|
}}
'''ପରଶୁରାମ''' ([[ସଂସ୍କୃତ]]: परशुराम, [[IAST]]: Paraśurāma, ଜଣେ ପରଶୁଧାରୀ ରାମ) [[ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ]]ରେ [[ବିଷ୍ଣୁ]]ଙ୍କର [[ଦଶାବତାର|ଷଷ୍ଠ ଅବତାର]] । ପୁରାଣ ଅନୁସାରେ ସେ ଜଣେ ଚିରଞ୍ଜୀବୀ ଓ ସେ [[କଳି ଯୁଗ]] ଶେଷରେ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଦଶମ ଏବଂ ଶେଷ ଅବତାର [[କଳ୍କୀ]]ଙ୍କର ଗୁରୁ ଭାବେ ଅବତରିବେ । ସେ ଆକ୍ରମଣ, ଯୁଦ୍ଧ ଓ ବୀରତ୍ୱ ପ୍ରଦର୍ଶନ ସହ ଶାନ୍ତି, ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଭଳି ଅନେକ ଗୁଣ ଧାରଣ କରିଥିଲେ । ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଅନ୍ୟ ଅବତାର ପରି ତାଙ୍କୁ ଏକ ସମୟରେ ପୃଥିବୀରେ ଅତ୍ୟଧିକ ମନ୍ଦ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା ପରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବା ପାଇଁ ଆଗରୁ ଜଣାଯାଇଥିଲା । ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଓ ଶକ୍ତି ସହିତ [[କ୍ଷତ୍ରିୟ]]ମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଶକ୍ତି ଅପବ୍ୟବହାର କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା ଓ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରାଶକ୍ତିଦ୍ୱାରା ଯାହା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଥିଲା ତାକୁ ଜୋର କରି ନେବା ସହିତ ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା । ପରଶୁରାମ ଏହି କ୍ଷତ୍ରୀୟ ଯୋଦ୍ଧାମାନଙ୍କୁ ଧ୍ୱଂସ କରି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ସନ୍ତୁଳନକୁ ସମତୁଲ କରନ୍ତି । ପରଶୁରାମ [[ଭୀଷ୍ମ]], [[ଦ୍ରୋଣାଚାର୍ଯ୍ୟ]] ଏବଂ [[କର୍ଣ୍ଣ]] ଆଦିଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଗୁରୁ ।<ref name="JonesRyan2006p324">{{cite book|author1=Constance Jones|url=https://books.google.com/books?id=OgMmceadQ3gC|title=Encyclopedia of Hinduism|author2=James D. Ryan|publisher=Infobase Publishing|year=2006|isbn=978-0-8160-7564-5|page=324}}</ref><ref name="Lochtefeld2002p500">{{cite book|author=James G. Lochtefeld|url=https://archive.org/details/illustratedencyc0000loch|title=The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: N-Z|publisher=The Rosen Publishing Group|year=2002|isbn=978-0-8239-3180-4|pages=[https://archive.org/details/illustratedencyc0000loch/page/500 500]–501|url-access=registration}}</ref>
ତାଙ୍କୁ କିଛି ହିନ୍ଦୁ ପୁରାଣରେ ରାମ ଯମଦଗ୍ନି, ରାମ ଭାର୍ଗବ ଏବଂ ବୀରରାମ ନାମରେ ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି ।<ref name="Leslie2014p66"/>
==କିମ୍ବଦନ୍ତୀ==
ହିନ୍ଦୁ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁଯାୟୀ, ପରଶୁରାମ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଋଷି ଯମଦଗ୍ନି ଏବଂ ତାଙ୍କ କ୍ଷତ୍ରିୟ ପତ୍ନୀ ରେଣୁକାଙ୍କ ଏକ କୁଡ଼ିଆରେ ରହୁଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶର ଇନ୍ଦୋରର ଜନପାଭ ପାହାଡ ଉପରେ ଅଛି ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ। [5] [6] ପାହାଡ ଉପରେ ଏକ ଶିବ ମନ୍ଦିର ଅଛି ଯେଉଁଠାରେ ପରଶୁରାମ ଭଗବାନ ଶିବଙ୍କୁ ପୂଜା କରିଥିବାର ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ, ଆଶ୍ରମ (ଆବି) ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନାମରେ ଯମଦଗ୍ନି ଆଶ୍ରମ ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା । ଏହି ଜାଗାରେ ଏକ ପୋଖରୀ ମଧ୍ୟ ଅଛି ଯାହା ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରାସରକାରଙ୍କଦ୍ୱାରା ପୁନରୁଦ୍ଧାର କରାଯାଉଛି । ସେମାନଙ୍କର ସୁରଭି (ଗାଈ କାମଧେନୁଙ୍କ କନ୍ୟା) ନାମକ ଏକ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଗାଈ ଥିଲା ଯାହା ସେମାନେ ଯାହା ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ ସେ ତାହା ପୂରଣ କରୁଥିଲେ । କାର୍ତ୍ତବୀର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଜୁନ ନାମକ ଜଣେ ରାଜା ଏହା ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ପରେ ଉକ୍ତ ଗାଭୀକୁ ନେବାକୁ ଚାହିଁଲେ । ସେ ଯମଦଗ୍ନିଙ୍କଠାରେ ନିଜର ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କଲେ, କିନ୍ତୁ,ଋଷି ମନା କରିଦେଲେ । ପରଶୁରାମ କୁଟୀରଠାରୁ ଦୂରରେ ଥିବାବେଳେ ରାଜା ଏହାକୁ ବଳପୂର୍ବକ ନେଇଗଲେ। ପରଶୁରାମ ଏହି ଘଟଣା ଜାଣିବା ପରେ କ୍ରୋଧିତ ହେଲେ । ହାତରେ କୁରାଢ଼ି ଧରି ସେ ରାଜାଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ଓ ଯୁଦ୍ଧକରି ପରଶୁରାମ ରାଜାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲେ। କ୍ଷେତ୍ରିୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ଏବଂ ସେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପ୍ରତିପକ୍ଷଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲେ ।
କିଛି କିମ୍ବଦନ୍ତୀରେ, ତାଙ୍କର ବିଜୟପୂର୍ବକ ଯୁଦ୍ଧ ଅଭିଯାନ ପରେ, ପରଶୁରାମା ସୁରଭି ଗାଈ ସହିତ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରି ଆସିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ। ଋଷି ପରଶୁରାମଙ୍କୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ତାଗିଦ୍ କରି କହିଲେ ଯେ, ଜଣେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। ତୀର୍ଥଯାତ୍ରାରେ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପାପର କ୍ଷମା କରିବାକୁ ସେ କହିଛନ୍ତି। ପରଶୁରାମ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରାରୁ ଫେରିବା ପରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ସେ ଦୂରରେ ଥିବାବେଳେ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବାକୁ ଚାହୁଁଥିବା କ୍ଷେତ୍ରିୟମାନେ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ। ପରଶୁରାମ ପୁନର୍ବାର କୁରାଢ଼ି ଉଠାଇ ପ୍ରତିଶୋଧରେ ଅନେକ ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲେ। ଶେଷରେ, ସେ ଅସ୍ତ୍ର ଛାଡି ତପସ୍ୱୀ ଜୀବନ ଗ୍ରହଣ କଲେ ।
କନ୍ନଡ଼ ଲୋକନୃତ୍ୟରେ, ବିଶେଷକରି ଦେବଦାସଙ୍କ ଦ୍ୱାରାଦେବଦାସଙ୍କଦ୍ୱାରା ଗାନ କରାଯାଇଥିବା ଭକ୍ତି ଗୀତରେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରାୟତ ୟେଲାମାର ପୁତ୍ର ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।
