ଭାବେ ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ର ସଂରକ୍ଷଣ ଓ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଦାୟିତ୍ୱ ବହନ କରିଥାନ୍ତି ।[୩]

ତା ପ୍ରୋମ୍‍
ରାଜବିହାର ମନ୍ଦିର
ଟୁମ୍ବ୍ ରେଡର୍ ମନ୍ଦିର
ତା-ପ୍ରୋମ୍‍
ସମ୍ମୁଖ ପଟରୁ ତା ପ୍ରୋମ୍‍ ମନ୍ଦିର
Religion
ଅନୁବନ୍ଧଗୁଡ଼ିକହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ
Provinceସିଏମ୍ ରିପ୍
ଦେବାଦେବୀପ୍ରଜ୍ଞାପରମିତା
Location
ସ୍ଥାନଅଂକୋର୍
Countryକମ୍ବୋଡ଼ିଆ (ବା କମ୍ବୋଜ)
Lua error in ମଡ୍ୟୁଲ:Location_map at line 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Cambodia" does not exist.
ଭୌଗଳିକ ଅବସ୍ଥିତି13°26′06″N 103°53′21″E / 13.43500°N 103.88917°E / 13.43500; 103.88917
Architecture
Typeକ୍ଷ୍ମେର୍ ସ୍ଥାପତ୍ୟ ଶୈଳୀ
ଜୟବର୍ମନ (ସପ୍ତମ)
Completed୧୧୮୬ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ

ଇତିହାସ ସମ୍ପାଦନା

ନିର୍ମାଣ ଓ ପ୍ରସାରଣ ସମ୍ପାଦନା

ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୧୧୮୬ରେ ଜୟବର୍ମନ (ସପ୍ତମ) ରାଜପରିବାର ଓ ସର୍ବସାଧାରଣଙ୍କ ପାଇଁ ଅନେକ ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରଥମେ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିବା ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ "ରାଜବିହାର" (ଯାହା ଅଧୁନା ତା-ପ୍ରୋମ୍ ବା "ପୂର୍ବଜ (ପରମପିତା) ବ୍ରହ୍ମା" ନାମରେ ପରିଚିତ) ଅନ୍ୟତମ ଥିଲା । ମନ୍ଦିରର ଭିତ୍ତିପ୍ରସ୍ତରରୁ ଏହା ୧୧୮୬ ମସିହାରେ ସ୍ଥାପିତ ବୋଲି ଜଣାଯାଏ ।[୪]

ନିଜ ପରିବାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସପ୍ତମ ଜୟବର୍ମନ ରାଜବିହାରର ନିର୍ମାଣ କରାଇଥିଲେ । ମନ୍ଦିରର ମୁଖ୍ୟ ଆଧ୍ୟାତ୍ରୀ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିର ନାମ ପ୍ରଜ୍ଞାପରମିତା (ଜ୍ଞାନରୂପୀ ଦେବୀ) ଥିଲା, ଯାହା ଜୟବର୍ମନଙ୍କ ମାତାଙ୍କ ପରି ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ଉତ୍ତର ଓ ଦକ୍ଷିଣରେ କିଛି ଦୂରରେ ତୃତୀୟ ବନ୍ଧନୀରେ ନିର୍ମିତ ଦୁଇଟି ମନ୍ଦିର ରାଜାଙ୍କ ଗୁରୁ ଜୟମଙ୍ଗଳାର୍ଥ[୫]:174 ଓ ତାଙ୍କ ବଡ଼ ଭାଇଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସମର୍ପିତ ଥିଲା । ଏଠାକାର ଆଉ ଏକ ମନ୍ଦିର “ପ୍ରିହା ଖାନ୍” ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ର ପରିପୂରକ ବା ଯମଜ ମନ୍ଦିର ପରି । ସେହି ମନ୍ଦିରରେ କରୁଣାର ବୋଧିସତ୍ତ୍ୱ ଲୋକେଶ୍ୱରଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି ରହିଥିଲା ଯାହା ରାଜାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଅନୁକରଣ କରି ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା ।[୬]

