"ଭାରତ ଛାଡ଼ ଆନ୍ଦୋଳନ" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

Content deleted Content added
ଅଧିକ ତଥ୍ୟ
ଟିକେ ବନାନ ଶୁଦ୍ଧି
୧୮ କ ଧାଡ଼ି:
 
== ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ଏବଂ ଭାରତୀୟ ଯୋଗଦାନ ==
୧୯୩୯ ମସିହାରେ, ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟବାଦୀମାନେ କ୍ରୋଧିତ ହୋଇଥିଲେ ଯେ ବ୍ରିଟିଶ ଗଭର୍ଣ୍ଣର-ଜେନେରାଲ୍ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ, ଲର୍ଡ ଲିନଲିଥଗୋ ସେମାନଙ୍କ ସହ ପରାମର୍ଶ ନକରି ଭାରତକୁ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଆଣିଥିଲେ। ମୁସଲିମ ଲିଗ୍ ଯୁଦ୍ଧକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲା, କିନ୍ତୁ କଂଗ୍ରେସ ବିଭାଜିତ ହୋଇଥିଲା। ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭରେ, ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯୩୯ ରେ ୱାର୍କିଂ କମିଟିର ୱାର୍ଡା ବୈଠକରେ କଂଗ୍ରେସ ପାର୍ଟି ଏକ ସଂକଳ୍ପ ପାରିତ କରି ଫାସିବାଦ ବିରୋଧରେ ଲଢ଼େଇକୁ ସର୍ତ୍ତମୂଳକ ଭାବରେ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲା, <ref>{{cite web|url=http: //www.aicc .org.in / the_congress_and_the_freedom_movement.htm # the।|ଟାଇଟଲ୍=ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ଏବଂ କଂଗ୍ରେସ|accessdate=28 ଅଗଷ୍ଟ 2006|url-status=ମୃତ|archiveurl=https: //web.archive.org/web/20061005002204/http: //www.aicc.org.in /the_congress_and_the_freedom_movement.htm|archivesate=5 ଅକ୍ଟୋବର 2006|ପ୍ରକାଶକ=ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର ଅଫିସିଆଲ୍ ୱେବସାଇଟ୍}} URL 20 ଜୁଲାଇ 2006 ରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲା</ref> କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିବଦଳରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ମାଗିବା ପରେ ଏହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରାଯାଇଥିଲା।{{quote|ଯଦି ଯୁଦ୍ଧ ହେଉଛି ସାମ୍ରାଜ୍ୟବାଦୀ ସମ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ଉପନିବେଶର ସ୍ଥିତିକୁ, ନ୍ୟସ୍ତ ସ୍ୱାର୍ଥ ଏବଂ ଅଧିକାରକୁ ରକ୍ଷା କରିବା, ତେବେ ଭାରତୀୟଙ୍କ ସହିତ ଏହାର କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ|ଯଦି, ଗଣତନ୍ତ୍ର ଉପରେ ଆଧାରିତ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଏବଂ ବିଶ୍ୱ ଶୃଙ୍ଖଳା, ତେବେ ଭାରତ ଏଥିରେ ଅଧିକ ଆଗ୍ରହୀ ... ଯଦି ଗଣତନ୍ତ୍ରର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ତଥା ବିସ୍ତାର ପାଇଁ ଗ୍ରେଟ ବ୍ରିଟେନ ଲଢ଼େ, ତା’ହେଲେ ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସାମ୍ରାଜ୍ୟବାଦକୁ ସମାପ୍ତ କରି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବେ। ଭାରତରେ, ଏବଂ ଭାରତୀୟ ଲୋକମାନଙ୍କର ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ହେବାର ଅଧିକାର ଅଛି ... ଏକ ମୁକ୍ତ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଭାରତ ଆକ୍ରୋଶ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାରସ୍ପରିକ ପ୍ରତିରକ୍ଷା ତଥା ଅର୍ଥନ co ତିକଅର୍ଥନୈତିକ ସହଯୋଗ ପାଇଁ ନିଜକୁ ଅନ୍ୟ ମୁକ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ରମାନଙ୍କ ସହିତ ଆନନ୍ଦିତ କରିବ|<ref> {{ପୁସ୍ତକ | ଲେଖକ | = D। N. Panigrahi | title = ଭାରତ ଛାଡ ଏବଂ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମ | ବର୍ଷ = 1984 | ପ୍ରକାଶକ = ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ | ପୃଷ୍ଠାଗୁଡ଼ିକ = 13–14}} </ref>}}ଗାନ୍ଧୀ ଏହି ପଦକ୍ଷେପକୁ ସମର୍ଥନ କରିନଥିଲେ, କାରଣ ସେ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ଏକ ସମର୍ଥନକୁ ପୁନ reconc ସମନ୍ୱୟ କରିପାରିନଥିଲେ (ସେ ଅହିଂସା ପ୍ରତିରୋଧରେ ଜଣେ ନିଷ୍ଠାପର ବିଶ୍ୱାସୀ ଥିଲେ, [[ଭାରତୀୟ ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନ]] ରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ଆଡଲଫ୍ ହିଟଲରଙ୍କ ବିରୋଧରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲେ, ବେନିଟୋ ମୁସୋଲିନି, ଏବଂ [[ହିଡେକି ଟୋଜୋ]]) | ଅବଶ୍ୟ, ବ୍ରିଟେନର ଯୁଦ୍ଧର ଚାପରେ ଗାନ୍ଧୀ ଜାତିଭେଦ ବିରୋଧରେ ତଥା ବ୍ରିଟିଶ ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରୟାସକୁ ସମର୍ଥନ କରି କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ବ୍ରିଟେନର ପାଉଁଶରୁ ଏକ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତ ଉଠାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁନାହାଁନ୍ତି। ତଥାପି, ମତଭେଦ ବିଭାଜିତ ରହିଲା | ଭାରତରେ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗକୁ ସୀମିତ କରିବା ଏବଂ ଦେଶକୁ ଏକ ବଜାର ଏବଂ ରାଜସ୍ୱର ଉତ୍ସ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାର ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ବ୍ରିଟିଶ ନୀତି ଭାରତୀୟ ସେନାକୁ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଦୁର୍ବଳ ଏବଂ ଖରାପ ସଶସ୍ତ୍ର ଏବଂ ତାଲିମପ୍ରାପ୍ତ ଏବଂ ବ୍ରିଟିଶମାନଙ୍କୁ ଭାରତର ବଜେଟରେ ନିଟ୍ ଯୋଗଦାନକାରୀ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କଲା, ଯେତେବେଳେ ଟିକସ ତୀବ୍ର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲା ଏବଂ ମୂଲ୍ୟର ସାଧାରଣ ସ୍ତର ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହେଲା: ଯଦିଓ ଅନେକ ଭାରତୀୟ ବ୍ୟବସାୟ ଯୁଦ୍ଧ ଉତ୍ପାଦନରୁ ଉପକୃତ ହୋଇଥିଲେ, ସାଧାରଣ ବ୍ୟବସାୟରେ "ଏହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରାଯାଇଥିଲା | ସରକାର "ଏବଂ ବିଶେଷ ଭାବରେ ବ୍ରିଟିଶ ରାଜକୁ ଯୁଦ୍ଧ ସମୟ ଉତ୍ପାଦନ ପାଇଁ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ସଂଗଠିତ ତଥା ସଂଗଠିତ କରିବାରେ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ଭୂମିକା ଦେବାକୁ ମନା କରିବା। <ref>ଶ୍ରୀନଥ ରାଘବନ୍ (2016) '' ଭାରତର ଯୁଦ୍ଧ - ମେକିଂ ଅଫ୍ ମଡର୍ନ ଦକ୍ଷିଣ ଏସିଆ 1939 - 1945 '', ଆଲେନ୍ ଲେନ୍, ଲଣ୍ଡନ୍ | {{ISBN|978-1-846-14541-4}}, p। 320</ref>
 
ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ ହେବା ପରେ କେବଳ [[ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ]] ଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ଏକ ଦଳ କୌଣସି ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥିଲେ। ବୋଷ ଜର୍ମାନୀରେ '' ଭାରତୀୟ ଲେଜିଅନ୍ '' ସଂଗଠିତ କରିଥିଲେ, ଜାପାନୀ ସହାୟତାରେ [[ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ ସେନା]] କୁ ପୁନଃ ସଂଗଠିତ କରିଥିଲେ ଏବଂ [[ଆକ୍ସିସ୍ ପାୱାର୍]] ଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ମାଗିଥିଲେ, [[ଗରିଲା ଯୁଦ୍ଧ]] କରିଥିଲେ; ବ୍ରିଟିଶ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ |