"ହନୁମାନ ଚାଳିଶା" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

Content deleted Content added
୩ କ ଧାଡ଼ି:
 
'''ଶ୍ରୀହନୁମାନ ଚାଳିଶା'''
''===ଦୋହା''===
ଶ୍ରୀଗୁରୁ ଚରନ ସରୋଜ ରଜ,
ନିଜ ମନୁ ମୁକୁରୁ ସୁଧାରି । ।
ବରନଉଁ ରଘୁବର ବିମଲ ଜସୁ
ଜୋ ଦାୟକୁ ଫଲ ଚାରି ॥
ବୁଦ୍ଧିହୀନ ତନୁ ଜନିକେ,
ସୁମିରୌ ପାୱନ-କୁମାର ।
ବଲ ବୁଧି ବିଦ୍ୟା ଦେହୁ ମୋହି,
ହାରହୁ କଲେସ ବିକାର ॥
'''===ଚୌପାଇ'''===
ଜୟ ହନୁମାନ ଜ୍ଞାନ ଗୁନ ସାଗର ।</br>
'''ଚୌପାଇ'''
ଜୟ ହନୁମାନ ଜ୍ଞାନ ଗୁନ ସାଗର ।
ଜୟ କପୀସା ତିହୁଁ ଲୋକ ଉଜାଗର ॥
ରାମ ଦୂତ ଅତୁଲିତ ବଲ ଧାମା।
ଆଞ୍ଜନି-ପୁତ୍ର ପବନ ସୂତା ନମା ॥
ମାହାବୀର ବିକ୍ରମ ବଜରଂଗି ।
କୁମତି ନିୱାର ସୁମତି କେ ସଂଗି।।
କଂଚନ ବରନ ବିରାଜ ସୁବେସା ।
କାନନ କୁଂଡଲ କୁଂଚିତ କେସା।।
ହାଥ ବଜ୍ର ଔ ଧ୍ଵଜା ବିରଜୈ ।</br>
କାଁଧେ ମୂଁଜ ଜନେଉ ସାଜୈ।।
ସଂକର ସୁୱନ କେସରିନଂଦନ।
ତେଜ ପ୍ରତାପ ମହା ଜଗ ବନ୍ଦନ।।
ବିଦ୍ୟାଜ୍ଞାନ ଗୁନୀ ଅତି ଚାତୁର।</br>
ରାମ କାଜ କରିବେ କୋ ଆତୁର॥
ପ୍ରଭୁ ଚରିତ୍ର ଶୁଣିବେ କୋ ରସିୟା ।
ରାମ ଲଖନ ସୀତା ମନ ବସିୟା ॥
ସୁକ୍ଷ୍ମ ରୂପ ଧରି ସୀୟହିଁ ଦିଖାୱା।</br>
ବିକଟ ରୂପ ଧରି ଲଂକ ଜରାୱା॥
ଭୀମ ରୂପ ଧରି ଅସୁର ସଁହାରେ।
ରାମଚନ୍ଦ୍ର କେ କାଜ ସଁୱରେ॥
ଲାୟ ସଜୀବନ ଲଖନ ଜିୟାୟେ।</br>
ଶ୍ରୀ ରଘୁବୀର ହରଷି ଉର ଲାୟେ॥
ରଘୁପତି କିନହୀ ବହୁତ ବଡାଇ।
ତୁମ ମମ ପ୍ରିୟା ଭରତହି ସମ ଭାଇ॥
ସହସ ବଦନ ତୁମହରୋ ଜସ ଗାୱୌ ।</br>
ଅସ କହି ଶ୍ରୀପତି କଣ୍ଠ ଲଗାୱୌ॥
ସନକାଦିକ ବ୍ରହ୍ମାଦି ମୁନୀସା।
ନାରଦ ସାରଦ ସହିତ ଅହୀସ।॥
ଜମ କୁବେର ଦିଗପାଲ ଜାହାଁ ତେ।</br>
କବି କୋବିଦ କହି ସକେ କହାଁ ତେ॥
ତୁମ ଉପକାର ସୁଗ୍ରୀୱହିଁ କୀନହା ।
ରାମ ମିଲାୟ ରାଜ ପଦ ଦୀନହା॥
ତୁମହରୋ ମତ୍ରୀ ବିଭୀଷନ ମାନା।</br>
ଲକେସ୍ଵର ଭଏ ସବ ଜଗ ଜାନା॥
ଜୁଗ ସହସ୍ର ଯୋଜନା ପର ଭନୂ ।