ମନ୍ଦିରର ଭିତ୍ତିଶିଳାର ଅଭିଲେଖରୁ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ ମନ୍ଦିର ଆଖପାଖରେ ୧୨,୫୦୦ରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ବାସ କରୁଥିଲେ ଯେଉଁଥିରେ ୧୮ ଜଣ ମୁଖ୍ୟ ପୂଜକ ଏବଂ ୬୧୫ ନର୍ତ୍ତକୀ ଅନ୍ୟତମ । ମନ୍ଦିର ନିକଟରେ ରହିଥିବା ବିଭିନ୍ନ ଗ୍ରାମର ୮୦,୦୦୦ ଲୋକ ମନ୍ଦିର ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସେବା ଓ ଜିନିଷ ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିଲେ । ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ମନ୍ଦିରରେ ବିଭିନ୍ନ ଉତ୍ସରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ବହୁ ପରିମାଣର ଧନ, ସୁବର୍ଣ୍ଣ, ମୋତି, ରେଶମ ପ୍ରଭୃତି ଗଚ୍ଛିତ ଥିବା ବିଷୟ ଅଭିଲେଖରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଅଛି ।[୭] ଖ୍ରୀ.ଅ. ପଞ୍ଚଦଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଶ୍ରୀଇନ୍ଦ୍ରବର୍ମନ ରାଜାଥିବା ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିରରେ ଅତିରିକ୍ତ ଓ ନୂତନ ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଚାଲିଥିଲା ।

ପରିତ୍ୟକ୍ତ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ଏବଂ ପୁନରୁଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନା

 
ମନ୍ଦିରର ଦ୍ୱିତୀୟ ବନ୍ଧନୀ ମଧ୍ୟରେ ଏହାର ଭଗ୍ନ କାୟା ଉପରେ ମାଳିଯାଇଥିବା ଏକ ପରଜୀବୀ ଗଛର ଚେର
 
ମନ୍ଦିର କାନ୍ଥରେ ଖୋଦିତ ଚିତ୍ରରେ ଧ୍ୟାନମଗ୍ନା ମହିଳା

କ୍ଷ୍ମେର୍ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଅବସାନ ପରେ ୧୫ଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିର ପରିତ୍ୟକ୍ତ ହେଲା ଓ ବହୁ ଶତାବ୍ଦୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅବହେଳିତ ଅବସ୍ଥାରେ ପଡ଼ି ରହିଥିଲା । ୨୧ଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ “ସୁଦୂର ପ୍ରାଚ୍ୟ ଅଧ୍ୟୟନର ଫରାସୀ ବିଦ୍ୟାଳୟ (École française d'Extrême-Orient)” ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଓ ସଂରକ୍ଷଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କଲେ । ସେମାନେ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ସବୁଜିମା ଘେରା ତା-ପ୍ରୋମ୍‍କୁ ସେପରି ଅବସ୍ଥାରେ ରଖାଗଲେ ଏବଂ ଗଛ ପତ୍ର କାଟି ସଫା ନ କରିବା ଠିକ୍ ହେବ । ବିଶିଷ୍ଟ ଅଂକୋର୍ ଗବେଷକ ମୌରିସ୍ ଗ୍ଲେଜ୍‍ଙ୍କ ମତରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍‍କୁ ସେପରି ଛଡ଼ାଯିବାର କାରଣ ହେଲା ଏହା ଚାରିପଟେ ବଢ଼ି ଉଠିଥିବା ଜଙ୍ଗଲ ମନ୍ଦିରକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗ୍ରାସ କରିପାରିନାହିଁ ଏବଂ ମନ୍ଦିରଟି ଏହି ସବୁଜିମା ମଧ୍ୟରେ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ମିଳିତ ହୋଇ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୌରବର ସହିତ ଦଣ୍ଡାୟମାନ[୮] ତେବେ "ଅବହେଳା ପରି ପ୍ରତୀତ ହେଉଥିବା ଏପରି ଅବସ୍ଥା ଓ ପୃଷ୍ଠଭୂମି" ମଧ୍ୟରେ ମନ୍ଦିରକୁ ଭୁଷୁଡ଼ିବାରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ, ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟକୁ ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ଯିବା ପାଇଁ ଓ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପଦକ୍ଷେପ ନିଆଯାଇଛି ।[୬]

୨୦୧୩ ମସିହା ସୁଦ୍ଧା ଭାରତୀୟ ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ବିଭାଗ ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ବହୁ ଅଂଶର ପୁନରୁଦ୍ଧାର ଓ ସଂରକ୍ଷଣ କରିଅଛନ୍ତି ।[୩] ପ୍ରତିଦିନ ବହୁ ପର୍ଯ୍ୟଟକ ଦେଖିବାକୁ ଆସୁଥିବାରୁ କାଠନିର୍ମିତ ପଦଚାରଣ ପଥ, ଉଚ୍ଚ ପିଣ୍ଡା, ଲୌହ ଜାଲି ଆଦି ଲଗାଇ ଅଧିକ କ୍ଷତି ହେବାରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଇଛି ।