==ପର୍ଶୁରାମ ଏବଂ ପଶ୍ଚିମ ଉପକୂଳର ଉତ୍ପତ୍ତି (କୋଙ୍କଣ)==
ଭୌଗୋଳିକ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ପଶ୍ଚିମ ଉପକୂଳର ଉତ୍ପତ୍ତି ସମ୍ୱନ୍ଧରେ ଏକ ଜନଶୃତି ରହିଅଛି | କିମ୍ବଦନ୍ତୀରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ରହିଛି ଯେ, ସମୁଦ୍ରରୁ ପଶ୍ଚିମ ଉପକୂଳର ଉତ୍ପତ୍ତି ପର୍ଶୁରାମଙ୍କ ଦ୍ୱାରାପର୍ଶୁରାମଙ୍କଦ୍ୱାରା ହୋଇଛି । ମହାବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଅବତାର ପର୍ଶୁରାମ ତାଙ୍କ ଅସ୍ତ୍ର କୁରାଢ଼ୀକୁ ସମୁଦ୍ରରେ ଫିଙ୍ଗିଥିଲେ। ଫଳସ୍ୱରୂପ, ପଶ୍ଚିମ ଉପକୂଳର ଭୂମି ସମୁଦ୍ରରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଲା । ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରୁ ସେ କୁରାଢ଼ୀ ନିକ୍ଷେପ କରିଥିଲେ(କିମ୍ବା ତୀର ନିକ୍ଷେପ କରିଥିଲେ), ତାହା ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ନାଶିକ୍ ଜିଲ୍ଲାର ବାଗଲାନ୍ ତାଲୁକାରେ ଥିବା ସାଲହର୍ ଦୁର୍ଗ (ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ଦ୍ୱିତୀୟ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଶିଖର ଏବଂ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଦୁର୍ଗ) ଉପରେ ଅଛି। ପର୍ଶୁରାମଙ୍କୁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଏହି ଦୁର୍ଗର ଶିଖରରେ ଏକ ମନ୍ଦିର ଅଛି ଏବଂ ପଥରରେ ପାଦ ଛାପ ସାଧାରଣ ମଣିଷଠାରୁ ୪ ଗୁଣ ଅଧିକ । ଏହି ଦୁର୍ଗର ନିମ୍ନରେ ଥିବା ମାଳଭୂମି ଉପରେ ପର୍ଶୁରାମଙ୍କ ମାତା [[ରେଣୁକା]]ଙ୍କର ଏକ ମନ୍ଦିର ଅଛି ଏବଂ ଏକ ବଡ଼ ପୋଖରୀ କୂଳରେ ଯଜ୍ଞକୁଣ୍ଡ ସହିତ ଶାମିଆନା(ଛାଉଣୀ)କୁ ଖମ୍ବ ସହିତ ବାନ୍ଧିବା ପାଇଁ ଗର୍ତ୍ତସବୁ ରହିଛି | ବର୍ତ୍ତମାନର ଗୋଆ (କିମ୍ବା ଗୋମନ୍ତକ), ଯାହାକି କୋଙ୍କଣର ଏକ ଅଂଶ, ଦକ୍ଷିଣ ଗୋଆ ଜିଲ୍ଲାର କାନାକୋନାରେ ପ୍ରଭୁ ପର୍ଶୁରାମଙ୍କୁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଏକ ମନ୍ଦିର ଅଛି | [14] [15] [16]
==ଗ୍ରନ୍ଥ==
*ଦେବୀ ଭଗବତ ପୁରାଣର ଷଷ୍ଠ ଅଧ୍ୟାୟରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ହୋଇଛି ଯେ, ତୀବ୍ର ଆଲୋକ ବିଚ୍ଛୁରଣ ସହିତ ସେ ଜଙ୍ଘରୁ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ ଯାହା ସମସ୍ତ ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କୁ ଅନ୍ଧ କରିଦେଇଥିଲା, ଯେଉଁମାନେ ତା’ପରେ ସେମାନଙ୍କର ମନ୍ଦକାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଅନୁତାପ କଲେ ଏବଂ ନୈତିକ ଜୀବନଯାପନ କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଲେ, ସେମାନେ ତାଙ୍କର ପୁନର୍ବାର ଦୃଷ୍ଟିଶକ୍ତି ଫେରିପାଇଲେ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବର ପ୍ରଦାନ କଲେ ।
*ବାୟୁ ପୁରାଣର ଦ୍ୱିତୀୟ ଅଧ୍ୟାୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ହୋଇଛି ଯେ, ମାତା ରେଣୁକା ଉଭୟ ରୁଦ୍ର (ଶିବ) ଏବଂ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଯଜ୍ଞଭୋଗ(ଚରୁଅନ୍ନ) ଖାଇବା ପରେ ପର୍ଶୁରାମଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହା ତାଙ୍କୁ କ୍ଷତ୍ରିୟ ଏବଂ ବ୍ରାହ୍ମଣର ଦ୍ୱୈତ୍ୟ ସ୍ୱଭାବ ଦେଇଥିଲା ।
