"ହନୁମାନ ଚାଳିଶା" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ
Content deleted Content added
"==ଶ୍ରୀହନୁମାନ ଚାଳିଶା==..." ନାଆଁରେ ପୃଷ୍ଠାଟିଏ ତିଆରିକଲେ |
|||
୨୦ କ ଧାଡ଼ି:
ମାହାବୀର ବିକ୍ରମ ବଜରଂଗି ।
କୁମତି ନିୱାର ସୁମତି କେ ସଂଗି।।
କାନନ କୁଂଡଲ କୁଂଚିତ କେସା।।
ହାଥ ବଜ୍ର ଔ ଧ୍ଵଜା ବିରଜୈ ।
କାଁଧେ ମୂଁଜ ଜନେଉ ସାଜୈ।।
ସଂକର ସୁୱନ କେସରିନଂଦନ।
ତେଜ ପ୍ରତାପ ମହା
ବିଦ୍ୟାଜ୍ଞାନ ଗୁନୀ ଅତି ଚାତୁର।
ରାମ କାଜ କରିବେ କୋ ଆତୁର॥
ପ୍ରଭୁ ଚରିତ୍ର ଶୁଣିବେ କୋ ରସିୟା ।
ରାମ ଲଖନ ସୀତା ମନ ବସିୟା ॥
ସୁକ୍ଷ୍ମ ରୂପ ଧରି
ବିକଟ ରୂପ ଧରି
ଭୀମ ରୂପ ଧରି ଅସୁର
ରାମଚନ୍ଦ୍ର କେ କାଜ
ଲାୟ ସଜୀବନ ଲଖନ ଜିୟାୟେ।
ଶ୍ରୀ ରଘୁବୀର ହରଷି
ରଘୁପତି କିନହୀ ବହୁତ ବଡାଇ।
ତୁମ ମମ ପ୍ରିୟା ଭରତହି ସମ ଭାଇ॥
ସହସ ବଦନ ତୁମହରୋ ଜସ
ଅସ କହି ଶ୍ରୀପତି କଣ୍ଠ
ସନକାଦିକ ବ୍ରହ୍ମାଦି ମୁନୀସା।
ନାରଦ ସାରଦ ସହିତ
ଜମ କୁବେର ଦିଗପାଲ
କବି କୋବିଦ କହି ସକେ
ତୁମ ଉପକାର
ରାମ ମିଲାୟ ରାଜ ପଦ ଦୀନହା॥
ଜୁଗ ସହସ୍ର ଯୋଜନା ପର ଭନୂ ।
ଲିଲ୍ୟୋ ତାହି ମଧୁର ଫଲ ଜନୂ॥
ପ୍ରଭୁ ମୁଦ୍ରିକା ମେଲି ମୁଖ
ଜଲଧି
ଦୁର୍ଗମ କାଜ ଜଗତ କେ ଜେତେ।
ସୁଗମ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମହରେ ତେତେ॥
ରାମ ଦୁଆରେ ତୁମ ରଖୱାରେ।
ହୋତ ନା ଆଜ୍ଞା ବିନୁ
ସବ ସୁଖ
ତୁମ ରଛକ କାହୂ କୋ ଡର ନା ॥
ଆପନ ତେଜ
ଭୁତ ପିସାଚ ନିକଟ
ମାହାବୀର ଜବ ନାମ
ନାସୌ ରୋଗ ହରୌ ସବ ପୀର।
ଜପତ ନିରତର ହନୁମତ ବୀରା॥
ସଂକଟ ତେ ହନୁମାନ ଛୁଡାୱା।
ମନ କ୍ରମ ବଚନ ଧ୍ୟାନ ଜୋ ଲାୱା।।
Line ୭୬ ⟶ ୭୮:
ରାମ ରସାୟାନ ତୁମ୍ ହାରେ ପାସା।
ସଦା ରାହୋ ରଘୁପତି କେ ଦାସା॥
ତୁମ୍ ହରେ ଭଜନ ରାମ କୋ ପୱ।
ଜନମ ଜନମ କେ ଦୁଃଖ ବିସରାୱ।।
ଅଂତ କାଲ ରଘୁବର ପୁର ଜାଇ।
ଜହାଁ ଜନ୍ମ ହରି-ଭକ୍ତ କରଇ।।
ଔର ଦେୱତା ଚିତ୍ତ ନ ଧରଇ।
ହନୁମତ ସେଇ ସର୍ବ ସୁଖ କରଇ।।
ସଂକଟ କଟୈ ମିଟୈ ସବ ପୀରା।
ଜୋ ସୁମିରୋୖ ହନୁମତ ବଲବୀରା।।
ଜୈ ଜୈ ଜୈ ହନୁମାନ ଗୋସାଈଁ।
କୃପା କରହୁ ଗୁରୁ ଦେୱ କୀ ନାଈଁ।।
ଜୋ ସତ ବର ପାଠ କର କୋଈ।
ଛୁଟହି ବଂଦି ମହା ସୁଖ ହୋଇ।।
ଜୋ ୟହ ପାଢୈ ହନୁମାନ ଚାଲୀସା।
ହୋୟ ସିଦ୍ଧି ସାଖୀ ଗୌରୀସା।।
ତୁଳସୀ ଦାସ ସଦା ହରି ଚେରା।
କୀଜୈ ନାଥ ହୃଦୟ ମହଁ ଡେରା।।
ପୱନତନୟ ସଂକଟ ହରନ,
ମଂଗଲ ମୂରତି ରୂପ।
ରାମ ଲଖନ ସୀତା ସହିତ,
ହୃଦୟ ବସହୁ ସୁର ଭୂପ।।
\\ଇତି\\
|