ସ୍ଥାନ ସମ୍ପାଦନା

 
ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିରର ନକସା ଓ ମୁଖ୍ୟ ଅଂଶ

ନକସା ସମ୍ପାଦନା

ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ ମନ୍ଦିରର ନକସା ସମତଳରେ ନିର୍ମିତ ଅନ୍ୟ କ୍ଷ୍ମେର୍ ମନ୍ଦିରର ନକସା ପରି । ଉଚ୍ଚତର ସ୍ତରରେ ମେରୁ ପର୍ବତ ପରି ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିବାର କ୍ଷ୍ମେର୍ ଶୈଳୀ ଏହି ମନ୍ଦିରରେ ନାହିଁ । ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିରରେ ୫ଟି ଆୟତାକାର ପାଚେରୀ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣକୁ ଘେରି ରହିଛନ୍ତି । ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷ୍ମେର୍ ମନ୍ଦିର ଭଳି ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ର ମୁଖ୍ୟ ଦ୍ୱାର ପୂର୍ବ ଦିଗକୁ ମୁହଁ କରିଛି । ୧୦୦୦ ମି. × ୬୫୦ ମି. ମାପର ବାହ୍ୟ ପାଚେରୀ ୬୫୦,୦୦୦ ବର୍ଗ ମିଟର୍ କ୍ଷେତ୍ରଫଳ ମଧ୍ୟରେ ପୂର୍ବେ ବହୁ ଲୋକ ବସବାସ କରୁଥିବେ ଯାହା ଅଧୁନା ଅରଣ୍ୟାବୃତ । ପ୍ରତି ଦିଗରୁ ପ୍ରବେଶ ସ୍ଥାନ ଉପରେ ଏକ ଗୋପୁର ରହିଛି । କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ କେବଳ ପୂର୍ବ ଓ ପଶ୍ଚିମ ପଟରୁ ପ୍ରବେଶର ଅନୁମତି ରହିଛି । ୧୩ଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ଗୋପୁରମାନଙ୍କରେ ବାୟୋନ୍ ମନ୍ଦିର ପରି ମୁଖବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରସ୍ତରସ୍ତମ୍ଭ ଲଗାଯାଇଥିଲା ଯେଉଁଥିରୁ କିଛି ଏବେ ଭଗ୍ନାବସ୍ଥାରେ ରହିଛି । ଏକଦା ମନ୍ଦିରର ତୃତୀୟ ଓ ଚତୁର୍ଥ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଖାଇ ରହିଥିଲା । ୨ଟି ଖାଇ ଦେଖି କିଛି ଐତିହାସିକ ମତ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ହେଉଛି ଏଠାରେ ପୂର୍ବରୁ ରହିଥିବା ଅଧିକ ପ୍ରାଚୀନ ଆଉ ଏକ ବୌଦ୍ଧ ମନ୍ଦିରର ପ୍ରସାରିତ ଶାଖା ।[୯]

ଭିତର ପଟର ତିନୋଟି ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଗ୍ୟାଲେରି ବା ଅଗଣା ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ପ୍ରଥମ ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ପାଚେରୀର ଚାରି ବିନ୍ଦୁରେ କୋଣ-ମନ୍ଦିର (Quincunx) ରହିଛି । ମନ୍ଦିରର ସୁରକ୍ଷା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନେ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟକୁ ବୁଲାଣିଆ ରାସ୍ତାରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି, ତେଣୁ ମନ୍ଦିରର ପ୍ରକୃତ ନକସା ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କୁ ଭ୍ରମରେ ପକାଇପାରେ । ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ଥିବା ଅନେକ ଛୋଟ ବଡ଼ ନିର୍ମାଣ ଓ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ମନ୍ଦିରର ପ୍ରସାରଣ ସମୟର । ପ୍ରଥମ ଓ ତୃତୀୟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ କୋଣରେ ଥିବା ପୁସ୍ତକାଳୟ, ତୃତୀୟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ଉତ୍ତର ଓ ଦକ୍ଷିଣରେ ଥିବା ମନ୍ଦିର, ପୂର୍ବ ପଟର ତୃତୀୟ ଓ ଚତୁର୍ଥ ଗୋପୁର ମଧ୍ୟରେ ରହିଥିବା ନର୍ତ୍ତକୀ ଗ୍ୟାଲେରି, ପୂର୍ବ ପଟର ଚତୁର୍ଥ ଗୋପୁରର ପୂର୍ବକୁ ରହିଥିବା ଅଗ୍ନିଗୃହ ଇତ୍ୟାଦି ଏହି ସବୁ ଅତିରିକ୍ତ ନିର୍ମାଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ।

