"କାଞ୍ଚି ଅଭିଯାନ" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

ଫୁଲ ଚନ୍ଦନରେ ବାଉଁଶବତା

ଫୁଲ ଚନ୍ଦନରେ ତୋତେ ମୁଁ ପୂଜଇ

 

ପୁରୀ ସହରରେ ପ୍ରାୟ ୩୨ଘୋଡା ପ୍ରତିମା ବିଭିନ୍ନ୍ନ ସାହିରେ କୈବର୍ତ୍ତଙ୍କର ଗୃହରେ ପୂଜା ପାଉଅଛନ୍ତି । ଚୈତ୍ର ପୂର୍ଣିମା ଦିନ ପୂଜା ପାଇଁ ତା'ର ପରଦିନ ଜାତିର ପରିଚ୍ଛାଙ୍କ ଗୃହକୁ ଯାଇ ସେଠାରୁ ପଣା ଭୋଗ ଖାଇ ରାଜାଙ୍କ ସିଂହଦ୍ଵାରଠାରେ ଆସି ସମସ୍ତ ବାସେଳୀ ଠାକୁରାଣୀ ମିଳିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ଯୋଡି ମହୁରୀ ଓ ଢୋଲବାଦ୍ୟର ତାଳେ ତାଳେ ଘୋଡା ବାସେଳୀଙ୍କ ନାଚରେ କୈବର୍ତ୍ତଗଣ ମଜ୍ଜିଯାଇଛନ୍ତି ।ବଡଦଣ୍ଡ ହରିବୋଲ ହୁଳହୁଳି ଓ କରତାଳିରେ ପ୍ରକମ୍ପିତ ହୋଇ ଉଠୁଛି ପଡୁଛି । ଏହି ସମୟରେ ପୁରୀ ରାଜା ଗଜପତି କୈବର୍ତ୍ତ ମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଛନ୍ତି,ମା'ବାସେଳୀଙ୍କର ଅପାର ମହିମା, ମା'ବାସେଳୀଙ୍କର ଅପାର ଶକ୍ତି ବିଷୟରେ! ଜଣେ କୈବର୍ତ୍ତ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ଆପଣ ସମ୍ମୁଖରେ ରହି ମା'ସିଦ୍ଧ ବାସେଳୀଙ୍କର ପରୀକ୍ଷା ନିଅନ୍ତୁ । ରାଜା କହିଲେ ଯଦି ବାସେଳୀ ମା' ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ ହେବେ, ତେବେ ଆମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବୁ । ପୁନର୍ବାର ରାଜା କହିଲେ ମୁଁ କିଛି ମହାପ୍ରସାଦ କୋଠା ଉପରେ ରଖିଆସିଛି । ଯଦି ଜୁମ ଠାକୁର ମହା ପ୍ରସାଦ ଖାଇ ଫେରିଆସି ତାଙ୍କ ସ୍ୱସ୍ଥାନରେ ବିରାଜମାନ କରିବେ, ତହାହେଲେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବୁ ।

କୈବର୍ତ୍ତମାନେ ଘୋଡାନାଚ ଗୀତ ବୋଲିଲେ ।

 

"ବାଟେ ଡାହଳିଆ ବର

ଆଉ ଦିନେ ଅଙ୍ଗଦ ବିନ୍ଧିଲା ଶର

ମା' ଦେଖା ମହିମା ତୋହର

ରାଜା ଖଞ୍ଜା ଆଜିଠାରୁ ପାଇବୁ

 

ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବତାର ପଞ୍ଜରା କାଠ ଘୋଡା ମୁଣ୍ଡ ସହିତ ଛାତ ଉପରକୁ ଉଡିଗଲେ, ଛାତ ଉପରୁ ମହାପ୍ରସାଦ ଖାଇ ପୁଣି ନିଜ ସ୍ଥାନରେ ଆସି ବିରାଜମାନ ହେଲେ । ସେହି ଦିନଠାରୁ ବାସେଳୀଙ୍କ ଉପରେ ସମସ୍ତ ପୁରୀବାସୀ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ । ରାଜା ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ହେବା ଯୋଗୁଁ ମା' ସିଦ୍ଧବାସେଳୀଙ୍କୁ ରୂପାର ହାର ଓ ରୂପାର କିରୀଟ ପ୍ରଦାନ କଲେ, ଜାହା ଅଦ୍ୟାବଧି ମା'ସିଦ୍ଧବାସେଳୀଙ୍କ ଦେହରେ ଶୋଭା ପାଉଅଛି । ସେହି ଦିନଠାରୁ ରାଉତ ଗୀତଟିଏ ଗାଇଛନ୍ତି ତାହା ମଧ୍ୟ ସେହି ଦିନଠାରୁ ବିଖ୍ୟାତ ହୋଇ ପୁରୀ ଜନମନରେ ଗୁଞ୍ଜରଣ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି ।

 

"ବାରିଆଡେ ବାରି ଗବ

ନଇଲେ ମୋ' କାଠମୁଣ୍ଡ ଶାଠ ପଦ

ରାଜାଙ୍କ ନଅର ଡେଇଁଣ ତୁହି, ଜନନୀ ଖାଇଲୁ ମହାପ୍ରସାଦ

ଚାଇଁ ବାଉଁଶର କଣି- ସେହି ଦିନୁ ନାମକୁ ଦେଲେ

 

ରାଜାଙ୍କର ମାନସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ମା' ସିଦ୍ଧ ବାସେଳୀ ଦେବୀ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ସହାୟତା କରିଥିବାରୁ ଏ କୈବର୍ତ୍ତର ଜାତି ମହାନ୍ ଦେବୀଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟରେ ମହିମାନ୍ଵିତ ହୋଇପାରିଛି, କାରଣ ମା' ସିଦ୍ଧବାସେଳୀ ହେଉଛନ୍ତି, ଏ କୈବର୍ତ୍ତ ଜାତିର କୁଳ ଦେବୀ ।