"ବରୁଣ" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

ବରୁଣ ଏକ ଦ୍ରୁମ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ଭିଦ । ମଧ୍ୟମାକୃତିର ଏଇ ବନ୍ୟ ତରୁଟି ତ୍ରିପର୍ଣ୍ଣ, ଅଳ୍ପକେ ଶିମୁଳୀ ପତ୍ର ପରି।<ref>[[ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୋଷ]] </ref> ଫଳ ଗୁଡ଼ିକ କାଗିଜି ଲେମ୍ବୁ ପରି ଗୋଲ ହେଲେ ଟାଣୁଆ । ପାଚିଲେ ମହାକାଳ ଫଳ ପରି ଦିଶେ । ଜଳାଧାରରେ ଏ ଗଛ ଜନ୍ମିଥାଏ । ମାଟି ତଳେ ତଳେ ଜଳଧାରା ଯେଉଁ ବାଟେ ଯାଇଥାଏ, ସେଇ ଧାରେ ଧାରେ ଏ ଗଛ ଜନ୍ମିଥାଏ । ଆଗରୁ ଲୋକେ କୂଅ ଖୋଳିବା ଆଗରୁ ବରୁଣ ଚେରକୁ ଦେଖି ଜଳଧାରାର ସନ୍ଧାନ ପାଉଥିଲେ । କେହି କେହି କହନ୍ତି, ସୌଭାଗ୍ୟଯୁକ୍ତ ସ୍ଥାନରେ ଏ ଗଛ ଜନ୍ମିଥାଏ ।

 

{| class="wikitable"

|-

* କାନ ପାଚିବାରେ ଏହାର ପତ୍ର ରସକୁ ସୋରିଷ ତେଲରେ ପାକ କରି, କିମ୍ବା ଏହାର ପତ୍ରର ରସକୁ ଗରମ କରି ଉଷୁମ ଉଷୁମ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ

* ବାଗି, ବ୍ରଣରେ ଏହାର ପତ୍ରବଟାକୁ ଲଗାଇଲେ ଉପକାର ମିଳେ।

* ବ୍ରଣ, ବିଦଧି,କଣ୍ଡୁ, ଦଦ୍ରୁ, କ୍ଷତ, ପୀନସ, ଭଗନ୍ଦର ଆଦିରେ ଏହାର ଛେଲିକୁ ବାଚି ଗାଈ[[ଦୁଧ]] ସହିତ ସେବନ କରାଯାଏ।

* ବାତ ବେଦନା ଦୂର କରିବାପାଇଁ ବରୁଣ ଛେଲି, ପତ୍ର ଓ ନଡିଆକୁ ଏକତ୍ର ବାଟି ପ୍ରଲେପ ଦିଆଯାଏ।

=== ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ===

* ଏହି ଗଛକୁ ପୂଜାକଲେ ମାନବ ରୋଗଶୂନ୍ୟ ହୋଇ ଦୀର୍ଘାୟୁ ହୁଏ ବୋଲି ମାନ୍ୟତା ରହିଛି।

* [[ଔଷଧୀୟ ଗଛଲତାମାନଙ୍କର ତାଲିକା]]

{{ଆଧାର}}