ଲିଲ୍ୟୋ ତାହି ମଧୁର ଫଲ ଜନୂ॥
ପ୍ରଭୁ ମୁଦ୍ରିକା ମେଲି ମୁଖ ମାହାଁ।</br>
ଜଲଧି ଲଘି ଗୟେ ଅଚରଜ ନାହାଁ ॥
ଦୁର୍ଗମ କାଜ ଜଗତ କେ ଜେତେ।
ସୁଗମ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମହରେ ତେତେ॥
ରାମ ଦୁଆରେ ତୁମ ରଖୱାରେ।</br>
ହୋତ ନା ଆଜ୍ଞା ବିନୁ ପୈସାରେ॥
ସବ ସୁଖ ଲହୈ ତୁମହାରୀ ସରନା ।
ତୁମ ରଛକ କାହୂ କୋ ଡର ନା ॥
ଆପନ ତେଜ ସମହ।ରୋ ଆପୈ ।</br>
ତୀନୈ ଲୋକ ହାଁକ ତେ କାପୈ ॥
ଭୁତ ପିସାଚ ନିକଟ ନାହିଁ ଆୱା ।
ମାହାବୀର ଜବ ନାମ ସୁନାୱା॥
ନାସୌ ରୋଗ ହରୌ ସବ ପୀର।</br>
ଜପତ ନିରତର ହନୁମତ ବୀରା॥
ସଂକଟ ତେ ହନୁମାନ ଛୁଡାୱା।
ମନ କ୍ରମ ବଚନ ଧ୍ୟାନ ଜୋ ଲାୱା।।
ସବ ପର ରାମ ତପସ୍ଵୀ ରାଜା।</br>
ତିନ କେ କାଜ ସକଲ ତୁମ ସାଜା।।
ଔର ମନୋରଥ ଜୋ କେଇ ଲାୱା।
ସୋଇ ଅମିତ ଜୀୱନ ଫଲ ପାୱା।।
ଚାରୌ ଜୁଗ ପରତାପ ତୁମ୍ ହାରା।</br>
ହୈ ପରସିଦ୍ଧ ଜଗତ ଉଜିୟାରା।।
ସାଧୁ ସଂତ କେ ତୁମ ରଖୱାରେ।
ଅସୁର ନିକଂଦନ ରାମ ଦୁଲାରେ।।
ଅଷ୍ଟ ସିଦ୍ଧି ନୌ ନିଧି କେ ଦାତା।</br>
ଅସ ବର ଦୀନ ଜାନକୀ ମାତା।।
ରାମ ରସାୟାନରସାୟନ ତୁମ୍ ହାରେ ପାସା।
ସଦା ରାହୋ ରଘୁପତି କେ ଦାସା॥
ତୁମ୍ ହରେ ଭଜନ ରାମ କୋ ପୱ।</br>
ଜନମ ଜନମ କେ ଦୁଃଖ ବିସରାୱ।।
ଅଂତ କାଲ ରଘୁବର ପୁର ଜାଇ।
ଜହାଁ ଜନ୍ମ ହରି-ଭକ୍ତ କରଇ।।
ଔର ଦେୱତା ଚିତ୍ତ ନ ଧରଇ। </br>
ହନୁମତ ସେଇ ସର୍ବ ସୁଖ କରଇ।।
ସଂକଟ କଟୈ ମିଟୈ ସବ ପୀରା।
ଜୋ ସୁମିରୋୖ ହନୁମତ ବଲବୀରା।।
ଜୈ ଜୈ ଜୈ ହନୁମାନ ଗୋସାଈଁ।</br>
କୃପା କରହୁ ଗୁରୁ ଦେୱ କୀ ନାଈଁ।।
ଜୋ ସତ ବର ପାଠ କର କୋଈ।
ଛୁଟହି ବଂଦି ମହା ସୁଖ ହୋଇ।।
ଜୋ ୟହ ପାଢୈ ହନୁମାନ ଚାଲୀସା।</br>
ହୋୟ ସିଦ୍ଧି ସାଖୀ ଗୌରୀସା।।
ତୁଳସୀ ଦାସ ସଦା ହରି ଚେରା।
କୀଜୈ ନାଥ ହୃଦୟ ମହଁ ଡେରା।।
===ଦୋହା===
 
ପୱନତନୟ ସଂକଟ ହରନ,
ମଂଗଲ ମୂରତି ରୂପ।
ରାମ ଲଖନ ସୀତା ସହିତ,
ହୃଦୟ ବସହୁ ସୁର ଭୂପ।।
//ଈତି//