ମହାଭାରତରେ ପର୍ଶୁରାମଙ୍କୁ କ୍ରୁଦ୍ଧ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି, ଯିଏ କୁରାଢ଼ୀ ଦ୍ୱାରାକୁରାଢ଼ୀଦ୍ୱାରା ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ କ୍ଷତ୍ରିୟ ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ କାରଣ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷମତାର ଅପବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲେ। ଅନ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥରେ,ପିତା ଋଷି ଜମଦଗ୍ନିଙ୍କ ଆଦେଶ ପାଳନ କରିବାକୁ ଯାଇ ସେ ନିଜ ମାତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ କାରଣ ଋଷି [[ଜମଦଗ୍ନି]] ପର୍ଶୁରାମଙ୍କର ପିତାମାତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଭକ୍ତିର ପରୀକ୍ଷା ନେଇଥିଲେ । [20] [9] ପର୍ଶୁରାମ ତାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଆଦେଶ ପାଳନ କରିବା ପରେ, ତାଙ୍କ ପିତା ତାଙ୍କୁ ଏକ ବର ମାଗିବାକୁ କହିଲେ। ପର୍ଶୁରାମ ପିତାଙ୍କୁ ନିଜମାତାଙ୍କୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ କରିବାକୁ ବର ମାଗିଥିଲେ। ମାତୃହତ୍ୟା ପରି ନିଷ୍ଠୁର କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ହୃଦୟ ଦୁଃଖରେ ଭରିଗଲା, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଅନୁତପ୍ତ ଓ ପାପର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କଲେ। ତାଙ୍କ ମା ପୁନର୍ବାର ଜୀବନ ଫେରିପାଇବା ପରେ, ସେ କୁରାଢ଼ୀରେ ଲାଗିଥିବା ରକ୍ତଦାଗକୁ ସଫା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ କୁରାଢ଼ୀରେ ଲାଗିଥିବା ବୁନ୍ଦାଏ ରକ୍ତଦାଗ ସଫା କରିବାରେ ଅସମର୍ଥ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ନଦୀରେ ରକ୍ତବୁନ୍ଦା ସଫା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ । ଏହାପରେ ସେ ଭାରତର ଦକ୍ଷିଣ ଆଡକୁ ଯାଇ କୁରାଢ଼ୀକୁ ବିଭିନ୍ନ ପବିତ୍ର ନଦୀରେ ସଫା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲେ, ପରିଶେଷରେ ସେ କର୍ଣ୍ଣାଟକର ଶିମୋଗା ସ୍ଥିତ ତିର୍ଥହାଲୀ ଗ୍ରାମରେ ପହଞ୍ଚି ପବିତ୍ର ନଦୀ [[ତୁଙ୍ଗା]]ରେ କୁରାଢ଼ୀକୁ ସଫା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ଏବଂ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା କୁରାଢ଼ୀ ସଫା ହୋଇଗଲା । ପବିତ୍ର ନଦୀ ତୁଙ୍ଗାର ସମ୍ମାନାର୍ଥେ ସେ ଏକ ଶିବ ଲିଙ୍ଗ ନିର୍ମାଣ କରି ପୂଜା କଲେ ଏବଂ ଏହି ମନ୍ଦିରର ନାମ ରମେଶ୍ୱରା ମନ୍ଦିର ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଯେଉଁଠାରେ ଭଗବାନ ପର୍ଶୁରାମା କୁରାଢ଼ୀ ସଫା କରିଥିଲେ ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ରାମକୁଣ୍ଡା କୁହାଯାଏ |
ସେ ମହାଭାରତରେ ଭୀଷ୍ମ (ଅଧ୍ୟାୟ 5.178), ଦ୍ରୋଣା (ଅଧ୍ୟାୟ 1.121) ଏବଂ କର୍ଣ୍ଣ (ଅଧ୍ୟାୟ 3.286) ର ଗୁରୁ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା, ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଶିଖାଇବା ଏବଂ ଯୁଦ୍ଧର ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ପ୍ରମୁଖ ଯୋଦ୍ଧାମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଭଳି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି। [21] [22] [ ଟିପ୍ପଣୀ 3]
କେରଳର ଲୋକ ସାହିତ୍ୟରେ ସେ କେରଳ ଭୂଖଣ୍ଡର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା, ଯିଏ ଏହାକୁ ସମୁଦ୍ରରୁ ଉତ୍ଥାପନ କରି ସେଠାରେ ଏକ ହିନ୍ଦୁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ। ସେ କେତେକ ହିନ୍ଦୁ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ରାମ ଜମଦାଗ୍ନି ଏବଂ ରାମ ଭାର୍ଗବ ନାମରେ ମଧ୍ୟ ଜଣାଶୁଣା । ଭଗବତ ପୁରାଣର ଅଧ୍ୟାୟ 2.3.47 ଅନୁଯାୟୀ ପର୍ଶୁରାମ ମହେନ୍ଦ୍ର ପର୍ବତକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିଥିଲେ । ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଏକମାତ୍ର ବିଷ୍ଣୁ ଅବତାର ଯିଏ କେବେ ବି ମୃତ୍ୟୁପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏନାହିଁ, ଅଣାକାର ବିଷ୍ଣୁସ୍ୱରୂପକୁ ଫେରି ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ଧ୍ୟାନରେ ନିମଗ୍ନ ଅଛନ୍ତି । ଆହୁରି ମଧ୍ୟ, ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଏକମାତ୍ର ବିଷ୍ଣୁ ଅବତାର ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ବିଷ୍ଣୁ ଅବତାର ରାମ ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହିତ ଯଥାକ୍ରମେ ରାମାୟଣ ଏବଂ ମହାଭାରତ କାଳରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି। [9] [ନୋଟ୍ 4]
ପର୍ଶୁରାମ କ୍ଷେତ୍ର ବିଷୟରେ ଅନେକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ରହିଛି |
ବାପିରୁ ତାପି ଦକ୍ଷିଣ ଗୁଜୁରାଟରଗୁଜରାଟର ଏକ ଅଞ୍ଚଳରେ ସହ୍ୟାଦ୍ରିଖଣ୍ଡାରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ପ୍ରାଚୀନ ସପ୍ତକୋଙ୍କଣ ଟିକିଏ ବଡ଼ ଅଞ୍ଚଳ ଯାହାକି ଏହାକୁ ପର୍ଶୁରାମ କ୍ଷେତ୍ର (ସଂସ୍କୃତରେ "ପର୍ଶୁରାମ ଅଞ୍ଚଳ" ପାଇଁ ଦର୍ଶାଏ), ଅଟେ | ପ୍ରଭୁ ପର୍ଶୁରାମଙ୍କ ଦ୍ୱାରାପର୍ଶୁରାମଙ୍କଦ୍ୱାରା ଆଶୀର୍ବାଦପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଏହାକୁ "ପର୍ଶୁରାମ ନି ଭୁମି" ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲା ।
କୋଙ୍କଣ ଅଞ୍ଚଳକୁ ପର୍ଶୁରାମ କ୍ଷେତ୍ର ମଧ୍ୟ ବିବେଚନା କରାଯାଏ। [26] [27]
ଅରୁଣାଚଳ ପ୍ରଦେଶର ଲୋହିତ ଜିଲ୍ଲାର ଏକ ହିନ୍ଦୁ ତୀର୍ଥସ୍ଥାନ କେନ୍ଦ୍ରରେ ଏକ ପର୍ଶୁରାମ କୁଣ୍ଡ ଅଛି ଯାହା ଋଷି ପର୍ଶୁରାମଙ୍କୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଇଛି। ପ୍ରତିବର୍ଷ ଶୀତ ଋତୁରେ ହଜାର ହଜାର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀ ଏହି ସ୍ଥାନକୁ ପରିଦର୍ଶନ କରନ୍ତି, ବିଶେଷକରି ମକର ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଦିନ ଏହି ପବିତ୍ର କୁଣ୍ଡରେ ବୁଡ଼ ପକାଇବା ଦ୍ୱାରା, ପାପକ୍ଷୟ ହେବାର ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି | [28] [29]
ମହୁରଗଡ ଏକ ଶକ୍ତିପୀଠ ଅଟେ ଯାହା ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ନନ୍ଦେଡ ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ , ଯେଉଁଠାରେ ଦେବୀ ରେଣୁକାଙ୍କର ଏକ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ମନ୍ଦିର ଅବସ୍ଥିତ । ଏହି ମନ୍ଦିର ସର୍ବଦା ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରାତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ | ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ମହରଗଡରେ ପ୍ରଭୁ ପର୍ଶୁରାମ ମନ୍ଦିର ପରିଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଆସନ୍ତି ।
| 