କଳା ସମ୍ପାଦନା

 
ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିରର ଏକ ପ୍ରସ୍ତର କଳା
 
ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ର ଏହି ପ୍ରସ୍ତର କଳା ଷ୍ଟେଗୋସରସ୍ ନାମକ ଡାଇନାସୋର୍ ପ୍ରଜାତି ପରି ଦେଖାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ବିଶେଷଜ୍ଞମାନଙ୍କ ଅନୁସାରେ ପତ୍ରର ପୃଷ୍ଠଭୂମିରେ ଏକ ଗଣ୍ଡା ବା ବାରହା ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିବା ଏଥିରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହୋଇଛି ।

ଅଂକୋର୍ ୱାଟ୍ ବା ଅଂକୋର୍ ଥୋମ୍ ତୁଳନାରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ ମନ୍ଦିରରେ ଅନେକ ପ୍ରସ୍ତରଖୋଦିତ ମୂର୍ତ୍ତି ନାହିଁ । ସପ୍ତମ ଜୟବର୍ମନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ହିନ୍ଦୁ ମୂର୍ତ୍ତି ଉପାସକମାନେ ମୂଳ ବୌଦ୍ଧ ମୂର୍ତ୍ତିମାନଙ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରିଦେଇଥିବେ ଯାହା ତା-ପ୍ରୋମ୍‍‍ଠାରେ କମ୍ ମୂର୍ତ୍ତି ରହିଥିବାର ଏକ କାରଣ ହୋଇପାରେ । ଶିଳାମୂର୍ତ୍ତି ମାଧ୍ୟମରେ ବୌଦ୍ଧ ପୌରାଣିକ କଥାର କିଛି ବର୍ଣ୍ଣନା ଏବେ ମଧ୍ୟ ଜୀବିତ ଅଛି । ଅବକ୍ଷୟପ୍ରାପ୍ତ ଏକ ଶିଳାମୂର୍ତ୍ତିରେ ନିଜ ପିତାଙ୍କ ରାଜ ମହଲକୁ ସିଦ୍ଧାର୍ଥ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧ ହେବା ଅଭିମୁଖେ "ମହା ଯାତ୍ରା" କରିବାର କାହାଣୀ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ।[୧୦] ମନ୍ଦିରର ଅନ୍ୟ ସବୁ ଖୋଦିତ ମୂର୍ତ୍ତିରେ ଅପସରା, ଦେବତା, ଧ୍ୟାନମଗ୍ନ ସାଧୁ ଓ ବୌଦ୍ଧ ଭିକ୍ଷୁ ତଥା ଦ୍ୱାରପାଳ ଇତ୍ୟାଦିଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ ।

ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ଓ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ଗଛ ସମ୍ପାଦନା

ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିରର ଭଗ୍ନାବଶେଷ ଉପରେ ବଢ଼ି ଉଠିଥିବା ବୃକ୍ଷମାନେ ବୋଧହୁଏ ଏହି ମନ୍ଦିରର ବିଶେଷ ଶୋଭା ଏବଂ ଏହି ବିଶେଷତ୍ୱ ଯୋଗୁଁ ଲେଖକମାନେ ରହସ୍ୟମୟୀ ମନ୍ଦିରର ଅନ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନା ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି ।[୬] ଏହି ଗଛମାନଙ୍କ ପ୍ରଜାତି ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ତଥ୍ୟରେ ମତାନ୍ତର ରହିଛି, କିନ୍ତୁ ଉଚ୍ଚା ଗଛଟି ଧଳା ଶିମିଳି (Ceiba pentandra) ଟେଟ୍ରାମେଲିସ୍ ନ୍ୟୁଡିଫ୍ଲୋରା (Tetrameles nudiflora)[୧୧] ଓ ସାନ ଗଛଟି ପରଜୀବୀ ଡିମିରି (Ficus gibbosa).[୧୨] ବା ସୁନେଲି ସେଓ (Diospyros decandra)[୧୧] ହୋଇପାରେ । ଅଂକୋର୍ ବିଶାରଦ ମୌରିସ୍ ଗ୍ଲେଜ୍ ଲେଖନ୍ତି ସବୁଜିମାର ପୃଷ୍ଠଭୂମିରେ ଧଳା ଶିମିଳି ଗଛଟି ଗଗନମୁଖୀ ହୋଇ ବଢ଼ିଯାଇଛି ଓ ଲୁଗା ପରି ବାହାରିଥିବା ତାହାର ଚେର ସରୀସୃପ ପରି ଭଗ୍ନାବଶେଷକୁ ଗୁଡ଼େଇ ରଖିଛି ।

ଲୋକପ୍ରିୟ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ତା-ପ୍ରୋମ୍ ସମ୍ପାଦନା

ଲାରା କ୍ରଫ୍ଟ : ଟୁମ୍ବ୍ ରେଡର୍ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର କିଛି ଅଂଶ ଏହି ମନ୍ଦିରର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ଅଂକୋରର ବହୁ ମନ୍ଦିର ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଥିଲେ । ଅନ୍ୟ ସବୁ ମନ୍ଦିରର ଚିତ୍ରକୁ ଅଳ୍ପ ବହୁତ ବଦଳାଇ ଦେଖାଯାଇଥିବା ବେଳେ ତା-ପ୍ରୋମ୍‍ର ରହସ୍ୟମୟୀ ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ଅଧିକାଂଶ ଚିତ୍ରକୁ ଯଥାବତ ରଖାଯାଇଥିଲା ।

ତା-ପ୍ରୋମ୍ ମନ୍ଦିରର ଏକ କମ୍ୟୁଟର ରୂପାନ୍ତରିତ ଚିତ୍ରକୁ କ୍ରିଡ୍ ନାମକ ରକ୍ ବ୍ୟାଣ୍ଡର ତୃତୀୟ ଆଲବମ୍ ୱିଦର୍ଡ୍‍ର ଏକ ପୁସ୍ତିକାରେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥିଲା ।

ଚିତ୍ର ଗ୍ୟାଲେରି ସମ୍ପାଦନା

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ଆଧାର ସମ୍ପାଦନା

  1. Higham, C., 2001, The Civilization of Angkor, London: Weidenfeld & Nicolson, ISBN 9781842125847
  2. Higham, C., 2014, Early Mainland Southeast Asia, Bangkok: River Books Co., Ltd., ISBN 9786167339443
  3. ୩.୦ ୩.୧ http://www.thehindu.com/arts/history-and-culture/article3700248.ece
  4. Glaize, p.143. For the text of the foundational stele and its translation into French, see Coèdes, "La stèle de Ta-Prohm."
  5. Coedès, George (1968). Walter F. Vella (ed.). The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  6. ୬.୦ ୬.୧ ୬.୨ Freeman and Jacques, p.136.
  7. Glaize, p.143.
  8. Glaize, p.141.
  9. Jacques, Claude (2008). "Chapter 1: Moats and Enclosure Walls of the Khmer Temples". In Bacus, Elisabeth A; Glover, Ian; Sharrock, Peter D; Guy, John; Pigott, Vincent C (eds.). Interpreting Southeast Asia's past: monument, image and text : selected papers from the 10th International Conference of the European Association of Southeast Asian Archaeologists. Singapore: NUS Press. pp. 3–8. ISBN 9789971694050.
  10. Glaize, p.145.
  11. ୧୧.୦ ୧୧.୧ Dehra Dun, "ASI to conserve trees at Cambodian temple", 13 June 2008, The Tribune, Chandigarh, India, accessed 2009-05-09
  12. Freeman and Jacques, p.137.

ପୁସ୍ତକ ଆଧାର ସମ୍ପାଦନା

  • Albanese, Marilia (2006). The Treasures of Angkor (Paperback). Vercelli: White Star Publishers. ISBN 88-544-0117-X.
  • Coèdes, George. "La stèle de Ta-Prohm," in Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient, Vol.6, No.1-2 (1906), pp. 44–86. This article, written in French by Angkor-scholar Coedes, gives the original text of the foundational stele at Ta Prohm, as well as a French translation of the text. The article is available online at gallica.bnf.fr, the website for the Bibliothèque nationale de France.
  • Freeman, Michael and Jacques, Claude. Ancient Angkor. River Books, 1999. ISBN 0-8348-0426-3.
  • Glaize, Maurice. The Monuments of the Angkor Group. Revised 1993 and published online at theangkorguide.com.
  • Jessup, Helen Ibbitson; Brukoff, Barry (2011). Temples of Cambodia - The Heart of Angkor (Hardback). Bangkok: River Books. ISBN 978-616-7339-10-8.
  • Rooney, Dawn. Angkor: An Introduction to the Temples. Odyssey Publications 3rd edition 1999. ISBN 962-217-601-1.